Clair-obscur

[uvi]

Uvi,

Nooit heb ik mijn verleden zo intens herleefd !
Stap per stap ging ik met je mee door het
herenhuis mijner jeugd met een gevoel van
déjà-vu...........

.... het stof rust vredig.Naast verslenste vrouwen-
tongen..... ik was ineens in het huis van mijn groot-
ouders !
En op het bureau van opa, dan, zag ik mij zijn
laatste woorden in spiegelschrift lezen en de zoute
smaak van mijn tranen van toen heb ik terug ge-
proefd.......

Ik blijf nu alleen met mijn souvenirs en het odeur
van mijn verloren verleden die ik dank zij jou , even
terug gevonden heb !

Bedankt, Uvi, en veel liefs van Bosrankje

Tja, Bosrankje,

de schrijver en de lezer,
beiden putten ze uit de grammatica van hun leven ...


JIJ bent bedankt.

uvi

[ria]

Oud odeur,


PRACHTIG, ik heb heel stil
naast jou,
- je hebt me niet gemerkt,
ik durfde niet te storen -
de rondgang gemaakt
van dit eens zo statige herenhuis.
De kleuren van het behang,
de fluistertonen...
een kinderstem, gezang...
een heel oud poèsie,
...ik durfde je niet te storen.

Dank je wel uvi,
ria

[uvi]

.

Nobelprijs




als een boek op de index
lig jij opengeslagen
op onbeslapen pagina's

wakker worden
met woorden
in je handen

en voelen
met vingers verlangen
om jou te lezen

twee blanke boeken
om te strelen

die zachte nobelprijzen
van jou


uvi


.

[Robol]

Als ik even een Nobelprijs voor literatuur mag uitreiken...95 jaren na Maurice Maeterlinck, de enige landgenoot die uit het ellenlange lijstje...ik had Claus genomineerd, maar aangezien ik nu al meer genoten heb van de poëzie op dit topic, verkies ik toch Uvi...
Mij nu niet onmiddellijk met dynamiet bestoken, Alfreds bedoelingen waren ook vreedzaam...Ik bedoel maar...Ik geniet hier !

Robbe

[uvi]

Als ik even een Nobelprijs voor literatuur mag uitreiken...95 jaren na Maurice Maeterlinck, de enige landgenoot die uit het ellenlange lijstje...ik had Claus genomineerd, maar aangezien ik nu al meer genoten heb van de poëzie op dit topic, verkies ik toch Uvi...
Mij nu niet onmiddellijk met dynamiet bestoken, Alfreds bedoelingen waren ook vreedzaam...Ik bedoel maar...Ik geniet hier !

Robbe

Dag Robbe,

Ach, wat de hitte allemaal vermag ...
Zelfs woorden worden dronken. Het weze je vergeven.

Maar genieten en ontroeren, raken en geraakt worden ...
actief en passief ...
en nu en dan een staafje dynamiet ... vuurwerk ...

Dankje Robbe,
je deed me even dromen ... als het maar geen nachtmerrie wordt ...


uvi

.

[Bosrankje]

UVI, wat heb ik weer genoten bij het lezen van je "Nobelprijs"
je gedichten zijn soms raadselachtig, soms duidelijk maar altijd
goed voor de hersencellen , hahahahahaah !

Ben de laatste nachten naar je topic gekomen om alles te lezen
vanaf het begin. Heb nog een paar nachten nodig want ik volg je
raad : haast je langzaam in dit leven (omdat je dit leven zegt, ik veronderstel dat je misschien ook in reïncarnatie gelooft ).

Un
Voyageur
Immobile Nu weet ik wat je naam betekent hier,UVI !

Mijn vader noemde mij : ma petite voyageuse des rêves........

Wat een mooie ontdekkingsreis heb ik al gemaakt in je topic !

Af en toe, schrijf ik een zin, enkele woorden die iets in mij
wakker maken.......

Ik vond : "schrijver en lezer" prachtig, een pareltje !

Begrijp mij, op blz 3 heeft mij diep ontroerd !

Verder, zegt 11je ook na het lezen van Ochtendglore :
Sommige mensen kunnen met woorden schilderen en jij bent er een van, Uvi...... ben er helemaal akkoord met haar .

Nog iets : Ieder dag is een nieuw seizoen : het NU ! Dat besef en beleef
ik momenteel heel intens !

Je zegt ook en meer dan een keer : een schrijver wacht op zijn lezer als op zijn geliefde.... is het van jou of heb je het ergens gelezen?
Maakt geen verschil, hoor UVI, vind het gewoon prachtig want het verwoordt heel goed de bevoorrechte band die bestaat in werkelijkheid tussen mensen die zich herkennen door geschreven woorden. Daarom ook mijn bewondering voor "schrijver en lezer" !

Nu stop ik maar ik moest het je vertellen, UVI,

Ben net als een spraakwaterval he ?(dat zegt mijn geliefde)

Veel liefs van Bosrankje (wijfje met een twijgnaam he )

[uvi]

Kempenland aan de Dietse kroon...


Ik schrijf de slaap uit m'n vingers.
Hang wat herinneringen aan de waslijn van het leven.
Zand tussen de tenen van m'n jeugd.
Heide en berk. Kempenland.

Ik wist toen nog niets van 'parel aan de Dietse kroon'.
De 'Asberg' was hét hoogste punt van gans het land.
Daarvan was ik zeker. En ik reed erop. Op eigen benen.
Zonder bolletjestrui. Maar zegezeker.

Later ontdekte ik de wereld. En hoe klein hij was.
Veel kleiner dan m'n dorp van toen. En zoveel leger.
Maar als ik nu die plek passeer. Waar ik mijn jeugd verloor.
Vind ik er niets meer van terug.

De mensen zijn versteend in letters op een graf.
De bossen ondergesneeuwd door industrie.
De boeren zonder zonen, koeien en weideland.
Alleen in m'n hoofd. Is 'de Asberg' nog altijd even hoog.





uvi

[uvi]

(omdat je dit leven zegt, ik veronderstel dat je misschien ook in reïncarnatie gelooft ).

...

Un
Voyageur
Immobile Nu weet ik wat je naam betekent hier,UVI !

Mijn vader noemde mij : ma petite voyageuse des rêves........

Wat een mooie ontdekkingsreis heb ik al gemaakt in je topic !

...

Je zegt ook en meer dan een keer : een schrijver wacht op zijn lezer als op zijn geliefde.... is het van jou of heb je het ergens gelezen?
Maakt geen verschil, hoor UVI, vind het gewoon prachtig want het verwoordt heel goed de bevoorrechte band die bestaat in werkelijkheid tussen mensen die zich herkennen door geschreven woorden. Daarom ook mijn bewondering voor "schrijver en lezer" !

...
Veel liefs van Bosrankje (wijfje met een twijgnaam he )

Dag twijfelend twijgje,

Een schrijver wacht ...

Helemaal zelf cadeau gekregen van de Muze.
Een straffe, hoor, dat kan ik je verzekeren ...maar, o, zo wispelturig ...

Reïncarnatie?

Met alle respect voor iedere overtuiging.
Maar ik geloof alleen in het 'Hic et nunc'. Da's Latijn voor : 'Hier en nu'.


Fijne zondag nog ...

uvi

[Robol]

Ik wist toen nog niets van 'parel aan de Dietse kroon'.
De 'Asberg' was hét hoogste punt van gans het land.

Ook in mijn dorp heb je nog steeds de Asbergstraat, een berg waarschijnlijk afgegraven, want ik zie er echt geen hoogte in en natuurlijk helemaal "versteend" ondertussen. Vol met huizen. Eeuwen geleden durfde de lokale bevolking er amper komen, uit angst voor de "alvermennekes" waarschijnlijk, gezien de kronieken onze Asberg in 1526 vermelden als de Alfbergh.

Ook de "Mettenberg" (Sint Maartensberg) , waar ooit de Sint-Maartensvuren laaiden, is industriegrond geworden, op zoek naar mijn jeugd loop ik er verloren.

De Dietse kroon verliest wel eens wat pareltjes ! Gelukkig vind ik hier de parels terug, als ik de schelp van Uvi's topic open...Parels van herinneringen...

Robbe

[Bosrankje]

Dag schrijver,

Van welke Muze spreek je ?
Een van de vier van de negen
of je persoonlijke inspiratrice ?

Wispelturig, zeg je...... normaal,
het is een vrouw, dus......

Over reïncarnatie spreek ik
liever niet hier maar het is zeker
geen overtuiging of geloof voor
mij maar meer een innerlijke
zekerheid die ik in mij draag
sinds ik klein ben(enfin, jong
want klein ben ik nog altijd )

En eindelijk : 'hic en nunc' kende ik
ook(ik dacht niet dat je de hik had!)
want ik ben nog niet op het einde van
mijn latijn, zelfs is het heel lang geleden
(ongeveer 40 jaar)

Ik heb niet veel tijd om je te antwoorden
in mijn "Laar" over de mooie tekst die je
daar hebt geschreven. Alvast, bedankt en
misschien vannacht zal ik iets gaan schrijven.

Liefs van Bosran kje

[uvi]

De Dietse kroon verliest wel eens wat pareltjes !
Gelukkig vind ik hier de parels terug, als ik de schelp van Uvi's topic open...Parels van herinneringen...

Robbe



En gelukkig maar
staat daar altijd de Robbe klaar
om ze te openen ...

Dankje Robbe !

[uvi]

Dag schrijver,

Van welke Muze spreek je ?
Een van de vier van de negen
of je persoonlijke inspiratrice ?
Liefs van Bosran kje

O, elke Muze die ik tegen kom ...

de stad... de avond ... een bank ... de wind ... de regen ...
mijn geliefde met haar boeken ... enz. ...

En dikwijls ook een of andere boekenbijlage ...
die mij aanspoort om ook iets neer te pennen ...

dank voor je visite !



.

[uvi]

Dag wit blad,



Zoals een ochtend. Toegedekt met sneeuw.
Egaal wit. Luisterzacht.
Ongerept. Nog onbesmet door woorden.
Geluidsarm. Stilterijk.

Zo stel ik me een wit blad voor.
Van het noorden naar het zuiden.
Van oost naar west. Een leeg nest.
Het niet zijn. Voor het zijn.

Alles kan nog.
Ieder ongeschreven woord kan nog veranderd worden.
Het is nog niet onderweg naar een lezer. Geen reiziger van betekenis.
Nog vol van niets. Nog niet gekleurd. Nog niet gekreukt.

Zonder handen. Zonder pen. Al wel losgelaten.
Maar zo vrij als wit. Nog niet betast door ogen.
Nog niet verraden door een lezer.
Onveranderd. Zoals gedacht. Il incipio. Het begin.

Het neerschrijven is reeds verraad.
Aan de gedachte. Niet begrensd door letters of lectuur.
Het is de witte stilte stelen van een machteloos blad.
Wit wordt zwart. Met restjes niets tussen de lijnen.

Dag, wit blad. Ik bied je mijn verontschuldigingen aan.
Want ik ontnam je jouw onschuld.
Ik maak je medeplichtig. Aan onbegrip.
Aan lelijkheid. Zonder mij was je nu nog een vrij blad.

Wit van stilte.





uvi

[Bosrankje]

Uvi,

Zo mooi en zo echt dat ik, voor een keer,

geen woorden kan vinden ,dus.....admira-

tieve stilte !

Bedankt, schrijver

Bosrankje

[uvi]

Uvi,

Prachtig!!!

Dat nuchtere analyserende in jouw teksten,
bekoort me wel.
't Getuigt van grote klasse!

Alterego 1

Ach, laten we maar bescheiden blijven m'n Alterego...

Ik ben wie ik ben en schrijf zoals ik ben ...
Maar steeds dankbaar voor elk commentaar.
De lezer die investeert in de schrijver. Knap!


uvi