wat een mama lijden kan....

Wat lig ik zalig op de rug van mama : hop paardje hop ... Mama vindt de ritjes vermoeiend en wil af en toe een beetje rusten . Het is moeilijk om haar weer op wandel te krijgen , maar tenslotte geeft ze toe . Met mijn kopje tegen dat van haar en mijn pootjes vastgeklampt aan beide kanten maken we de ronde van ons territorium . Tevreden wip ik op de grond en pluk de dag !