Krakende gewrichten

Mijn liefste lezers,

Het is weer zover, een nieuwe dag begint en ik voel me als een oude wekker die wat olie nodig heeft om op gang te komen. Maar dat is nu eenmaal het lot van een respectabele senior zoals ik. Terwijl de wereld om me heen nog in diepe slaap verkeert, sluip ik stilletjes door het huis, op zoek naar mijn bril. Waar heb ik die ook weer gelaten? Ik vind hem na het nodige speuren eindelijk terug, op mijn hoofdkussen.

Nu ja, 'sluipen' is misschien een groot woord. Mijn gewrichten kraken zo luid dat zelfs de krakende vloer er jaloers op zou zijn.

Maar goed, met de nodige inspanning bereik ik de voordeur, waar mijn trouwe metgezel, de krant, op me wacht.

Het lijkt wel alsof ik de laatste der Mohikanen ben die nog een echte krant uit de brievenbus plukt. De rest van de buurt lijkt zich te hebben overgegeven aan die moderne elektronische toestanden. Maar er gaat niets boven het gevoel van het papier tussen mijn vingers, zelfs al kost het me met mijn nieuwe bril wat moeite om de kleine lettertjes te ontcijferen.

En dan is er natuurlijk mijn ontbijt, een vast ritueel dat ik al jaren volg. Vier boterhammen, twee met oude kaas en twee met hesp. Ik zou bijna zeggen dat het de brandstof is die me in beweging houdt, maar eerlijk gezegd is het gewoon mijn koppigheid. En twee stevige koppen koffie om het geheel door te spoelen, daar kan geen energiedrank tegenop.

De wijde wereld in

Na het ontbijt trek ik mijn wandelschoenen aan en ga ik de wijde wereld in. De velden zijn mijn speeltuin, en ik kan er urenlang bezig zijn met de vogels die ik spot. Laat me jullie meenemen op een vogelspot-avontuur, want er zijn enkele gevederde vrienden die ik maar al te goed ken:

De merel - Deze zwarte zanger begint de dag met een prachtig concert, alsof hij een zangcarrière ambieert. Hij is een vroege vogel zoals ik, en zijn melodieën zijn als muziek in mijn oren.

De koolmees - Met zijn felgekleurde verenkleed is deze kleine vogel een vrolijke noot in mijn dag. Hij fladdert vrolijk rond en lijkt altijd op zoek naar iets lekkers.

De roodborst - Dit vriendelijke kereltje lijkt altijd nieuwsgierig naar wat ik aan het doen ben. Hij komt vaak dichtbij, alsof hij me wil begroeten.

De torenvalk - Af en toe zie ik deze majestueuze roofvogel hoog boven me zweven, op zoek naar zijn volgende prooi. Zijn scherpe blik en snelle vleugelslagen zijn indrukwekkend.

De zwaluw - In de zomer zijn deze elegante vogels een vertrouwd gezicht in de lucht. Ze dartelen en duiken op zoek naar insecten, en ik bewonder hun behendigheid.

Ik wandel dagelijks minstens tien kilometer, en al die ontmoetingen met de vogels maken mijn tochten des te interessanter. Het voelt als een avontuurlijke reis, zelfs als ik gewoon door mijn eigen vertrouwde omgeving loop.

Mijn hartje ophalen

Dit is nog maar een aanzet. Er zijn nog veel activiteiten waar ik mijn dagen mee vul, eigenlijk te veel om op te noemen. Ik doe een poging.

Tuinieren - Mijn tuin is mijn kleine paradijsje. Elke ochtend begin ik met een kopje koffie in de hand en ga ik de tuin in nog voor mijn wandeling en ontbijt, dat was ik vergeten te vermelden. Dat geeugen ook nietwaar. Ik verzorg mijn bloemen en groenten met liefde en aandacht. Er is iets magisch aan het zien van bloemen in volle bloei en het proeven van de groenten die ik zelf heb gekweekt.

Lunch met vrienden - Jullie weten al dat ik dol ben op gezelligheid. Ik nodig regelmatig vrienden uit voor een smakelijke lunch bij mij thuis. Het is geweldig om samen te zijn, herinneringen op te halen en te genieten van elkaars gezelschap. De lachsalvo's vullen de kamer en verwarmen mijn hart.

Bibliotheekbezoek - Mijn bezoeken aan de plaatselijke bibliotheek zijn hoogtepunten in mijn week. Daar tussen de boeken voel ik me helemaal in mijn element. Ik ontdek nieuwe schrijvers en keer terug naar oude favorieten. Er is niets zo rustgevend als de geur van verse boeken.

Bridgeavond - Bridge is een geweldige manier om de avond door te brengen. Mijn vrienden en ik spelen met passie, maar we nemen het spel nooit te serieus. Het gaat om plezier, lachen en het scherp houden van onze geesten. En we hebben altijd een heerlijke maaltijd om ons op te verheugen. Het mag trouwens ook een kaartspel zijn, ik ben eerlijk gezegd niet eens zo goed in bridge.

Kunst en ambachten - Mijn creatieve kant vindt zijn uitlaatklep in schilderen, beeldhouwen en het maken van handgemaakte kaarten. Het is geweldig om iets met mijn eigen handen te creëren en mijn artistieke ideeën tot leven te brengen.

Vrijwilligerswerk - De voldoening die ik haal uit vrijwilligerswerk in de gemeenschap is onbetaalbaar. Ik help graag bij maaltijdprogramma's voor ouderen en breng tijd door met kinderen op de lokale basisschool. Het is een manier om iets terug te geven en verbonden te blijven met mijn stadsgenoten.

Muziek luisteren - 's Avonds, wanneer de dag ten einde loopt, ontspan ik met mijn favoriete muziek. Of het nu gaat om klassieke deuntjes die me kalmeren of de swingende melodieën uit mijn jeugd die herinneringen oproepen, muziek blijft een bron van vreugde.

Het leven is nog zo slecht niet

Dus ja, dat is een typische dag in het leven van deze oude knar. Ik mag dan wel langzaam op gang komen, maar zodra ik mijn krant lees, mijn ontbijt achter de kiezen heb en de velden in trek, ben ik helemaal in mijn element. Het leven als senior is zo slecht nog niet, zeker niet als je het deel dat er nog in zit, omarmt. Er zijn altijd wel zaken om over te zeuren, ook ik heb soms last van mijn lijf dat me in de steek laat en er zijn momenten dat ik even iets niet meer weet. O ja, dat geheugen dat wel eens een keer durft te haperen, dat was het, dat vergeet ik af en toe.

Laten we genieten van elke dag, met alle kleine en grote avonturen die het te bieden heeft. Want het leven is te kort om in bed te blijven liggen. Dus trek je wandelschoenen aan, haal die krant uit de brievenbus en laat je verrassen door de wereld om je heen.