Afscheid van mijn vriend: uw huisdier overleden?
-
redpoppy - Moderator SeniorenNet
- Lid geworden op: 23 sep 2004, 09:15
- Locatie: tussen Rupel en Schelde
Dit gedichtje voor al wie een beetje troost kan gebruiken, ik weet wat het is, vorig jaar ook mijn hond na 17 j. moeten laten inslapen, ik denk nog elke dag aan haar ook al heb ik een andere hond nu.
Vriendschap
De vriendschap van een hond
is vriendschap voor het leven
voor een ander niet te zien
hoeveel een hond kan geven
want ben je eens verdrietig
dan kijkt hij je aan
alsof hij zeggen wil
ik zal altijd naast je staan
en als je dan weer vrolijk bent
dan slaat hij met zijn staart
en blaft alsof hij zeggen wil
dat hebben we weer geklaard
zo`n vriendschap is een wonder
een wonder om te beleven
zo`n vriendschap kan geen mens
geen mens kan zoiets geven
(auteur : onbekend)
Vriendschap
De vriendschap van een hond
is vriendschap voor het leven
voor een ander niet te zien
hoeveel een hond kan geven
want ben je eens verdrietig
dan kijkt hij je aan
alsof hij zeggen wil
ik zal altijd naast je staan
en als je dan weer vrolijk bent
dan slaat hij met zijn staart
en blaft alsof hij zeggen wil
dat hebben we weer geklaard
zo`n vriendschap is een wonder
een wonder om te beleven
zo`n vriendschap kan geen mens
geen mens kan zoiets geven
(auteur : onbekend)
Luister naar ieders kritiek ,maar behoud uw eigen oordeel (Hamlet)
I
Seniorennet
I
Seniorennet-
Gast
Hallo bekaf,
iemand die zoiets niet meegemaakt heeft kan dat zeggen t is maar een hond, want als een hond zolang bij je is zie je dat niet als een hond, weet het heb het zelf meegemaakt, dat is je beste vriendin, want daar kun je alles aan vertellen, ze begrijpt je, ze is altijd even lief tegen je, miszegt je nooit niets en is altijd even blij als je binnenkomt, en als je haar op zekere dag verliest is dat een drama want je mist haar aanwezigheid haar vriendschap, en dat is heel erg, heb het meegemaakt op 22 mei is het 3 maanden en alle dagen denk ik eraan mis ik haar, de dagen gaan voorbij het slijt maar het is moeilijk want het is een heel verlies voor heel veel dierenvrienden, maar hier op het net ontvang je veel steun, want alle mensen hier hebben ook hetzelfde tegengekomen, het helpt als iemand naar je luistert, heb ook al veel berichtjes gezet, en weet je het doet goed.
Groetjes Samira
iemand die zoiets niet meegemaakt heeft kan dat zeggen t is maar een hond, want als een hond zolang bij je is zie je dat niet als een hond, weet het heb het zelf meegemaakt, dat is je beste vriendin, want daar kun je alles aan vertellen, ze begrijpt je, ze is altijd even lief tegen je, miszegt je nooit niets en is altijd even blij als je binnenkomt, en als je haar op zekere dag verliest is dat een drama want je mist haar aanwezigheid haar vriendschap, en dat is heel erg, heb het meegemaakt op 22 mei is het 3 maanden en alle dagen denk ik eraan mis ik haar, de dagen gaan voorbij het slijt maar het is moeilijk want het is een heel verlies voor heel veel dierenvrienden, maar hier op het net ontvang je veel steun, want alle mensen hier hebben ook hetzelfde tegengekomen, het helpt als iemand naar je luistert, heb ook al veel berichtjes gezet, en weet je het doet goed.
Groetjes Samira
-
11je - Lid geworden op: 16 sep 2005, 21:47
- Locatie: westerlo
voor het eerst lees ik deze topic
het maakt me een beetje verdrietig maar ik zie door de vele regels van verdriet ook de dierbaarheid, dankbaarheid, de vele mooie, leuke en lieve momenten die al onze huisdieren ons geven.
Automatisch gaan mijn gedachten uit naar mij eigen drie honden die ik af heb moeten geven
lucky: een prachtige shelty van 10jaar had kanker ik had gehoopt hem nog een paar fijne jaren in ons nieuwe huis te kunnen geven maar helaas het lot besliste anders.
Drie maanden heeft hij nog in ons nieuwe huisje kunnen zijn, daarna werd het lijden te groot en hebben we moeten beslissen om hem in te laten slapen.
Ruts :onze grote lieve briare, 7 was hij , vrolijk altijd in voor een balspel,
blakend van gezondheid, tot die vrijdag , nadat we buiten wat hadden geravot kwam hij binnen met schuim op zijn bek, heel onrustig bleef rondjes lopen er was iets dat zag je meteen. dierenarts gebelt we konden meteen komen.
Ze vreesde het ergste maagkanteling, ze heeft Ruts nog geopereerd maar het mocht niet meer baten. Binnen het uur waren we een gezond speels sterk kameraatje kwijt. Niet te vatten!!!
Dusty: ook een shelty 9 jaar vanaf zijn geboorte had hij een afwijking aan zijn bekje hij kon zijn bekje niet goed sluiten dus zijn tandjes waren altijd zichtbaar, heel komisch eigenlijk wel want zo leek het of hij altijd lachte.
nadeel was wel dat hij daardoor slechte tanden kreeg dus dat moest goed in de gaten gehouden worden.
er stonden wat tanden los en het tandsteen moest weer verwijdert worden ook had hij wat huid problemen door de dikke vacht op zijn rug
Advies van de dierenarts was onder lichte narcose tanden verzorgen en de vacht afscheren zodat zijn huid de kans kreeg om te genezen.
wij een jasje voor hem wezen kopen want ineens kaal als je zo'n dikke vacht gewent bent moest geen pretje zijn dachten wij.Zaterdags was het dan zover, wij zijn er gewoon bij gebleven want zo ernstig was het allemaal niet.
na de "ingreep" zijnwe naar huis gereden en hebben we Dusty lekker ingeduffelt in een stoel gelegd zodat hij langzaam weer bij zijn positieve kon komen.
Helaas is Dusty zelfs na een aantal spuiten niet meer uit zijn narcose gekomen en is hij de dinsdagnacht dicht tegen mij aan gestorven.
Oorzaak de narcose!!
Inmiddels wonen er in ons huis weer twee honden Mops een fransbulldogje van 1 jaar oud
en Perle-rouge( rode parel) een bordeaudog van ook 1 jaar oud.
Heerlijk om ze samen bezig te zien, ik kan er uren van genieten.
Maar Lucky, Ruts en Dusty zullen altijd hun plekje hebben in mijn hart!
het maakt me een beetje verdrietig maar ik zie door de vele regels van verdriet ook de dierbaarheid, dankbaarheid, de vele mooie, leuke en lieve momenten die al onze huisdieren ons geven.
Automatisch gaan mijn gedachten uit naar mij eigen drie honden die ik af heb moeten geven
lucky: een prachtige shelty van 10jaar had kanker ik had gehoopt hem nog een paar fijne jaren in ons nieuwe huis te kunnen geven maar helaas het lot besliste anders.
Drie maanden heeft hij nog in ons nieuwe huisje kunnen zijn, daarna werd het lijden te groot en hebben we moeten beslissen om hem in te laten slapen.
Ruts :onze grote lieve briare, 7 was hij , vrolijk altijd in voor een balspel,
blakend van gezondheid, tot die vrijdag , nadat we buiten wat hadden geravot kwam hij binnen met schuim op zijn bek, heel onrustig bleef rondjes lopen er was iets dat zag je meteen. dierenarts gebelt we konden meteen komen.
Ze vreesde het ergste maagkanteling, ze heeft Ruts nog geopereerd maar het mocht niet meer baten. Binnen het uur waren we een gezond speels sterk kameraatje kwijt. Niet te vatten!!!
Dusty: ook een shelty 9 jaar vanaf zijn geboorte had hij een afwijking aan zijn bekje hij kon zijn bekje niet goed sluiten dus zijn tandjes waren altijd zichtbaar, heel komisch eigenlijk wel want zo leek het of hij altijd lachte.
nadeel was wel dat hij daardoor slechte tanden kreeg dus dat moest goed in de gaten gehouden worden.
er stonden wat tanden los en het tandsteen moest weer verwijdert worden ook had hij wat huid problemen door de dikke vacht op zijn rug
Advies van de dierenarts was onder lichte narcose tanden verzorgen en de vacht afscheren zodat zijn huid de kans kreeg om te genezen.
wij een jasje voor hem wezen kopen want ineens kaal als je zo'n dikke vacht gewent bent moest geen pretje zijn dachten wij.Zaterdags was het dan zover, wij zijn er gewoon bij gebleven want zo ernstig was het allemaal niet.
na de "ingreep" zijnwe naar huis gereden en hebben we Dusty lekker ingeduffelt in een stoel gelegd zodat hij langzaam weer bij zijn positieve kon komen.
Helaas is Dusty zelfs na een aantal spuiten niet meer uit zijn narcose gekomen en is hij de dinsdagnacht dicht tegen mij aan gestorven.
Oorzaak de narcose!!
Inmiddels wonen er in ons huis weer twee honden Mops een fransbulldogje van 1 jaar oud
en Perle-rouge( rode parel) een bordeaudog van ook 1 jaar oud.
Heerlijk om ze samen bezig te zien, ik kan er uren van genieten.
Maar Lucky, Ruts en Dusty zullen altijd hun plekje hebben in mijn hart!
Het maakt niet uit wat morgen brengt, vandaag ben ik gelukkig!
-
Bekske - Lid geworden op: 11 apr 2005, 23:48
Hallo ik heb nu al drie weken een mini maltezer bij .Moest wel terug eentje bij nemen omwille van het verdriet van dwergpoedel die niet meer wilde eten .Dus drie weken geleden kwam het maltezertje binnen en de poedel begon te eten .Zo zie je dat een hond ook verdriet heeft en ze komen goed overeen .Waar de ene zit ,zit de andere ook ja de maltezertje speelt nog veel omdat ze jong is maar de poedel zit erop te letten .Ik zelf ben ook blij omdat de poedel niet meer triest is maar nu zie ik in de poedel vele trekken van de overledende hond .Dat is nu pas dat ik het merk zoals ze met de kleine hier omga .Afijn het is leuk dat ze zo goed overeen komen en mooi naast mekaar liggen dat was het wat ik wilde laten weten ps de andere hond daar denk ik nog iedere dag aan ondanks het zes weken al is dat ze weg is
-
frannie - Lid geworden op: 18 mar 2006, 17:40
- Locatie: moorsele
hallo ik heb maandag mijn goudhamster dood gevonden hij was al een week of drie ziek nu is hij verlost .maar ik had nooit gedacht dat ik dat klein beestje zo hard ging missen .allen veel sterkte 
ik ben vijftig geweest
geboren in 1956
geboren in 1956
-
NOR512 - Lid geworden op: 13 mar 2006, 09:30
- Locatie: Antwerpen
Hallo iedereen,
Sorry als mijn tekst vol tikfouten staat, maar door mijn tranen zie ik het klavier met de toetsen niet goed meer.
Ik hoor jullie denken, hoe komt dat? Wel, onze kater Felix was ziek, hij was heel hard vermagerd, suffig, geen eetlust. De dierenarts is daarstraks geweest, en ze stelde vast dat Felix kattenaids had, we hadden daar nog nooit van gehoord. Ze zei dat ze wel een cortisone spuit kon geven en een bloedtest doen, maar ze was er heel zeker van omdat voor de rest alles pico bello ok was, zijn hart, lever, nieren enz., zei dat het kosten op het sterfhuis waren, ze zei: " hoe cru ook, het is het beste om hem te laten inslapen", ik vroeg nog als we hem hielden wat de kansen waren, maar ze zei dat hij nu al doodziek was en geen weerstand meer had. Mijn buurvrouw kwam bellen en zei:" hoe is het? " Ze had er een voorgevoel van, net als ik. Ik ben er echt van onder de voet, hij was nog maar 4 jaar. Volgens de dierenarts heeft hij dat gekregen door een katin te dekken, en hij zou andere katten besmetten. Ook gaf ze de raad als we een andere kater zouden nemen om hem te castreren, dan is de kans op aids kleiner. Maar nu denk ik er niet aan om een andere kat te nemen, het verdriet is té groot, ik ga eerst rustig rouwen. Het zal me heel hard varen, want hij was mijn maatje, zoals een kind dat je moet afgeven. Die vriendschap dat ik er van had, was ongelooflijk.
Nog een prettige avond, en als er iemand ook een kat heeft moeten afgeven aan aids, mag mij het altijd mailen.
Nora
Sorry als mijn tekst vol tikfouten staat, maar door mijn tranen zie ik het klavier met de toetsen niet goed meer.
Ik hoor jullie denken, hoe komt dat? Wel, onze kater Felix was ziek, hij was heel hard vermagerd, suffig, geen eetlust. De dierenarts is daarstraks geweest, en ze stelde vast dat Felix kattenaids had, we hadden daar nog nooit van gehoord. Ze zei dat ze wel een cortisone spuit kon geven en een bloedtest doen, maar ze was er heel zeker van omdat voor de rest alles pico bello ok was, zijn hart, lever, nieren enz., zei dat het kosten op het sterfhuis waren, ze zei: " hoe cru ook, het is het beste om hem te laten inslapen", ik vroeg nog als we hem hielden wat de kansen waren, maar ze zei dat hij nu al doodziek was en geen weerstand meer had. Mijn buurvrouw kwam bellen en zei:" hoe is het? " Ze had er een voorgevoel van, net als ik. Ik ben er echt van onder de voet, hij was nog maar 4 jaar. Volgens de dierenarts heeft hij dat gekregen door een katin te dekken, en hij zou andere katten besmetten. Ook gaf ze de raad als we een andere kater zouden nemen om hem te castreren, dan is de kans op aids kleiner. Maar nu denk ik er niet aan om een andere kat te nemen, het verdriet is té groot, ik ga eerst rustig rouwen. Het zal me heel hard varen, want hij was mijn maatje, zoals een kind dat je moet afgeven. Die vriendschap dat ik er van had, was ongelooflijk.
Nog een prettige avond, en als er iemand ook een kat heeft moeten afgeven aan aids, mag mij het altijd mailen.
Nora
-
mur - Lid geworden op: 31 jul 2005, 15:36
Ik heb mijn prutske moeten af geven dobberman pinster onze lieveling zij kon niet aleen blijven bleef niet alleen in de auto dikwijls veel problemen mee gehad wat deden wij dan ,we bleven allebij thuis en alles was opgelost , ik weet wel dat het fout was en wij zot maar dat hadden wij er allemaal voor over maar dat ze heengegaan was na 13jaar enhalf hebben we zoon verdriet gehad dat we dikwijls gezegt hebben wat is het hier leeg .en voor een ander hondje daar zijn we te oud voor Wij vinden dat ge er moet kunnen zijn voor u beste vriendt maar we missen het zo erg
-
samira - Lid geworden op: 25 jun 2006, 10:21
- Locatie: staden
Hallo, mur
met triest uw berichtje gelezen, kan weten hoe je, je voelt het is nu reeds 7 maanden geleden dat mijn lieveling stierf, nog ben ik er niet over, het slijt, maar het is nog moeilijk, heb gisteren nog maar haar drinkbakje weggedaan en dat ging niet zo gemakkelijk, zolang je haar ziet als een hond gaat dat, maar als je haar begint te zien als een kameraad, dat is iets anders, dan mis je haar erg maar de mindert dat moet je geloven
groetjes Samira
met triest uw berichtje gelezen, kan weten hoe je, je voelt het is nu reeds 7 maanden geleden dat mijn lieveling stierf, nog ben ik er niet over, het slijt, maar het is nog moeilijk, heb gisteren nog maar haar drinkbakje weggedaan en dat ging niet zo gemakkelijk, zolang je haar ziet als een hond gaat dat, maar als je haar begint te zien als een kameraad, dat is iets anders, dan mis je haar erg maar de mindert dat moet je geloven
groetjes Samira
-
mur - Lid geworden op: 31 jul 2005, 15:36
bedankt voor uw antwoord het doet eens goed om er over te praten en ik denk dat ik er weer eens voor sta,wandt mijn vogeltje dat we in de plaats gekocht hebben is ook weer niet goed zij heefd twee aanwasen aan haar onderlijfje aan haar poepje en laten weg snijden dat doe ik niet het moet voor mij niet afzien het heeft nog geen pijn en mag zijn dagen bij ons doorgrengen ; niet dat we te gierig zijn wand hoeveel geld ik aan ons prutske gegeven heb die was op 6jaar blind en we hebben haar laten operere aan een oog bij mev capeau die haar goed geholpen heefs en nog 7/12veel plezier ge had dat ze terug kon zien .nu beste vriend heb ik weer eens weer mijn hart kunnen luchten ,waar voor dank mur
-
Madame Saumur - Lid geworden op: 07 okt 2006, 13:24
- Locatie: Kontich
Heb op 11/9 mijn Husky moeten laten inslapen.
Als pub heb ik haar enkele malen kunnen vermoorden, maar sinds ik een tuin heb, nu zowat 10 jaar geleden, was het de grootste schat die je je maar kunt indenken.
Ik mis haar zo als ik thuiskom.
Ik probeer mezelf wijs te maken dat er een leven was, voor, met en na haar, maar het is zo verdomd moeilijk.
Als pub heb ik haar enkele malen kunnen vermoorden, maar sinds ik een tuin heb, nu zowat 10 jaar geleden, was het de grootste schat die je je maar kunt indenken.
Ik mis haar zo als ik thuiskom.
Ik probeer mezelf wijs te maken dat er een leven was, voor, met en na haar, maar het is zo verdomd moeilijk.
-
redpoppy - Moderator SeniorenNet
- Lid geworden op: 23 sep 2004, 09:15
- Locatie: tussen Rupel en Schelde
Gewoon aan deze kant van de hemel,
is er een plek die de "Regenboogbrug" wordt genoemd.
Als een diertje sterft, dat heel dierbaar is voor iemand hier,
dan gaat dit naar de Regenboogbrug.
Daar zijn grasvelden en heuvels, voor al onze speciale vriendjes,
zodat ze samen kunnen rennen en spelen.
Daar is genoeg eten, water en zonneschijn,
en onze vriendjes hebben het er warm en comfortabel.
Alle dieren die ziek of oud waren,
zijn daar weer gezond en vol energie.
Degene die gewond of verminkt waren,
zijn weer gaaf en sterk.
Precies zoals wij ze ons herinneren in onze dromen,
hoe het ooit eens geweest was.
De dieren zijn blij en tevreden, er is alleen één minpuntje:
ze missen allemaal die ene speciale persoon die achter is gebleven.
Ze rennen en spelen samen,
maar er komt een dag dat er plotseling één stopt....
en in de verte staart.
Zijn heldere ogen staan gespannen, zijn lichaam beeft.
Plotseling begint hij weg te rennen van de groep,
Vliegt over het groene gras,
steeds gaan zijn pootjes sneller en sneller en sneller.
Jij bent gezien, en als je eindelijk je speciale vriend treft,
klampen jullie je aan elkaar vast in een vreugdevolle hereniging,
om elkaar nooit meer los te laten.
Een blije kusjesregen over je gezicht,
je handen aaien die zo geliefde kop weer,
en jij kijkt opnieuw in die zo vertrouwde oogjes.
Zo lang weggeweest uit je leven, maar nooit uit je hart.
Samen steken jullie de Regenboogbrug over.
schrijver onbekend
is er een plek die de "Regenboogbrug" wordt genoemd.
Als een diertje sterft, dat heel dierbaar is voor iemand hier,
dan gaat dit naar de Regenboogbrug.
Daar zijn grasvelden en heuvels, voor al onze speciale vriendjes,
zodat ze samen kunnen rennen en spelen.
Daar is genoeg eten, water en zonneschijn,
en onze vriendjes hebben het er warm en comfortabel.
Alle dieren die ziek of oud waren,
zijn daar weer gezond en vol energie.
Degene die gewond of verminkt waren,
zijn weer gaaf en sterk.
Precies zoals wij ze ons herinneren in onze dromen,
hoe het ooit eens geweest was.
De dieren zijn blij en tevreden, er is alleen één minpuntje:
ze missen allemaal die ene speciale persoon die achter is gebleven.
Ze rennen en spelen samen,
maar er komt een dag dat er plotseling één stopt....
en in de verte staart.
Zijn heldere ogen staan gespannen, zijn lichaam beeft.
Plotseling begint hij weg te rennen van de groep,
Vliegt over het groene gras,
steeds gaan zijn pootjes sneller en sneller en sneller.
Jij bent gezien, en als je eindelijk je speciale vriend treft,
klampen jullie je aan elkaar vast in een vreugdevolle hereniging,
om elkaar nooit meer los te laten.
Een blije kusjesregen over je gezicht,
je handen aaien die zo geliefde kop weer,
en jij kijkt opnieuw in die zo vertrouwde oogjes.
Zo lang weggeweest uit je leven, maar nooit uit je hart.
Samen steken jullie de Regenboogbrug over.
schrijver onbekend
Luister naar ieders kritiek ,maar behoud uw eigen oordeel (Hamlet)
I Seniorennet
I
Seniorennet-
gebbeke - Lid geworden op: 07 mei 2005, 21:29
- Locatie: zoersel
hallo,
is een heel mooi gedichtje waar ik troost in vind. heb zondagavond één van onze duitse herders moeten laten inslapen. zij had al langer een gezwel maar niets wees er 's morgens op dat het gezwel 's avonds zou openbarsten. met 13 jaar was het niet meer aan te raden nog te opereren. nu loopt onze andere herder er een beetje verloren bij, waren van jongsaf aan samen. hopelijk moeten we hem nu ook niet snel afgeven.
is een heel mooi gedichtje waar ik troost in vind. heb zondagavond één van onze duitse herders moeten laten inslapen. zij had al langer een gezwel maar niets wees er 's morgens op dat het gezwel 's avonds zou openbarsten. met 13 jaar was het niet meer aan te raden nog te opereren. nu loopt onze andere herder er een beetje verloren bij, waren van jongsaf aan samen. hopelijk moeten we hem nu ook niet snel afgeven.
-
fabieke - Lid geworden op: 03 jan 2006, 10:30
- Locatie: antwerpen
Dag allemaal,
Sommigen zullen een kip geen huisdier vinden. Wij waren dol op de kippen. We hebben een klein buitenverblijf waar we regelmatig naartoe gaan, mijn man meer omdat hij met pensioen is. De kippen hebben daar drie mooie hokken die mijn man vroeger zelf maakte. Ons weekendhuisje is goed beschermd maar met wat moeite geraken mensen toch bij onze kippen naast het huisje. De kippen hadden een enorme oppervlakte om te lopen met gras enz., het waren jaren gelukkige dieren. Toen ik aankwam liepen ze alle 12 achter me aan en ik mocht de hele dag daar gelijkwat doen, velen stonden naast me. Eentje viel steeds op mijn schoot in slaap als ik achter zijn oortjes streelde ... Mijn man vond gisteren lege koten en een schepnet vol pluimen en een blauwe pet. Drie weken geleden waren er 2 kippen en de haan verdwenen. Gisteren de resterende acht. Een vriend van mijn man zag 4 mannen vissen voor onze poort in de vaart, eentje met de blauwe pet en ze waren met 3 wagens met Poolse nummerplaat. Mijn man ging gisteren naar de politie maar die kan weinig doen wanneer de kippen opgegeten zijn en niet gevonden worden. Zondag gaan we weer naar daar en zie ik voor de eerste keer de tuin zonder kippen en ik moet er nu al om wenen terwijl ik aan de computer zit ... Dag lieve kippen, de grijze, de 2 witte, de Engelse met 3 kleintjes, de witte met bruin, de zwarte en de anderen ...
Sommigen zullen een kip geen huisdier vinden. Wij waren dol op de kippen. We hebben een klein buitenverblijf waar we regelmatig naartoe gaan, mijn man meer omdat hij met pensioen is. De kippen hebben daar drie mooie hokken die mijn man vroeger zelf maakte. Ons weekendhuisje is goed beschermd maar met wat moeite geraken mensen toch bij onze kippen naast het huisje. De kippen hadden een enorme oppervlakte om te lopen met gras enz., het waren jaren gelukkige dieren. Toen ik aankwam liepen ze alle 12 achter me aan en ik mocht de hele dag daar gelijkwat doen, velen stonden naast me. Eentje viel steeds op mijn schoot in slaap als ik achter zijn oortjes streelde ... Mijn man vond gisteren lege koten en een schepnet vol pluimen en een blauwe pet. Drie weken geleden waren er 2 kippen en de haan verdwenen. Gisteren de resterende acht. Een vriend van mijn man zag 4 mannen vissen voor onze poort in de vaart, eentje met de blauwe pet en ze waren met 3 wagens met Poolse nummerplaat. Mijn man ging gisteren naar de politie maar die kan weinig doen wanneer de kippen opgegeten zijn en niet gevonden worden. Zondag gaan we weer naar daar en zie ik voor de eerste keer de tuin zonder kippen en ik moet er nu al om wenen terwijl ik aan de computer zit ... Dag lieve kippen, de grijze, de 2 witte, de Engelse met 3 kleintjes, de witte met bruin, de zwarte en de anderen ...
als iedereen een ander een beetje helpt dan wordt de wereld mooi