de tijd van toen: 70 plussers - TE BEWAREN

[Fikske]

Hé, jeronimo is ook weer op dreef. Leuk verhaal.
Mijn beide schoonbroers speelden toneel en natuurlijk kon ik niet achterblijven als ik met hun zuster wilde omgaan.
Jaren hebben we samen gespeeld en ik ben nog niet zo lang geleden gestopt. Het was niet omdat ik het spelen niet meer aankon of prettig vond maar omdat we nu met pensioen zijn en wat meer vrijheid willen en die vele repetitieavonden er te veel aan zijn.
Uit de toneelperiode heb ik nog een hele boel herinneringen en anekdotes waarvan ik er graag vandaag eentje plaats.



- 1958 - Slisse & Cesaer

‘Proficiat iedereen, het was een overweldigend succes!'
Na afloop van de voorstelling komt Jules Tegenbos, onze regisseur, naar beneden in de “kleedkamers” om ons te feliciteren.
Onder het podium is een diepe kuil, een soort kelder, die wij als kleedkamer gebruiken.
Jongens en meisjes, mannen en vrouwen, iedereen kleedt zich om in diezelfde ruimte.
Op de aarden vloer wordt krantenpapier opengelegd om onze kleren niet vuil te maken bij het aan- en uitrekken.
Twee dagen na elkaar zat de parochiezaal afgeladen vol. Slisse en Cesaer, een kaskraker. Als 't maar om te lachen is dan komen de mensen wel graag kijken.

'Het bestuur van de toneelkring van Kraainem zou graag hebben dat we dit stuk ook bij hen komen spelen, zij zelf spelen niet deze winter.' Hij kijkt triomfantelijk om zich heen en ziet goedkeurende blikken en jaknikkende hoofden.
'Wat denken jullie ervan?' Overbodige vraag want iedereen wil dit successtuk nog graag eens op de planken brengen in het naburige dorp.

Vier weken later is het dan zo ver.
We zijn allemaal in opperbeste stemming en vinden het niet zo erg dat we eigenlijk 'in den aap gelogeerd' zijn.
De zaal is wel in orde en ze zit afgeladen vol, maar achter het podium is het een echte ramp. We moeten ons omkleden tussen de toneelschermen want van een kleedkamer of aparte ruimte is er helemaal geen sprake.
Gelukkig hebben de organisatoren voor een paar bakken bier en frisdrank gezorgd en ook voor twee zakken pistolés met hesp en kaas.
Honger en dorst zullen we niet hebben, dat is toch al iets.

De opvoering loopt lekker en we vergeten het gebrek aan comfort achter de schermen.
Na het eerste bedrijf vraagt één van de meisjes waar ze ergens naar het toilet kan.
Goede vraag, maar niemand weet waar het zich bevindt want achter het podium is er nergens een deur naar achter te bespeuren.
'Dan zullen we maar naar het WC in het café gaan en moeten we maar door de zaal lopen, zeker?'
'Ha, nee dat kan niet als je gekleed en geschminkt bent.' Roept Jules.
'Ja, maar het wordt toch dringend zulle.'
'Ik moet precies ook gaan,' zegt een tweede.
Jules weet geen raad en kijkt zoekend in het rond.
'Is hier gene emmer of zo?'
'Allé Jules, dat gaat ge ons toch niet aan doen zeker?'

André heeft al een oplossing gevonden, tenminste voor de mannen.
'Hier zie, die flesjes bier zijn al leeg, je kan ze terug vol pissen, maar zet ze dan wel niet opnieuw in den bak hé!'
Hij voegt meteen de daad bij het woord, gaat achteraan in een hoek staan en pist een eerste flesje vol.
Jefke kijkt een beetje gegeneerd naar hem en maakt een afkeurend gebaar met zijn slap handje.
'Wel, ge kunt van mij zeggen wat ge wilt maar ik vind dat toch niet proper zulle.'
André trek zijn schouders op en grijpt al naar een tweede flesje.
'Nood breekt wet ...' zegt hij spottend.

'En wij nu? Wat moeten wij doen?' De vrouwen worden ongeduldig.
'Vooruit Jules, ga daar nu toch eens zien bij iemand van de organisatoren?'
'Ja, ja 't is al goed.'
Hij gaat de zaal in ... Twee minuten later staat hij daar weer.
'Er is een deur naar de achtertuin, zeggen ze. Daar in die hoek achter dat paneel.'
'Rechts, beneden aan de trap buiten moet er een WC zijn.'
En ja, nu ze goed zoeken vinden ze inderdaad een deur.
Lucienne is al weg, opent de deur, maar blijft staan en draait zich om.
'Zeg eens, er is geen licht, het is daar zo donker als in de hel!' 'Heeft er iemand een zaklamp?' - Niemand.
Op de tast dan maar zeker?
'Wacht, ik zal meegaan,' zegt Maria, 'hou mijn hand vast!'
'Zeg hier is alleen een betonen platform! Is er hier precies genen trap naar beneden ...?'
Eindelijk zien ze de smalle stenen trap en bij het schaarse licht van de maan zoeken ze hun weg naar beneden.
Vijf minuten later zijn ze al terug.
'Pas maar op hé daar beneden want da 's nog een boeren -W C ; een plank met een gat in over den beerput, goddomme!'
'Dan pis ik nog liever in mijn broek.' zegt Denise en iedereen lacht.
'Ja maar ik moet toch dringend hoor,' Haar zus Annette neemt haar bij de arm.
'Kom we gaan samen.' Voetje voor voetje schuiven ze langzaam naar buiten.

Tijdens de tweede pauze gaan de mannen ook in de tuin om te plassen en kort vóór de aanvang van het laatste bedrijf staan Willy en ik beneden aan de trap een sigaretje te roken als ik plots een warme waterstraal op mijn hoofd voel.
'Héla, wat is dat daar boven?' Willy heeft het ook gevoeld.
'Oei! Pardon jongens ik dacht dat jullie al weer boven waren.' Jules en Bert haasten zich weer vlug naar binnen.
'Oh, die smeerlappen! Ze zijn te lui om naar beneden te komen en dan plassen ze maar over de reling op onze kop!'

De aanvang van het laatste bedrijf moet wel even worden uitgesteld. Als we weer boven komen weet iedereen al wat er gebeurd is en liggen ze allemaal krom van het lachen.
Willy is wel minder 'gedoopt' dan ik maar toch moeten we ons alle twee eerst wassen en afdrogen voordat we op het podium kunnen
verschijnen.

[VictorinaVdP]

Jeronimo ; nog iets over Spanje .
Mijn man spreekt perfect Spaans , ik alleen heb het moeten redden met ons hulpje, maar om het te spreken ben ik best tevreden .

Zo werden wij steeds bij onze spaanse buren uitgenodigd om iets te komen drinken en zo op eenkeer maakt den huisbaas de opmerking dat ik veel beter spaans spreek dan mijn man waarop ik antwoord <dat komt omdat ik niet veel zeg>waarop iedereen begint te lachen een andere vriend die er ook was vraagt aan Germain om hem iets te geven dat hij bij ons gezien had , laat dat ding nogal van waarde zijn, maar de man zegt ik zal er u 5 pesetas voor geven ,laat ons nu van hem eenwasdroger gekocht hebben, zo rap als de wind voor antwoord geef dat de koop gesloten was wij geven u ook 5 pes.
de koop is niet doorgegaan maar onze buurman vond ze zegt niet veel hémaar als ze dan iets zegt!

Fiksken; ik heb ook eens meegespeeld in een toneelstukje op school dan gedurende het spel moest ik even van het toneel weglopen om 3 keer op de bel te drukken en dan weer toneel op komen
Ik druk 1 keer op die bel krijg daar een oplawaai van jewelste van een geit van een non dat ik er effe niet goed van was naar de rest van bellen hebben ze kunnen fluiten (ik geloof dat dat mens mij haatte) ik heb het haar nog niet vergeven

Maar wat een verhaal van u zeg dat moet mijn ventje zeker lezen , hij heeft al een paar keer gevraagd waarom ik zo zit te lachen, maar ik verraad niks hij moet zelf maar komen kijken

Groeten aan alle maatjes Vic

[jadi]

Jeronimo,wat Jef de Brusseleire betreft ik wou dat ik nog zo'n boterhammeken kon eten,want het brood van nu is bij sommige bakkers precies watte

Fikske amaai toneel spelen dat is ook geen lachtertje en ook dan nog al die tekst van buiten leren.Ik moest lachen toen je die stortvlaag in je nek kreeg.Wat een luxe direkt al een douche terplaatse sorry ik ben stout

Vic amaai met die Spanjaarden komt je nogal wat tegen zeg.
Ik kom nog wel met een verhaal ,maar ik heb het nu wat druk.Trouwens ik moet hoognodig de brief van mijn schoonzuster die in Annecy woont beantwoorden

[jeronimo]

Man, man, Fikske toch,
Ook ik speelde in een kabaretgroepje dat bestond uit vijf basisspelers
en een banjo-orkestje waarin ik de tweede stem speelde.
Alhoewel de groep uiteen gevallen is door het afsterven van niet te vervangen spelers komen de leden van het orkest nog jaarlijks samen.
Op mijn 17e kreeg ik na lang zagen en vragen een banjo voor 875 fr.
Hetgeen begon met een groepje van vijf spelers groeide uit tot een twintig man sterk orkest met piano,contrabas, acordeon en saxofoon.
Ik herinner mij nog de eerste lessen, niet om aanhoren !!
Thuis mocht ik niet in de woonkamer" spelen" en kroop op de slaapkamer, in de winter met een deken over mij om toch maar die vingers op de juiste plaats te kunnen zetten en de truk van tokkelen en aanslagen vast te krijgen tot we ons eerste liedje, ons eerste driestemmig klasiek stuk en ons eerste operette speelden.
Zo gingen we bijna iedere zondag ergens spelen, we doorkruisten gans het land en zo kwamen we ergens in een parochiezaal waar er geen w c voorzien was, de mannen deden het in een emmer, bij de pauze kwam onze souffleur naar boven gekropen; is me dat hier een vuil kot !! , ha, hier hebben ze voor warm water gezorgd en waste zijn handen in ?Omdat we zo goeie koop waren, voor vijf duizend frank gingen we naar de verste uithoeken, natuurlijk moest de organisator zorgen voor busvervoer. tot ik vaststelde dat mijn jonge jaren doorgingen en ik nog altijd geen liief had. Ik zal wel een late bloeier geweest zijn hé.
Gedurende mijn legerdienst heeft die banjo me dikwijls door moeilijke perioden doorgeholpen en wanneer ik aan 't spelen ben vergeet ik alle problemen en ben ik echt onspannen wanneer ik stop. ja ik kan sommige liedjes spelen dat de tranen in mijn ogen staan. en geloof me of niet, iedere zondagmorgen pak ik mijn banjo en speel melodietjes die me in de kop schieten.

tot ne volgende keer

[jadi]

Jeronimo banjo !?! Toen ik het las kwam er onmiddellijk een liedje in mijn hoofd "Jo met de banjo,Mien met de mandolien,kaatje met haar mondharmonikaatje enz..."denk dat Jasmina de Jong dit zong.Wat versta je door kabaret,is dat dan kleinkunst?
amaai die souffleur en daarna zeker smakelijk een pistoleeke eten,beuch...

[Fikske]

Ik sta ook te kijken jeronimo. Muziek! En banjo nog wel! Dit is een instrument dat men niet zo gauw tegenkomt dacht ik, en dan nog al die optredens. Ik zou je graag horen spelen!

Nee onze optredens waren puur 'amateurtoneel', wel heel degelijk maar toch bijna uitsluitend voor eigen publiek en alleen één keer per jaar, in de winter.
Ik heb ook nog een tijdje muziek gespeeld in de plaatselijke Harmonie (fanfare) bij ons op het dorp. Mijn instrument was ... schuiftrombone, een prachtig instrument maar ik ben daar nooit een 'krak' in geweest.
Met al die repetities van toneel, muziek en daarbij nog vier avonden in de week naar de avondschool, jongens toch, ik vraag me nu soms nog af waar ik de tijd haalde om te gaan werken. Ik mag van geluk spreken dat ik een schat van een vrouwtje heb getroffen die thuis bleef bij de drie kinderen en de winkel...(ik schaam me).
Het muziekspelen is echter van korte duur geweest, gelukkig.
Tineke heeft eigenlijk ook nog muziek (piano) geleerd toen ze jong meisje was maar nu heeft ze er spijt van dat ze niet volgehouden heeft.
Misschien is het een geluk voor mij want dan kon ze wraak nemen omdat ik haar zovele avonden alleen gelaten heb en was ze nu misschien geen enkele avond meer thuis...

[VictorinaVdP]

hallo maatjes; zeg jullie zijn allemaal muzikaal!!
wel ik wil niet achterblijven, ik heb zoals Jadi piano geleerd, tegenwoordig hebben wij een orgeltje
de piano had ik gezien bij een meisje uit het internaat die naast mij zat in de klas dat was op een dag dat wij bij hen op bezoek waren en dat wou en zou ik ook leren

Mijn ouders heb ik de oren van het hoofd gezaagd tot ze ten einde raad toegaven en ik dan maar een piano kreeg en nu maar leren spelen l
Als er bezoek kwam moest ik dan natuurlijk een paar liedjes ten beste geven dat was gewoonljk <dichter en boer - den blauwen donau en priére d'une vierge waar na mijn papa steeds de opmerking maakte dat ik dit nu wel goed kon spelen maar dat ieder liedje hem 1000fr.leergeld had gekost<
Ge begrijpt toch wel dat ik geen groot licht was

Ik zou er nu trouwens niks meer van bakken , nu hebben wij een orgel en daar nemen wij nu de partiturenn waar muziek noten vervangen zijn door cijfers maar een groot licht ben ik nog niet en spelen voor iemand doe ik nu ook niet meer

Dus doe ik mijn hoedje af voor jullie en met lieve groeten voor iedereen sluit ik dit af
Victorin

[jadi]

Ooo neen ik moet herbeginnen,ik had vergeten op OK te klikken
Vic ik denk dat dit een misverstand is hoor,ik kan geen piano spelen.Ik kan alleen de toonladder lezen en (vals)zingen
Noch fluit,schuiftrombone,of banjo nietepiet kan ik.
Maar ik hoor heel graag muziek en mijn radio speelt van 's morgens tot 's avonds en daarmee is de kous af.Maar eigenlijk heb ik ook een verhaaltje een minietje sorry lieve mensen,de wil is er maar soms is de tijd te kort.En het is weeral na twaalf uur.In de jaren 1957-62 mijn lagere schoolperiode het gaat over:

Bidprentjes en communie

Als je vroeger naar de H.Mis ging,moest je nuchter zijn wil men de communie ontvangen.
Daar ik op een Katholieke school was,werd er ons aangespoord om zoveel mogelijk ook naar de mis te gaan.Ja wie doet dat nu graag als kind,pff...maarja als je dan niet ging vroeger de zusters waarom,dus ja...
Telkens was er op woensdag en vrijdag mis de kroonwacht de voorloper van de chiro was er ook aanwezig ,en ik was in de kroonwacht dus dat waren twee vliegen in een klap.Diegene die in de kroonwacht was,moest dan hun wit potske opzetten,en het blauwe sjaaltje rond de hals .
Na de mis, naar school onder het toezicht van een zuster daar konden we onze boterhammetjes opeten die we meehadden van thuis.We mochten dan in de oude woning van de wezen(vroeger was er daar ook een weeshuis aan verbonden) waar we aan een ellelange tafel moesten zitten,met voor ons neus een grote boltas(tas zonder oor)Met een heel grote kan,zo ene met de typische koffieteut werd er koffie met veel melk geschonken,door een van de zusters.We kregen maar één tas en die moesten we ook uitdrinken. Jammer genoeg zat er daar een vreemd reukje binnen,dat was minder aangenaam.Toen ik ouder was kon ik die reuk achterhalen namelijk de schotelvod die zo stonk,met als gevolg dat de tafel ook stonk.Na ons morgen eten,was het tijd om naar klas te gaan.Waar het dagelijks ritueel begon van het morgengebed,met daarna de afroeping van de namen.
Telkens de zuster de naam van de leerling afriep,antwoordden wij "aanwezig "de zuster bevestigde dat in de aanwezigheids
agenda met een streepje,dan vroeg ze "en wie is er naar de H.Mis geweest" wie ja zei kreeg een extra streepje.En mocht vooraan gaan om een prentje af te halen,wanneer je naar de communie was geweest kreeg je een prentje met kantwerk aan.Dat noemen ze niet verplicht om naar de mis te gaan,ja van manipulatie gesproken..Wat maakten ze ons nogal niet wijs,onderandere ook als je op de hostie beet,dat je zieltje ging bloeden.Wat die nonnen ons toen al niet wijsmaakten,ik heb er nu nog trauma's van woeha

[Fikske]

Hallo jongens en meisjes. Ik heb deze bladzijde gecopieerd want wij gaan voor enkele dagen naar zee en ik zal mijn laptop meenemen dan kan ik daar alles rustig lezen. Antwoorden is voor later want ik heb daar geen internet. Daaag en veel plezier nog.
Fikske

[VictorinaVdP]

OEI Jadi moest ge opnieuw beginnen?
Mijn ventje ging gisteren naar zijn jongst broer een brieje schrijven (een mail) den brief was af moest nog alleen zijn naam onderzetten en opeens hoor ik hem vol koleire met God praten, internet wert afgezet en de p-c toe GESMETEN
Ik vraag vriendelijk wat hij voorheeft
de woede nog niet over zegt dat str....ding daar kom ik nooit meeraan
ik was zo goed bezeg en dan komt er zo een klein vensterken voor, ik wil dat weg doen en oeps alles weg.
Ik zeg wat stond erop
ja Vic da weet ik nie hoor
Tot hiertoe heeft hij de laptop niet meer bekeken, als hij zo verder doet leert hij het nooit

Hij zal waarschijnlijk zijn eigen briefje weggedaan hebben, maar volgens hem heeft hij niks verkeerd gedaan

Fiksken heeft ons voor een tijdje verlaten ( laat ons hopen dat het niet voor lang is

Groeten aan de rest van de maatjes[/i]

[jadi]

Vic en Germain dat mogen we hier toch ook niet zomaar laten voorbij gaan zo'n heugelijke uitzonderlijke dag.
Ik zou zeggen geniet van de dag en ook van elkaar.
En nog heel veel jaartjes samen.
van harte
jadi

[jeronimo]

Aan Victorin en Germain,

Ik denk dat ik iets gemist heb !!!!
Ook van mij proficiat bij uw 60 jarig jubeleum en doe zo voort.

[VictorinaVdP]

Hallo Jadi- Jeronimo en alle maatjes bedankt voorde lieve wensen , nu proberen om er nog 10jaar bij te krijgen(lach) kunnen we nog eens vieren
Knuffels van Victorina en Germain

[jadi]

Er lopen hier nogal wat vreemde poezen rond,voor mij niet gelaten,want van de muisjes daar hou ik niet van.Automatisch dat ik aan een verhaaltje waar ik eigenlijk niet fier op kan zijn,maar ik wil jullie het toch vertellen

Ik hoop dat de dierenvrienden mij kunnen vergeven,maar het is wel gebeurd in mijn kinderjaren.Noem het kattekwaad aub.Zoals ik al zij was de koer en het buitentoilet gemeenschappelijk.Maar achter het atelier van mijn pa lag er nog een lap grond waar mijn grootvader patatten op zette.En er was ook nog een heel groot kot daar hadden mijn grootouders een zwijntje om te kweken en dan te slachten,zo ook één schaap en enkele konijnen,er liepen daar ook enkele poezen rond.Voor mijn ma die uit de stad kwam was dit een aanpassing natuurlijk.Wanneer die katten op de koer kwamen kon mij ma er niet altijd mee lachen.Mij mémé och die kwam van de boerebuiten dus voor haar was dit eender.Op een dag liepen er weer drie kleine katjes rond op de koer ,ik had mij ma al horen sakkeren van die verdomde katten weer in mijn patattebak gekakt.Zo was mij aandacht naar die katten toegetrokken natuurlijk.Ik had eerst al eentje bij de staart gehad en haar zover mogelijk weggezwierd,tot groot jolijt van mijn neef die daar op bezoek was.Van mémé kreeg ik ferm onder mijn voeten.Onze aandacht was weg van die katten want de rest was weggevlucht waarschijnlijk bang dat ze hetzelfde zouden moeten meemaken.Dus speelden we verder in onze zelfgemaakte tent.Die bestond uit een oud laken dat over de wasdraad was gespannen.Op een bepaald moment waren die drie katjes daar terug,maar nu belemmerden ze ons.Ik dacht wat mij ma altijd zei die katten moeten achter de atelier blijven niet hier......
Ha ik had de oplossing gevonden,dat dacht ik.......nu wordt ik rood van schaamte..wat ik nu ga vertellen is niet fraai,ik wierp die katjes door het open gat in de wc.Zo nu zullen ze wel achter de atelier uitkomen,dacht ik...
Olala,...mijn neef naar binnen,mémé ,mémé kom vlug jadi heeft de poesjes in de WC gesmeten?!?...Paniek alom,en pépé maar met zijn aalschepper in de beerput roeren, en kon de drie katjes levend bevrijden.Maar stinken,jong het was niet te doen.In al mijn onschuld zei ik nog amaai die stinken,hop een lap rond mijn oren.Nog niet geleerd,wie gaat die wassen?Lap nog een "zwijg"zei mijn pépé.Mémé kwam met een zinken kuip hier je kunt er aan beginnen ,...ja ik heb toen mijn lesje wel geleerd...Ik weet het is geen mooi verhaal,maar ik wil er op wijzen dat ik goede bedoelingen had,maar dat ik als kind nog niet de draagwijdte van mijn gedrag kon inschatten.Ik ben opgevoed aan de rand van de stad toch ben ik verhuist naar de boerebuiten,heb ik altijd dieren gehad en nog.Je ziet maar hoe alles kan veranderen in een mensenleven.

[VictorinaVdP]

Amaai Jadi hebt gij dat gedaan met die arme beestjes.

In spanje waren er ook enormveel zwerfkatten en daar ik dat niet kon zien dat die arme sukkelaars honger hadden gingen wij 5 carons katten eten kopen en dat hebben wij volgehouden tot we terug naar Belgié gegaan zijn

De spaanse vrouw die ons huis gekocht had zei dat ze mochten blijven ze had ook een kat en vond het niet erg
dus wij al het katteneten laten staan
wij hadden maar 1 katje dat binnenbleef de anderen moesten het buiten redden onder het afdak dat ene katje was blind aan 1 oog ze had haar slaapplaats in de veranda we lieten een raam een beetje openstaan zodat ze kon naar buiten gaan om haar behoefte te doen, ik had gevraagdof ze mocht blijven en ze heeft ja gezegd.

Wel die r;;;zak heeft mij bedrogen ze heeft alle poezen laten halen om ze te doden

De andere buren hebben het laten weten en ik vind het vooral erg omdat een duitse mevrouw al die katjes had laten stereliseren , daar ik alle katjes kon pakken hebben wij dat samen gedaan maar zij heeft wel betaald en het was niet voor niks
Ik vond dat zo erg , had ik moeten weten had ik toch gezorgd dat die een andere thuis kregen vooral mijn kleintje

niks aan te doen
Hier heb ik ook een katje (een wild) het is nu al zover dat ik haar ook kan pakken 'tsukkelke moet ook kleintjes krijgen en ze is zelf nog zo klein
In huis kan ik ze niet hebbeb want wij hebben een schat van een hond en bovendien heeft mijn schoondochter een allergie voor poesjes maar eten krijgt ze zoveel ze wil

Groeten aan allen Vic
Ga naar sos PIet kijken