NACHTUILTJES(8) 2022
-
Oma-C - Lid geworden op: 20 jun 2010, 15:55
- Locatie: Thuis
@ Ivette, weer ongelooflijk mooi geschreven 
Nik moet voor een reis beschrijving boeken
gaan schrijven, hij kan het als geen ander... Proficiat!
Ik ben daar als ik het lees...
Nik moet voor een reis beschrijving boeken
gaan schrijven, hij kan het als geen ander... Proficiat!
Ik ben daar als ik het lees...
“Het leven draait niet om wat je overkomt, maar hoe je ermee omgaat"
-
Ritavdm - Lid geworden op: 12 feb 2019, 18:39
- Locatie: Groot Ieper
Goeie morgen
Wat fijn dat we dankzij Nik en Ivette ff het grijze herfstige weer hier kunnen vergeten.
Je zou er warempel bij gaan watertanden.
Meme-Rietje, hier hetzelfde menu.
Ja t is nu toch al een hele tijd geleden dat we Assa nog lazen hé, ik vrees dat het gezegde "geen nieuws, goed nieuws" hier niet meer op gaat.
Assa mocht je nog komen lezen, wat er ook is we denken nog vaak aan jou en wensen je het allerbeste toe.
Zat Assa ook op fb of weet niemand dit hier ?
Corry, het zal je wel een goed gevoel geven uit de mond van de kleinzonen te vernemen dat ze veel gehad hebben aan hun jeugd bij jullie. Zoiets dragen ze hun leven lang mee en ze zullen jullie er ook eeuwig dankbaar voor zijn.
Wat fijn dat we dankzij Nik en Ivette ff het grijze herfstige weer hier kunnen vergeten.
Je zou er warempel bij gaan watertanden.
Meme-Rietje, hier hetzelfde menu.
Ja t is nu toch al een hele tijd geleden dat we Assa nog lazen hé, ik vrees dat het gezegde "geen nieuws, goed nieuws" hier niet meer op gaat.
Assa mocht je nog komen lezen, wat er ook is we denken nog vaak aan jou en wensen je het allerbeste toe.
Zat Assa ook op fb of weet niemand dit hier ?
Corry, het zal je wel een goed gevoel geven uit de mond van de kleinzonen te vernemen dat ze veel gehad hebben aan hun jeugd bij jullie. Zoiets dragen ze hun leven lang mee en ze zullen jullie er ook eeuwig dankbaar voor zijn.
Oud maar niet Out
-
Oma-C - Lid geworden op: 20 jun 2010, 15:55
- Locatie: Thuis
Goede morgen alle maatjes,
Een grijze dag, maar voorlopig nog geen regen
We zien wel wat we krijgen....
Ik wens beterschap aan wie het kan gebruiken
en goede hoop.... ik duim en brand een kaars
baat het niet? het schaadt ook niet hé
Een knuffeltje voor jullie allen en tot later...
“Het leven draait niet om wat je overkomt, maar hoe je ermee omgaat"
-
meme-rietje - Lid geworden op: 13 okt 2003, 19:51
- Locatie: Zuid-West-Vl.
goeie morgen allemaal
Groetjes van meme-rietje,
het is gemakkelijker op te geven dan door te gaan
het is gemakkelijker op te geven dan door te gaan
-
Ivette - Lid geworden op: 24 nov 2005, 17:36
- Locatie: gits
Ga je weer mee naar Frankrijk?
Om van Saint-Tropez te houden moet je een beetje naïef zijn.
Een lange kustweg voerde ons deze morgen naar dit prestigieuze oord. Het was er druk en op het eind kon je enkel nog een parking oprijden. Een dure parking, zoals later zou blijken.
Saint-Tropez toonde zich als een haventje met bovenmaatse jachten, waar vroege toeristen zich kwamen laven aan andermans luxe. Er was ook een oud binnenstadje met een kitscherige markt, waar eigenlijk niks typisch voor deze streek te krijgen was.
De smalle straatjes met boetiekjes konden ons niet bekoren, want overal werden winkelrekken gevuld of rekken verbouwd. De winterslaap was ten einde, alles moest worden heropgestart. Het werd dus een kort bezoekje, hier hadden we meer van verwacht.
We reden dan maar het hinterland in naar Ramatuelle, een klein leuk dorpje, en verder door naar Grimaud, waar we weer het zalige voorjaarsgevoel ontmoetten. De zon was een weldaad en vanaf de burchtruïne hadden we een weids panorama over de ganse baai van Saint-Tropez.
Het was de dag van de opmerkelijke figuren.
Aan het ontbijt was er een spichtige man die zijn botertje niet open kreeg. Niet met zijn tanden, noch met zijn handen. Hij keek vertwijfeld om zich heen en net voor hij het bijna bestierf ontdekte hij dat je er een hoekje kon afkraken om dan het vliesje af te trekken. Zijn overwinningsblik was onvergetelijk.
Een lompe dame met olifantentred had kennelijk een aan vraatzucht grenzende appetijt, want ze bonsde ontelbare keren af en aan naar het ontbijtbuffet. Haar ruime overjurk had het volume van een chirotent en haar onooglijke echtgenoot had de weinig benijdenswaardige taak het schouwspel aan te zien.
Deze namiddag, op een terras, zat een koppel met twee bijzondere draagzakken, die leken op vierkante fietstassen maar dan met een vreemde opening aan de bovenkant en met nylon draagriemen. Onmogelijk te gissen wat dit voorstelde, tot uit één van die tassen een poedelkop naar boven kwam. De actie in de eerste tas inspireerde ook de tweede, waar net dezelfde hond in zat. Het koppel lichtte zich op, de ene tas werd op ‘s mans rug gebonden en de andere kwam op mevrouw haar buik te hangen. Deze wandelende kennel verdween tenslotte uit het zicht…
In Sainte-Maxime zat een vrouw geknield op het strand met een slangetje tussen haar benen. Naast haar een staande man die driftig een grote fietspomp bediende. Die was toch mevrouw niet aan het oppompen ?
We kwamen nader en zagen nu de zandkleurige lange boot die hij aan het opblazen was. De boot was eerst niet zichtbaar geweest door de balustrade langs de weg…
En in Grimaud speelde de plaatselijke bevolking onder één hoedje.
In bijlage de haven van Saint-Tropez en ‘onder één hoedje’ in Grimaud.
Om van Saint-Tropez te houden moet je een beetje naïef zijn.
Een lange kustweg voerde ons deze morgen naar dit prestigieuze oord. Het was er druk en op het eind kon je enkel nog een parking oprijden. Een dure parking, zoals later zou blijken.
Saint-Tropez toonde zich als een haventje met bovenmaatse jachten, waar vroege toeristen zich kwamen laven aan andermans luxe. Er was ook een oud binnenstadje met een kitscherige markt, waar eigenlijk niks typisch voor deze streek te krijgen was.
De smalle straatjes met boetiekjes konden ons niet bekoren, want overal werden winkelrekken gevuld of rekken verbouwd. De winterslaap was ten einde, alles moest worden heropgestart. Het werd dus een kort bezoekje, hier hadden we meer van verwacht.
We reden dan maar het hinterland in naar Ramatuelle, een klein leuk dorpje, en verder door naar Grimaud, waar we weer het zalige voorjaarsgevoel ontmoetten. De zon was een weldaad en vanaf de burchtruïne hadden we een weids panorama over de ganse baai van Saint-Tropez.
Het was de dag van de opmerkelijke figuren.
Aan het ontbijt was er een spichtige man die zijn botertje niet open kreeg. Niet met zijn tanden, noch met zijn handen. Hij keek vertwijfeld om zich heen en net voor hij het bijna bestierf ontdekte hij dat je er een hoekje kon afkraken om dan het vliesje af te trekken. Zijn overwinningsblik was onvergetelijk.
Een lompe dame met olifantentred had kennelijk een aan vraatzucht grenzende appetijt, want ze bonsde ontelbare keren af en aan naar het ontbijtbuffet. Haar ruime overjurk had het volume van een chirotent en haar onooglijke echtgenoot had de weinig benijdenswaardige taak het schouwspel aan te zien.
Deze namiddag, op een terras, zat een koppel met twee bijzondere draagzakken, die leken op vierkante fietstassen maar dan met een vreemde opening aan de bovenkant en met nylon draagriemen. Onmogelijk te gissen wat dit voorstelde, tot uit één van die tassen een poedelkop naar boven kwam. De actie in de eerste tas inspireerde ook de tweede, waar net dezelfde hond in zat. Het koppel lichtte zich op, de ene tas werd op ‘s mans rug gebonden en de andere kwam op mevrouw haar buik te hangen. Deze wandelende kennel verdween tenslotte uit het zicht…
In Sainte-Maxime zat een vrouw geknield op het strand met een slangetje tussen haar benen. Naast haar een staande man die driftig een grote fietspomp bediende. Die was toch mevrouw niet aan het oppompen ?
We kwamen nader en zagen nu de zandkleurige lange boot die hij aan het opblazen was. De boot was eerst niet zichtbaar geweest door de balustrade langs de weg…
En in Grimaud speelde de plaatselijke bevolking onder één hoedje.
In bijlage de haven van Saint-Tropez en ‘onder één hoedje’ in Grimaud.
Ivette
-
greetie - Lid geworden op: 08 jan 2007, 18:17
- Locatie: Land van Nevele
Ivette prachtig met een grote glimlach gelezen 
De parking in St Tropez was 30 jaar geleden al duur, iets drinken zeker niet voor de kinderen hebben we een zakje geroosterde nootjes gekocht, weet de juiste benaming niet meer, ook van op je gat te vallen
Terug naar Bormes les mimosa mooi stadje en haven!
Doet deugd dat nogeens nagenieten
Greetie
De parking in St Tropez was 30 jaar geleden al duur, iets drinken zeker niet voor de kinderen hebben we een zakje geroosterde nootjes gekocht, weet de juiste benaming niet meer, ook van op je gat te vallen
Terug naar Bormes les mimosa mooi stadje en haven!
Doet deugd dat nogeens nagenieten
Greetie
-
jadi - Lid geworden op: 25 mei 2006, 17:54
- Locatie: de boterstad
Goede morgen, met de sfeer van Saint Tropez ben ik nog aan het nagenieten. Van de mooie zichten, ik zie me zitten op het bankje en nagenietend . . .
En nee ik ben nog nooit in Saint Tropez geweest. Ik ben zo iemand die de niet kans kreeg om te reizen. Mijn echtgenoot was al veel in het buitenland. Noem een land en hij is er geweest. En dus tijdens het verlof was hij dan liever thuis of kort even weg, niet te ver om het rijden met de auto te vermijden. Hij moest al gans het jaar veel in de auto rijden, . . . dus ja.
En nu . . nu het wel kan, heeft hij geen goesting meer om te reizen. Ook corona zal wel een oorzaak gehad hebben.En oma was ook een voldoende excuus om niet ver te reizen.. Soit. . het zij zo
Dank Ivette ik heb er echt van genoten. ♥
Greetie blij dat je het allemaal hebt kunnen meemaken.. Ze kunnen al die mooie herinneringen niet meer van je afnemen.
Oma-C hier ook wat bewolkt en wat wind, maar al serieus minder koud dan eergisteren.
Hou je ook goed en geniet van de dag
Meme-rietje ook voor u een goede morgen, geniet van je dag.. Uw plaatje is herkenbaar, onze Cesar deed dit ook altijd de sloeber.
Verder wens ik allen een fijne woensdag toe
toedeloe
menu: kalfslapjes met bloemkool in witte saus/ ik maak ook nog hamburgers met rode bonen in tomaten saus. = yip 2 menu's
't Is goed in eigen hart te kijken nog even voor het slapen gaan.
Of ik van dageraad tot avond geen enkel hart heb zeer gedaan.
Of ik van dageraad tot avond geen enkel hart heb zeer gedaan.
-
Ritavdm - Lid geworden op: 12 feb 2019, 18:39
- Locatie: Groot Ieper
Goeie middag
Mensen observeren vanop een bankje, een terrasje.....
ik doe het ook enorm graag
en zoals Nik het beschrijft heb ik het nu zelfs kunnen doen vanachter mijn pc
met een glimlach
St. Tropez en directe omgeving inderdaad niet voor mijn geldbeugel,
gewoon enkele km verder rijden en je waant je in het paradijs .
Gisteren toch een rustige wandeling kunnen doen na de koffie aan zee.
Vandaag zal het bij hh en boodschappen blijven.
Mensen observeren vanop een bankje, een terrasje.....
ik doe het ook enorm graag
en zoals Nik het beschrijft heb ik het nu zelfs kunnen doen vanachter mijn pc
met een glimlach
St. Tropez en directe omgeving inderdaad niet voor mijn geldbeugel,
gewoon enkele km verder rijden en je waant je in het paradijs .
Gisteren toch een rustige wandeling kunnen doen na de koffie aan zee.
Vandaag zal het bij hh en boodschappen blijven.
Oud maar niet Out
-
corry - Lid geworden op: 08 mar 2005, 10:15
- Locatie: Wenduine
Goede stormachtige dag
Straks Romy gaan halen , blijft tot morgenavond.
Foto toont wat ze maakte voor haar vriendin Paulien welke ook aan zee is.
Zal maar voorzichtig zijn als ik haar ophaal, storm en regen geen zegen om onderweg te zijn.
Ivette het leest als een trein, zou graag deze gaven hebben, maar je kan niet alles hebben
Nog een fijne dag mij hoor je niet klagen
Bij nader inzien de foto’s welke ik gisteren zette verwijderd.
Corry
Straks Romy gaan halen , blijft tot morgenavond.
Foto toont wat ze maakte voor haar vriendin Paulien welke ook aan zee is.
Zal maar voorzichtig zijn als ik haar ophaal, storm en regen geen zegen om onderweg te zijn.
Ivette het leest als een trein, zou graag deze gaven hebben, maar je kan niet alles hebben
Nog een fijne dag mij hoor je niet klagen
Bij nader inzien de foto’s welke ik gisteren zette verwijderd.
Corry
ik tel alleen de zonnige dagen.
-
meme-rietje - Lid geworden op: 13 okt 2003, 19:51
- Locatie: Zuid-West-Vl.
goeie morgen allemaal
straks apero met lekkere hapjes in Elckerlyc
straks apero met lekkere hapjes in Elckerlyc
Groetjes van meme-rietje,
het is gemakkelijker op te geven dan door te gaan
het is gemakkelijker op te geven dan door te gaan
-
Oma-C - Lid geworden op: 20 jun 2010, 15:55
- Locatie: Thuis
Goede morgen alle uiltjes
regen voor de verandering en veel wind
die huilt om de bouw, vervelend geluid
Volgende week zou er weer een beetje lente komen
laat ons hopen dan kunnen we weer buiten...
Groetjes allemaal en sterkte wie het nodig heeft...
“Het leven draait niet om wat je overkomt, maar hoe je ermee omgaat"
-
Ivette - Lid geworden op: 24 nov 2005, 17:36
- Locatie: gits
We zijn weer weg, ik heb al uw lof op Nik's reisverslagen doorgestuurd, hij was er heel blij en (wij alle twee!) heel fier om :
We zouden vandaag eens een toertje door de bergen doen…
Het Massif de l’Esterel kreeg wel drie sterren in onze Michelingids, maar met bergen weet je nooit of ze je zullen bekoren. De asfaltweg naar de Pic de l’Ours was aanvankelijk breed en effen, maar ging al snel over in een smalle boerenwegel die zijn laatste asfaltbeurtje in de tijd van De Gaulle had gehad. Op een splitsing dwarste een loom everzwijn de weg en we stopten om deze verrassing in ons op te nemen. Er volgden nog twee kleinere exemplaren die zich evenmin aan onze aanwezigheid stoorden. Ze snuffelden naarstig in de berm en we reden ze traagjes voorbij zonder dat ze er erg in hadden.
De weg was bochtig en verlaten en de beschaving leek veraf. Naarmate we hoogte wonnen ontspon zich een spectaculair zicht op een indrukwekkend rotsmassief uit rozerode zandsteen. De grillige vormen troonden onheilspellend boven de onmetelijk diepe afgronden.
Aan de ‘col de l’Evèque’ (jawel) kwam de Middellandse Zee terug in het zicht, een onvergetelijk zicht in een schitterend natuurlijk decor.
De bergen hadden indruk gemaakt.
We daalden terug af om de kustweg tot in Cannes te volgen. De rode rotsen rezen nu in hun ruwste vormen uit het donkerblauwe water op en we konden niet anders dan halt houden bij elke nieuwe inham, want het zicht was er adembenemend mooi. Het ging hier dan ook om een stukje onaangetaste natuur, ver weg van de platte commerce die we gisteren in de dwangbuis naar Saint-Tropez hadden gezien.
In Cannes kwamen we, uiteraard, in een andere wereld terecht. Ook hier weer de luxejachten die zich met hun achterdek aan de kade toonden. We vroegen ons af of dit nu hun voornaamste functie was, dan wel of ze ook wel eens uitvoeren. Het weer was goed en de zee was kalm, wat hield hen eigenlijk tegen ? Of was het pure bezit van zo’n jacht de ultieme droom, en was zijn hoogte en breedte de maatstaf van hoe groot de droom was uitgevallen ?
Er heerste een aangename sfeer in Cannes. Keurige mensen flaneerden langs de Croisette. Van sommigen droop de luxe er van af, anderen moesten wat meer moeite doen ; verschillende dames waren kennelijk lid van een botox-club of droegen een veel te grote zonnebril terwijl het eigenlijk bewolkt was. Oudere mannen droegen hun haar lang in de nek en kleurden het duidelijk bij. Hun hemd stond bovenaan teveel open ter wille van de obligate gouden ketting en ze droegen witte of gele broeken.
Vlak naast het beroemde Carlton-hotel dronken we een sterke koffie in een bar met wouwelende mannen aan de toog. Maar hij was lekker en betaalbaar.
Te zien aan de chique boetieks van premium merken als Hermes, Louis Vuitton, Bulgari, Dolce Gabanna en zovele anderen is dit wel het mekka van de rijkelui, die even de peperdure hotels langs de boulevard verlaten om snel even een tasje of een tailleurke aan de haak te slaan. Leuk om even naar de prijzen te kijken, vooral omdat we zo vooringenomen waren om eigenlijk niks nodig te hebben en het ook wel onze maat niet was…
Aan de lingeriezaak “La Perla” zagen we een setje dat wel eens een rijke koper zal vinden, maar eigenlijk een niemendalletje is. De BH, 390 €, had een kanten randje rond twee luchtfilters voor ijle lucht. Het slipje, 230 €, was gemaakt uit ragfijn gaas waar je de ganse Franse Revolutie kan door zien. Maar het was duur en exclusief, dus moesten we niet te rationeel doen.
We hebben het toch maar laten hangen.
In bijlage een beeld van de kust aan de Cap Roux en van het setje in Cannes. Het gaat om de rechtse pop ; je mag het gerust uitvergroten, de Franse Revolutie is al lang voorbij.
Tot nog
Nik
We zouden vandaag eens een toertje door de bergen doen…
Het Massif de l’Esterel kreeg wel drie sterren in onze Michelingids, maar met bergen weet je nooit of ze je zullen bekoren. De asfaltweg naar de Pic de l’Ours was aanvankelijk breed en effen, maar ging al snel over in een smalle boerenwegel die zijn laatste asfaltbeurtje in de tijd van De Gaulle had gehad. Op een splitsing dwarste een loom everzwijn de weg en we stopten om deze verrassing in ons op te nemen. Er volgden nog twee kleinere exemplaren die zich evenmin aan onze aanwezigheid stoorden. Ze snuffelden naarstig in de berm en we reden ze traagjes voorbij zonder dat ze er erg in hadden.
De weg was bochtig en verlaten en de beschaving leek veraf. Naarmate we hoogte wonnen ontspon zich een spectaculair zicht op een indrukwekkend rotsmassief uit rozerode zandsteen. De grillige vormen troonden onheilspellend boven de onmetelijk diepe afgronden.
Aan de ‘col de l’Evèque’ (jawel) kwam de Middellandse Zee terug in het zicht, een onvergetelijk zicht in een schitterend natuurlijk decor.
De bergen hadden indruk gemaakt.
We daalden terug af om de kustweg tot in Cannes te volgen. De rode rotsen rezen nu in hun ruwste vormen uit het donkerblauwe water op en we konden niet anders dan halt houden bij elke nieuwe inham, want het zicht was er adembenemend mooi. Het ging hier dan ook om een stukje onaangetaste natuur, ver weg van de platte commerce die we gisteren in de dwangbuis naar Saint-Tropez hadden gezien.
In Cannes kwamen we, uiteraard, in een andere wereld terecht. Ook hier weer de luxejachten die zich met hun achterdek aan de kade toonden. We vroegen ons af of dit nu hun voornaamste functie was, dan wel of ze ook wel eens uitvoeren. Het weer was goed en de zee was kalm, wat hield hen eigenlijk tegen ? Of was het pure bezit van zo’n jacht de ultieme droom, en was zijn hoogte en breedte de maatstaf van hoe groot de droom was uitgevallen ?
Er heerste een aangename sfeer in Cannes. Keurige mensen flaneerden langs de Croisette. Van sommigen droop de luxe er van af, anderen moesten wat meer moeite doen ; verschillende dames waren kennelijk lid van een botox-club of droegen een veel te grote zonnebril terwijl het eigenlijk bewolkt was. Oudere mannen droegen hun haar lang in de nek en kleurden het duidelijk bij. Hun hemd stond bovenaan teveel open ter wille van de obligate gouden ketting en ze droegen witte of gele broeken.
Vlak naast het beroemde Carlton-hotel dronken we een sterke koffie in een bar met wouwelende mannen aan de toog. Maar hij was lekker en betaalbaar.
Te zien aan de chique boetieks van premium merken als Hermes, Louis Vuitton, Bulgari, Dolce Gabanna en zovele anderen is dit wel het mekka van de rijkelui, die even de peperdure hotels langs de boulevard verlaten om snel even een tasje of een tailleurke aan de haak te slaan. Leuk om even naar de prijzen te kijken, vooral omdat we zo vooringenomen waren om eigenlijk niks nodig te hebben en het ook wel onze maat niet was…
Aan de lingeriezaak “La Perla” zagen we een setje dat wel eens een rijke koper zal vinden, maar eigenlijk een niemendalletje is. De BH, 390 €, had een kanten randje rond twee luchtfilters voor ijle lucht. Het slipje, 230 €, was gemaakt uit ragfijn gaas waar je de ganse Franse Revolutie kan door zien. Maar het was duur en exclusief, dus moesten we niet te rationeel doen.
We hebben het toch maar laten hangen.
In bijlage een beeld van de kust aan de Cap Roux en van het setje in Cannes. Het gaat om de rechtse pop ; je mag het gerust uitvergroten, de Franse Revolutie is al lang voorbij.
Tot nog
Nik
Ivette