EERBETOON AAN TOON HERMANS

[Norman12]

ONDERWIJS

01. Greatest underdevelloped territory lies under your hat
02. Het enige wat de ervaring ons leert is dat ze ons niets leert
03. De wijze is niet geleerd , de geleerde niet wijs
04. Het vertrouwen in de leraar is de halve wijsheid van de leerling
05. Opvoeden is niet een emmer vullen maar een hartvuur ontsteken
06. De opvoedkunde bloeit , de opvoeding kwijnt
07. Men beloont de leraar slecht als men altijd maar zijn leerling blijft
08. Heb geduld : alle dingen zijn moeilijk voor ze makkelijk worden
09. De meester in zijn wijsheid gist , de leerling in zijn waan beslist
10. Dankzij het onderwijs zijn er minder analfabeten en meer idioten

11. We hebben veel schoolmeesterkoppen en weinig schoolmeesterharten
12. Het aanleren van vaardigheden in onze jeugd kost ons minder tranen dan het gemis ervan in onze ouderdom
13. Het is altijd verkeerd iemand te prijzen : daarmee kan men de beste aanleg bederven
14. Savoir vivre leert slechts de omgang met anderen , men vindt het doodgewoon dat iemand met zichzelf geen raad weet
15. Alles wat een mens moet weten over het toekennen van prijzen is dat Mozart er nooit één gehad heeft
16. Gewoonten van de ouderdom zijn geen geringere beletsels dan de hartstochten van de jeugd
17. Hoe verdorven zijn de jongeren : ipv naar ouderen te luisteren bootsen zij ze na
18. Het kind wordt volwassen op de dag dat het beseft dat er geen volwassenen zijn
19. De ware genezer is opvoeder en de ware opvoeder maakt zichzelf overbodig
20. Jonge honden zijn erkentelijker dan jonge mensen

21. Al onze bronnen worden in onze jeugd vergiftigd
22. Kinderen opvoeden begint met toegeven en eindigt met opgeven
23. Liefde van kinderen is als water in een mand
24. Veel zwaarder schijnt de straf opgelegd door een zachtaardig man
25. Beter een blauwtje gelopen dan een groentje gebleven
26. Men verpest een jongeman gegarandeerd als men hem leert iemand die denkt als hijzelf hoger te achten dan een andersdenkende
27. Zonder nadenken wordt de eerste schrede gezet
28. Wie de neus van een kind veegt kust de wang van de moeder
29. Uit het liefste kind kan later een schurk groeien en omgekeerd
30. A teacher is like a candle : he burns himself out by giving light to others

31. The important thing is not to stop questioning
32. The multitude of books is making us ignorant
33. I’m graduated in pain
.

[Norman12]

.
Toon staat in al z’n boeken………………..93
Op CD en DVD
Wat zou ik verder zoeken
Op land ofwel op zee

Toon staat in zoveel harten
Voor immer diep geprent
Hij hielp ons af van smarten
Hij was een leuke vent

Toon staat nog zoveel nachten
Zomaar naast m’n bed
Hij leidt al m’n gedachten
Doctorandus van de Pret


Van allen in het leven ………………………94
Is Toon me bijgebleven
Als een enorme zon
Wat hij al niet kon
Bij hem zat alles goed
Veel liefde in het bloed
De wil om al te geven
De wil om echt te leven


Toon kwam en zag en overwon…………………..95
Je hart dat stond in brand
In battledress of nachtjapon
Nam hij ons bij de hand
De sfeer was nooit zo high
Als toen in Toon z’n zaal
Hij zong nooit very dry
Maar als een nachtegaal

.

[Bosrankje]

Lieve herfstgroetjes van Alter en Rankje

[Norman12]

WILLEM WILMINK

Ik stierf van dorst in ‘t zicht van stromend water
En dronk daarna teveel in de woestijn
Dat was het einde , het begin kwam later
Soms kort de tijd de afstand tot die pijn
Maar kan ik in treurnis vrolijk zijn
Zoals in ‘t najaar ‘t voorjaar herbegint
Bij ‘t ouder worden jonger dan als kind

Ik stel geen prijs op wat wordt aangeprezen
Ik stel mij pas echt open als ik dicht
Hoe meer ik lees hoe meer ik nog moet lezen
Al wat ik nader raakt steeds meer uit het zicht
Hoe dichterbij hoe verderweg het ligt
Ik zoek altijd wat anders dan ik vind
Bij ‘t ouder worden jonger dan als kind

Ik kan niet ernstig zijn dan door te spelen
Ik spreek de waarheid als ik mij vergis
Niet bang alleen maar eenzaam tussen velen
Vol doodsgedachten als er bruiloft is
Vol levensvreugde bij een dodenmis
En een verliezer ziende in wie wint
Bij ‘t ouder worden jonger dan een kind

Prins wat ik dicht is als een oud verhaal
Dat nieuwer wordt hoe meer ik het herhaal
Ik ben de man die nooit iets nieuws verzint
Bij ‘t ouder worden jonger dan een kind

http://nl.wikipedia.org/wiki/Willem_Wilmink

.

[Norman12]

IS THAT ALL THERE IS --- PEGGY LEE

I remember when I was a very little girl, our house caught on fire.
I'll never forget the look on my father's face as he gathered me up
in his arms and raced through the burning building out to the pavement.
I stood there shivering in my pajamas and watched the whole world go up in flames.
And when it was all over I said to myself, "Is that all there is to a fire?"

Is that all there is, is that all there is
If that's all there is my friends, then let's keep dancing
Let's break out the booze and have a ball
If that's all there is

And when I was 12 years old, my father took me to the circus, the greatest show on earth.
There were clowns and elephants and dancing bears
And a beautiful lady in pink tights flew high above our heads.
And as I sat there watching the marvelous spectacle
I had the feeling that something was missing.
I don't know what, but when it was over,
I said to myself, "Is that all there is to a circus?"

Is that all there is, is that all there is
If that's all there is my friends, then let's keep dancing
Let's break out the booze and have a ball
If that's all there is

Then I fell in love, with the most wonderful boy in the world.
We would take long walks by the river or just sit for hours gazing into each other's eyes.
We were so very much in love.
Then one day, he went away. And I thought I'd die -- but I didn't.
And when I didn't I said to myself, "Is that all there is to love?"

Is that all there is, is that all there is
If that's all there is my friends, then let's keep dancing

I know what you must be saying to yourselves.
If that's the way she feels about it why doesn't she just end it all?
Oh, no. Not me. I'm in no hurry for that final disappointment.
For I know just as well as I'm standing here talking to you,
when that final moment comes and I'm breathing my last breath, I'll be saying to myself,

Is that all there is, is that all there is
If that's all there is my friends, then let's keep dancing
Let's break out the booze and have a ball
If that's all there is
.
Opgelet : dit is een mooie filosofische tekst maar "Let's break out the boze" is een raad die ik nooit opvolg , want in theorie is er geen verschil tussen theorie en praktijk , maar in de praktijk is het wat anders
.

[Norman12]

De herfst begint ---Garmt Stuiveling

Reeds dort het groen der volle bladerverven
Tot najaarsgeel en rood metalen tint
Ik proef uit ieder ding nu gaat de zomer sterven
De herfst begint

Vruchtbomen in de hof staan zwaar te dragen
En bronzen zwelt het ooft in zon en wind
Dit is het schone eind van zoveel schoner dagen
De herfst begint

De knoppen worden schaarser sluiter vaster
Een enkele slechts die zich tot bloem ontwindt
Maar rijkelijk bloeiend staan de perken floks en aster
De herfst begint

En als ik keer , draag ‚k peinzend mee naar binnen
De weinige rode rozen die ik nog vind
Het laatste uit de tuin dat zomer doet herinneren
De herfst begint
--------------------------------------------------------------------------

Not understood ---Thomas Bracken

Not understood, we move along asunder;
Our paths grow wider as the seasons creep
Along the years; we marvel and we wonder
Why life is life, and then we fall asleep
Not understood.

Not understood, we gather false impressions
And hug them closer as the years go by;
Till virtues often seem to us transgressions;
And thus men rise and fall, and live and die
Not understood.

Not understood! Poor souls with stunted vision
Oft measure giants with their narrow gauge;
The poisoned shafts of falsehood and derision
Are oft impelled 'gainst those who mould the age,
Not understood.

Not understood! The secret springs of action
Which lie beneath the surface and the show,
Are disregarded; with self-satisfaction
We judge our neighbours, and they often go
Not understood.

Not understood! How trifles often change us!
The thoughtless sentence and the fancied slight
Destroy long years of friendship, and estrange us,
And on our souls there falls a freezing blight;
Not understood.

Not understood! How many breasts are aching
For lack of sympathy! Ah! day by day
How many cheerless, lonely hearts are breaking!
How many noble spirits pass away,
Not understood.

O God! that men would see a little clearer,
Or judge less harshly where they cannot see!
O God! that men would draw a little nearer
To one another, -- they'd be nearer Thee,
And understood.
------------------------------------------------------------------------

Uit: Taxi ----Simon Carmiggelt

“Het was al na middernacht toen onze visite opstond en verklaarde dat het tijd werd eens naar huis te gaan.
‘Wil je een taxi?’ vroeg ik.
‘Graag.’
Ik ging naar de andere kamer en draaide het nummer van de standplaats Leidseplein. Na geruime tijd zei een schorre, doffe stem: ‘Hallo?’
‘Hebt u een wagen voor me?’ vroeg ik.
‘Een wágen?’
Het klonk verbaasd.
‘Ik spreek toch met de taxistandplaats Leidseplein?’
‘Ja - het Leidseplein, dat wel. Maar ik zie geen taxi's op het moment. Ik sta hier. En die bel ging...’
‘O, u wacht op een taxi,’ veronderstelde ik.
‘Ik? Nee. Waar zou ik naar toe moeten?’
De stem klonk vermoeid.
‘Naar huis, bij voorbeeld,’ zei ik.
‘Ik heb geen huis. Dat wil zeggen - geen huis waar ik naar toe zou kunnen gaan. Mijn vrouw gooit de hoorn erop, als ik opbel. Toch zou ik haar graag weer eens willen zien. En de kinderen. En de honden. Die mis ik erg - de honden. Maar ze laat me niet meer binnen. Ze is bang voor me. Dat heeft ze al gezegd toen ik in de Valeriuskliniek zat. Dat ze bang voor me was. En waarom? Ik doe toch niks bijzonders? Wat doe ik nou?’
Ik zweeg. Er klonken geluiden die je kort na middernacht op het Leidseplein horen kunt - auto's, schreeuwende stemmen van uitgaanders, het gerinkel van een tram.
‘Hallo?’ riep ik, na een tijdje.
‘Alleen de liefde kan de wereld redden,’ zei de stem. ‘Ik predik de liefde. Maar waarom stuit ik dan overal op vijandschap? Ik begrijp dat niet. In dat café, hè? Ik deed toch niks? Ik zei alleen zachtjes: “Pas op,” omdat ik de enige was die wist dat ze gewapend waren. Dat zijn ze toch altijd - gewapend? Maar iedereen keerde zich tegen me. En op het politiebureau werd ik zwaar mishandeld. Zó maar. Op m'n keel hebben ze geslagen. Daarom is mijn stem zo schor. En de volgende ochtend werd het weer Paviljoen drie. Dat begrijpt u natuurlijk wel.’
‘Ja,’ zei ik.
‘Maar zo'n psychiater... Ach, mijn wezen geef ik natuurlijk niet prijs. Mijn diepste wezen is van mijzelf. Ik heb wel geprobeerd hem uit te leggen dat het me alleen om de liefde gaat. Al twintig jaar predik ik de liefde. Ik word er zo moe van. Overal ben ik geweest, meneer. In Tibet, hè, daar heb je zo'n grensweggetje. De Chinezen hebben het aangelegd. Maar toen ik die grens naderde - ik was toch nog met de vrouw en de kinderen - zette ik de wagen neer en stapte uit. Ik zag dat ze achter de machinegeweren gingen zitten, maar ze schoten niet. Ze schoten niet op mij. Ze zágen het. Een ander zouden ze hebben doorzeefd. Weet u wat ik nou niet snap?’
‘Nee,’ zei ik.
‘Voor ik weer in Paviljoen drie terechtkwam heb ik, in het huis van een vriendin die met vakantie in Frankrijk was, drie weken de poes verzorgd. Een lieve poes. Ik heb het keurig gedaan. Toen ze me lieten gaan uit Paviljoen drie vroeg die psychiater of ik een aankomen had. En ik zei: “Ja.” Want ik dacht: ik ga bij die vriendin logeren. Ze heeft een groot huis. Maar toen ik opbelde uit een café, zei ze dat het niet kon. Ze vertrouwde me niet, zei ze. Hoe kan dat nou? Ik heb daar drie weken op de poes gepast. Toen vertrouwde ze me wel. En nou ineens niet. Ik begrijp dat niet.’
Hij begon onverstaanbaar te mompelen. Ik zág hem staan, daar op dat leuke Leidseplein.
‘Die psychiater, hè, die kwam ik gisternacht tegen in het coc. Nou ja, dat moet hij weten. Maar hij zei tegen me: “Toen u bij ons binnen kwam riep u dat u Jezus Christus was.” Ik herinner me dat niet. Het kan best. Ik predik toch ook de liefde. Maar weet u - in India ben ik geweest. En als je daar zegt dat je God bent, dan zijn de mensen blij. Ze feliciteren je. Ze roepen: “How nice for you.” Maar hier spuiten ze je vol rommel en stoppen je onder het spanlaken. Ik...’
Er klonk hevig gekraak. Een andere stem zei: ‘Taxi Leidseplein.’
‘Mag ik een wagen van u?’ vroeg ik.”
-------------------------------------------------------------------------

Het rad van avontuur –Hendrik Tollens

’t Noodlot draait zijn wentelent rad;
Rijdt en rolt de aardbol plat,
Bergen op en over holen;
’t Rost en jaagt en zwiert en giert,
Toom en teugel bot gevierd
Rond en om naar lijn en polen,
Door zijn luimen voortgestierd.

Holt het over schat en pracht,
Het verplet ze door zijn vracht
En vermaalt ze, waar zij blinken;
Schokt het tegen tronen aan,
Zij verbrijzelen, daar zij staan,
En verstuiven en verzinken,
Met de heersers en hun waan.

Maar gezwenkt, in vlugge vaart,
Tilt het andren op van d'aard,
Die zich slingeren om zijn speken;
’t Voert hem voort, uit slijk en puin,
Tot op zetels van arduin,
Waar zij ’t hoofd ten hemel steken,
Met de roofprijs op de kruin.

’t Werpt, in ’t onbesuisde loop
Wat omhoog snelt overhoop,
En verheft wie nederzijgen;
’t Rolt naar boven met Tibeer,
Maar met Varus komt het neer;
’t Moge met Cesar steiler stijgen,
Met Pompejus stort het weer.

Allen, rondom opgetast,
Klemmen we aan het rad ons vast,
Als in wedloop voortgestoven;
Allen, op de prijs verhit,
Draven we in de dolle rit,
Maar wij wentlen ondersteboven…
Veiligst wie in ’t midden zit.

Allen, langs verscheiden spoor
Tuimlen wij de wereld door
Slingren, schokken, zwenken, zwaaien
Wat zich ophief, glipt en glijdt,
Wat ter neer lag, rijst en rijdt,
Tot het rad, in ’t eeuwig draaien
d’Een bij d’ander nedersmijt.

Allen op de struikelbaan,
Wagen lust en rust er aan,
Om een eindweegs voort te rollen;
Wie het plettend rad verniel’;
Wie er steeg of nederviel-
Allen grijpen ’t aan, en hollen…
Niemand steekt een spaak in ’t wiel.
-----------------------------------------------------------------------------

Uit: Wat eindigt begint --- Jan Willem van de Wetering

“De priester beheerde een kleine Zentempel, een eiland van stilte en schoonheid. een paar kilometer buiten Kyoto. De tempel was beroemd om haar tuin en de priester had de tempel gekregen omdat tuinieren zijn lust en zijn leven was. Naast zijn tempel was nog een andere, kleinere, tempel waar een hele oude Zenmeester woonde, de meester was zo oud dat hij geen discipelen meer kon opleiden, de priester zorgde voor de oude meester maar er was geen officiële meester/discipel relatie. De priester had zijn koanstudie al lang geleden opgegeven.
De priester zou gasten krijgen, en hij was de hele morgen in de weer geweest om zijn tuin puntgaaf te maken. Hij had alle losse bladeren opgeharkt en weggegooid, hij had water op het mos gesprenkeld. hij had het mos zelfs hier en daar gekamd, hij had weer wat bladeren op de juiste plaatsen neergelegd, en tenslotte stond hij op de veranda, bekeek de tuin en kon alleen maar tegen zichzelf zeggen dat zijn tuin volmaakt was. De oude Zenmeester had het werk van de priester met aandacht gadegeslagen terwijl hij op het hek leunde dat de twee tempels van elkaar scheidde.
“Mooi he?” zei de priester tegen de meester. “Vindt u niet dat de tuin nu is zoals hij wezen moet? Straks komen mijn gasten en ik wil graag dat ze de tuin vinden zoals de monniken die hem vroeger hebben aangelegd het bedoeld hadden.”
De meester knikte. “Ja”, zei hij, “je tuin is mooi maar er mankeert nog iets aan, als je me even over het hek wilt tillen en in je tuin neer• zetten dan zal ik je werk afmaken”.
De priester aarzelde want hij kende de meester zo langzamerhand en wist dat de oude man zonderlinge ideeën kon hebben. Hij kon echter niet weigeren, de wil van een meester is wet, en dal deze meester gepensioneerd was deed niet ter zake.
Toen hij de meester omzichtig in de tuin gezet had liep deze langzaam naar een boom toe die midden in een mooie rots- en mospartij groeide. Het was herfst en de bladeren zaten los. De meester hoefde alleen maar een beetje te schudden en de tuin lag weer vol met in ordeloze stramienen verspreide bladeren. “Nu is het goed”, zei de meester, “je kan me nu weer terugzetten”.
------------------------------------------------------------------------

Op reis ---Mies Bouhuys

De kleine zwaluw kan niet slapen,
al doet hij ook zijn best,
al knijpt hij zijn twee oogjes dicht
hij woelt maar in het nest.

‘Vooruit, geen kik meer, nu is 't uit,’
piept moeder zwaluw wijs,
‘want anders mag je morgen niet
mee op de grote reis!’

En denk je nu eens even in,
dat je een zwaluw bent,
die van de wereld enkel maar
één stukje weiland kent.

Opeens mag je dan mee op reis,
de zomer achterna;
als hier het natte weer begint,
ben jij in Afrika.

Gelukkig ga je niet alleen,
dat zou niet leuk zijn, nee.
Familie, vriendjes, kennissen,
wat zwaluw is, gaat mee.

Je snapt wel dat dat zwaluwtje
daar niet van slapen kan,
en àls hij eindlijk, eindlijk slaapt,
waar denk je, droomt hij van?

-----------------------------------------------------------------------------

k Zat bij nen boom te lezen ---- Guido Gezelle

‘k Zat bij nen boom te lezen,
al in mijnen brevier;
de zunne kwam gerezen,
gelijk een kole vier;
de blijde vogels dronken
de dreupels van den mei,
de morgenperelen blonken
en brandden in de wei,
lijk vier:
'k zat bij nen boom te lezen,
al in mijnen brevier!

.

[Norman12]

De begroting is weer begroot voor de groten
De verkleining is weer een feit voor de kleinen

Daarom deze protestsong , waar nog geen melodie op staat

Levenslied

Criminelen die ontsnappen maakt mij zo bang……………..82
Dat België corrupt is weet ieder al lang

Wie rijk is wordt rijker wie arm is blijft arm
En voor het klimaat slaat de weerman alarm

Geslachten veranderen , een man wordt een vrouw
Er gaan nog geruchten over liefde en trouw

Waar een wil is een weg is dat vindt iedereen
Toch willen we nooit eens hetzelfde meteen

En steeds meer senioren en steeds meer pensioen
Hoe lang gaan junioren dat nog willen doen

Er is nooit nog rust er is altijd kabaal
Ik had ooit mooi haar maar nu ben ik kaal

Refrein

Daarom zingt allen met mij nu in koor
Daar vind je toch nooit een oplossing voor

.

[Norman12]

.
http://www.osho.nl/New-Osho-NL/Mayo-New ... -Index.htm

http://www.kimbervie.nl/

[Norman12]

ECHTE LIEFDE

Ergens staat geschreven wij horen bij elkaar
’t Is raar maar ik weet het al zolang
Vanaf die eerste lach , en na die eerste zoen , wist ik
Dit wil ik overdoen

Geef je over aan het lot en mij
Echte liefde , echte liefde , echte liefde , maakt je vrij

Ergens in de toekomst ligt ons geluk al klaar
’t Is raar maar ik weet het al zolang
Eerst twijfelt iedereen , dan waag je toch de sprong , weet wel
We zijn maar eenmaal jong

Geef je over aan het lot en mij
Echte liefde , echte liefde , echte liefde , maakt je vrij

Toen jij zei vandaag ik wil
Werd het in m’n hart zo stil
Ja we zijn voorgoed getrouwd
Als een diamant in goud

Geef je over aan het lot en mij
Echte liefde , echte liefde , echte liefde , maakt je vrij
.

[Bosrankje]

Beste Norman,

Hartelijk dank voor je bezoek in ons laar en je versje

Ook heel blij met je drie links ( heel interessante ontdekkingen
gemaakt !)

Tot schrijfs hier of bij ons en lieve herfstgroetjes

Alter en Rankje

[Norman12]

MIDDELMAAT

01. Little things affect little minds
02. Men will sooner surrender their rights than their habits
03. Custom meets us at the cradle and leaves us at the tomb
04. Custom is the plague of wise men and the idol of fools
05. Wat niet goed is voor de zwerm is niet goed voor de bij
06. Door het drinken op andermans gezondheid verpesten we de onze
07. Men is allereerst zichzelf en kijkt dan met begrip naar de ander
08. Wie op zijn tenen staat zal niet lang overeind blijven
09. Vaak eindigt het berouw waar de restitutie moet beginnen
10. Mensen die hun littekens laten zien zijn nooit erg gewond geweest

11. Kleine zielen slechts misgunnen , zalig die bewonderen kunnen
12. Compromise ? On tactics , never on principles
13. The higher the brass the lower the class
14. De maat van oneindigheid bestaat : de menselijke eenzaamheid
15. We gelijken allen daarin op elkaar : dat we in elk détail verschillen
16. Te ver doorgedreven recht wordt onrecht
17. De grootste vijand van het recht is het voorrecht
18. Je moet de kerk uitgaan om de hemel te zien
19. Zo haast men één stap buiten de middelmaat zet is men gered
20. Les amis de l’heure présent ont le nature du melon , il faut en essayer 50 avant d’en rencontrer un bon

21. Je kunt met heel veel mensen pootje baden , maar slechts met weinigen in het diepe gaan
22. Het enige middel waardoor de meesten in gezelschap kunnen schitteren is hun afwezigheid
23. Als mensen goed zijn zijn wetten waardeloos , als mensen slecht zijn zijn wetten nutteloos
24. Waar de meeste buigingen worden gemaakt gaat het er altijd het stijfst aan toe
25. Nu we gezien hebben hoe geschiedenis gemaakt wordt , zullen we er minder dan ooit in geloven
26. Rechten en plichten zijn als palmbomen die slechts vruchten dragen als ze naast elkaar groeien
27. Beaucoup de mal quand je me considère , beaucoup de bien quand je me compare
28. Vaak nog erger dan de afwezigheid van recht is de aanwezigheid van het gerecht
29. Wij zijn niet allen gelijk , wij zijn allen broeders : wat bijna het tegenovergestelde is
30. De grootste eenvoud leidt tot de grootste wanorde : stel je voor dat we allen Jansen heten

31. Voor onszelf stellen we ons eenvoudiger voor dan we zijn : zo rusten we uit van onze medemensen
32. Sommige mensen vinden een deuk in hun auto erger dan een deuk in hun huwelijk , terwijl dat toch even erg is
33. Daarin zijn mens en dier gelijk : eerst willen ze niet , dan moeten ze wel , tenslotte wennen ze eraan
34. De middelmaat dekt zijn tekort met rumoer van spel en sport

Bronvermelding zie pagina 6 - 10 juli 2009
.

[Norman12]

LEREN

01. Als je radeloos wil worden : vraag dan iedereen om raad
02. Example is not the main thing in life : it’s the only thing
03. Angst is niets dan onvolledige kennis
04. Men maakt geen vijanden door wat men denkt doch doordat men denkt
05. Er zijn mensen die voor vooroordelen nog te dom zijn
06. Wie kennis vermeerdert vermeerdert smart
07. Opvoeders waarschuwen ons eerst voor leugens , daarna voor waarheden
08. Theorie is niet de wortel maar de bloem van de praktijk
09. De antwoorden maken je verstandig , de vragen maken je mens
10. Vragen zijn nooit onbescheiden , antwoorden soms wel

11. Het is altijd belangrijk te weten wat onbelangrijk is
12. Bezit van kennis heeft twee voordelen : men oordeelt minder en beter
13. La science la plus difficile est de désapprendre le mal
14. Deux exces : exclure la raison , n’admettre que la raison
15. Om vergissingen te vermijden : vermijd gissingen
16. De bordjes zijn verhangen
17. Zonder een schop onder je broek kom je niet verder dan je stok lang is
18. Wat absolute waarheden genoemd worden zijn in feite afspraken
19. Om tot de kern van een zaak door te dringen moet je het gevolg bestuderen
20. Sommige mensen zullen nooit iets leren omdat ze alles veel te snel begrijpen

21. Het is de grootste dwaasheid dingen te leren die men later weer moet vergeten
22. Niemand is zo ijverig bezig nieuwe indrukken op te doen dan hij die niet weet hoe de oude te verwerken
23. De adelaar verloor nooit zoveel tijd als toen hij erin toestemde te leren van de kraai
24. Sommigen lezen zo weinig dat ze er zelfs geen hekel aan hebben
25. Leren lezen en schrijven : onverschillig worden voor vreemde en ongenadig voor eigen prietpraat
26. Om niets te geloven zou een mens alles moeten begrijpen , maar om iets te begrijpen is het nodig in veel dingen te geloven
27. Afwezigheid van absolute zekerheid omtrent enige menselijke conclusie betekent niet dat het inwinnen van gegevens nutteloos is
28. I keep six honest serving men , they thaught me all I know : their names are what and why and when , and how and where and who
29. Men kan niet iedereen tevreden stellen en zijn vader ook nog
30. De eerste keer dat u mij bedriegt moet u zich schamen , de tweede keer moet ik me schamen

31. De jongen zal men leren , de ouden eren , de wijzen vragen , de zotten verdragen
32. Wie kan horen , zien , verdragen , die leert alles zonder vragen
33. De geleerde is niet wie goede antwoorden kent , maar wie goede vragen stelt
.

[Norman12]

Toon Toner Toonst……………………..96
Dat zijn de humor-graden
Verder is alles maar um Sonnst
Lees toch geen rommelbladen

Goed Beter Best
Dat zijn de Hermans-graden
Not least en helemaal not lest
Het juiste woord , de juiste daden


Toon reed een lastig paard…………………97
Maar hield de teugels strak
Sprak zacht maar onvervaard
Totdat ie harten brak

Toon was geen blinde vink
Toon was een helderziende
En zelfs de sterkste bink
Die lachte tot ie griende

Toon was geen vijgeboom
Toon was een druivelaar
Hij hielp ons met een droom
En wij , wij proefden maar

[Bosrankje]

Graag een ppt gemaakt voor een fan van Toon

Lieve herfstgroetjes van Alter en Rankje

[Norman12]

REMCO CAMPERT

Verzet begint niet met grote woorden
Maar met kleine daden
Zoals storm met zacht geritsel in de tuin
Of de kat die de kolder in zijn kop krijgt

Zoals brede rivieren met een kleine bron
Verscholen in het woud
Zoals een vuurzee met dezelfde lucifer
Die een sigaret aansteekt

Zoals liefde met een blik
Een aanraking iets dat je opvalt in een stem
Jezelf een vraag stellen
Daarmee begint verzet
En dan die vraag aan een ander stellen

http://nl.wikipedia.org/wiki/Remco_Campert
.