Clair-obscur

[uvi]

ik zou graag de woorden van denook bijtreden :
" gisteren" en "morgen" samenvatten in "vandaag"
inderdaad meesterlijk en eevoudig verwoord .

maar , is het ook zo eenvoudig toe te passen . Hebt u het onder de knie uvi ?
Ik denk denook wel .

Bij het bijlezen ben ik nog veel meesterlijk verwoord tegengekomen !!!
Fernanda

Dag Fernanda,

Ik ruik jouw twijfel tot in de keuken van m'n gedachten.
Helaas, driemaal helaas, neen, Fernanda.

Ik heb een zwakke knie.
En nog een elastischer gemoed.
Laat ons het zo zeggen: een Belgisch humeur.

Mààr, sta me toe,
ik zou niet in het zuiden willen wonen.
Geef mij maar 'le plat pays qui est le mien'.

Wolken die dromen van de zomer.
Regen opdat de bossen voor ons het water willen filteren.
Nu en dan Toscaans blauw over een heuvel
die wij dan een berg noemen.

Heerlijk wispelturig Vlaanderen.

Als dit in de richting van een antwoord zou kunnen gaan...
Uw diagnose over denook laat ik in zijn wiskundige handen.

Goedenavond Ferry!


Uvi

[uvi]

Goedenavond


Ik stond op het terras te luisteren naar de avond.
Toen hij zomaar binnen kwam.

Al fluitend als een al te late merel.
Hij sprak wat hees zoals een heester die wat frazelt.
Vanuit de bladstille bomen was hij binnen geslopen.
Hij was donker getaand, zo door het daglicht achtergelaten.

Kom binnen, meende ik te zeggen.
Maar hij zat al. In het schemer van de kamer.
Wijselijk liet ik de schemerlampen geheel gedoofd.
Daar is hij immers allergisch voor en zou meteen vertrekken.
Als een valavond.

Hij zat daar wezenloos te staren. Duidelijk in een overgangsfaze.
Even het noorden kwijt? Te wachten? Op de maan?
Die boterblank van vel hem volgt. De ganse nacht.
En hondstrouw als een verliefde freule rond zijn uren danst.

Ik wilde hem nog even in de ogen kijken. Zoals hij daar zo zwijgend zat.
Doch hij verdween zoals hij was gekomen.
Duister van aard. Diffuus in zijn verschijning.
Soms twijfel je.

Is hij nu avond of al nacht of nog schemerdonker?
Vooral als de schemering zich als een boerka over zijn zwarte ogen slaat.
Zo keek ik weer naar buiten. Geen ster te bekennen.
De dag had z'n ogen dicht gedaan. Tijd om te gaan slapen.



Uvi

[ria]

Het is nog net geen middag Uvi,
seffens luidt het Angelus!

Ik wil je danken en groeten Uvi (met een hoofdletter)

ria

[uvi]

Goedenmiddag Engel uit de Kempen,

Met een 'engel' moet je wel voorzichtig zijn.
Het is een stekelig woord en voordat je het beseft
zit je met wat anders in je tuin.

Dank voor je gouden woorden.
Het doet me denken aan 'de gouden raad van tante Kaat'.

Uvi

[uvi]

Blauwe dichter


Wijl ik nog hoop verzamel op een morgen,
badend in de leegte van geluid.
Trekt de ochtend reeds van leer
met kinderstemmen op een fiets.

In mijn handen dobberen dichters
over een blad. Letters in wit water.
Voor anker in de haven van gedichte dagen
met averij geslagen door herinnering.

Als de avond zal ontwaken, wil ik slapen
in de armen van hun goddelijk gestamel.
Onder de blauwe wasem van hun inkt
en in het maanlicht ontmaagd ik dan de Muze.



Uvi

[ria]

Goedenmiddag Engel uit de Kempen,

Met een 'engel' moet je wel voorzichtig zijn.
Het is een stekelig woord en voordat je het beseft
zit je met wat anders in je tuin.

Dank voor je gouden woorden.
Het doet me denken aan 'de gouden raad van tante Kaat'.

Uvi

Met een 'engel' moet je wel voorzichtig zijn.
Het is een stekelig woord en voordat je het beseft
zit je met wat anders in je tuin.



Dat moet zeker een e(n)gel geweest zijn Uvi,
engelen zijn zijde-zacht.



Ken je nu het verschil , Uvi?

een (b)engel uit de VOOR-Kempen

[uvi]

Dag vreemde man


Neem nu vandaag. Of morgen.
Lente of winter.
Telkens ben ik een ander man.

Soms kijk ik in de spiegel.
Om te zien wie ik ben.
Ik vertrouw hem niet.

Ik schrijf woorden.
Om ze nadien te lezen.
Misschien ontdek ik zo wel, wie ik ben.

Ik kijk in de ogen.
Van een geliefde. Spiegel me.
In haar verlangen.

Soms herken ik me.
In de vreemdeling die ik ben.
Ik groet hem vriendelijk.




~Uvi~

[hilde m]

Mag ik je dag zeggen
blauwe uvi,
op deze grijze regenachtige dag.
Mag ik hier even tegen je praten
wat getypte woorden achterlaten
Kom hier dikwijls lezen
maar moet je horen
wil je niet altijd met mijn gedachten storen.
Liefs Hilde m.

[ferry]

uvi : mag ik de woorden van Hilde beamen !!
ook even meedelen dat ik "goedenavond " schitterend vond !" dag vreemde man " trouwens ook !
foei uvi : de Muze mag je niet ontmaagden , het mysterie weg .
mannen blijven toch altijd mannen !
een engel verwarren met een egel , brilletje oppoetsen of
niet te lang in uw nieuwe zetel in het schemerdonker zitten !!
Hebt ge er geen nieuwe lampadaire bijgekocht !! Liefs Fernanda

[uvi]

uvi : mag ik de woorden van Hilde beamen !!
ook even meedelen dat ik "goedenavond " schitterend vond !" dag vreemde man " trouwens ook !
foei uvi : de Muze mag je niet ontmaagden , het mysterie weg .
mannen blijven toch altijd mannen !
een engel verwarren met een egel , brilletje oppoetsen of
niet te lang in uw nieuwe zetel in het schemerdonker zitten !!
Hebt ge er geen nieuwe lampadaire bijgekocht !! Liefs Fernanda

Goedenavond Hilde en Fernanda,

Laat mij de stier bij de horens nemen.
Vooraleer het kalf verdronken is
en ik oude koeien uit de sloot haal.

Trouwens Fernanda,

geloof me:
ik ga niet van den os op den ezel springen
daar ben ik te oud voor,
van den hak op den tak,
dat wil ik desnoods nog proberen,

maar wat ik je wilde zeggen:
ik ga nooit voor het zingen de kerk uit.
Ik hou die trouwens liever in het midden
totdat de kogel er door is ...

De Muze ontmaagden?!

Alles voor de Kunst, hé!
Jij denkt toch niet dat ik dat voor m'n plezier zou doen.
Neen, de transpiratie voor de inspiratie, natuurlijk!

Is dat zo duidelijk?
Of moet ik nog een tekeningske maken?
Zo helder als een glas water.

Allez, vooraleer ik de pijp aan Maarten geef,
ga ik dat kaarsken is uitblazen, zie ...

Nu ben ik zo blind als ne mol.
En Potdoof ...
Gelukkig heb ik nog één oog om Koning te worden!
In het land ...

Goedenavond allemaal !

[Alterego1]

Uvi,

Hierbij een klein cadeautje van ons beiden

Groetjes,

Bosrankje en Alterego

[uvi]

Dag Alter,


Toen ik aan deze verzen de titel meegaf 'un petit bleu',
moest ik denken aan de heer die mijn stukjes ooit 'tes petits bleus' noemde.
Ik weet niet of hij het smalend bedoelde. Het kan.

Want later las ik op zijn blog dat hij privé-correspondenties stopte
omwille van het bedroevend laag niveau. Of zoiets. Hij schreef me niet meer.
Zelf zie ik hem als een etalateur die nog altijd aan de lezer moet bewijzen
hoeveel kennis hij wel bezit. Hij doceert ex cathedra.
Dat mag. Hij doet er niemand kwaad mee.

Mensen overstijgen met hun ego.
Het verbaast mij nog steeds hoevelen er ziek zijn en aangetast door deze kwaal.
Ik vraag me dan altijd af: waarom? Wat zou er misgelopen zijn in hun leven?
Met mij is er ook heel wat fout gelopen, maar die drang ken ik niet (meer), godzijdank.

Genieten, ontroeren en ontroerd worden.
Zij die dit ontroersparcours met mij willen bewandelen, zijn welkom.
Samen wordt het gezelliger.

Dank voor je attentie, Alter.


Uvi

[Johana-Maria]

Uvi,
een heel goeiemorgen!
jij stond boven op de lijst van dit poëzieforum
met je tekst , pas geplaatst denk ik.

En....o wonder ik werd vanmorgen wakker
met een heerlijk gevoel,
ik zat op de wolk van"HET NIET WETEN".
('t Schijnt dat er een boek bestaat met ongeveer die titel-
heb ik horen zeggen- maar ik ken het niet.

Dit is nog maar een "kladje" misschien moet
ik er nog wel aan werken,
maar jij krijgt vandaag de eerste versie uvi
een beetje als antwoord op je boodschap.

DE WOLK VAN"HET NIET WETEN"


Ik zit op de wolk van
"het niet weten"
heerlijk-zalig gevoel.
We drijven, drijven en drijven
boven landen en mensen
die "weten".

We drijven boven een woestijn,
wit en blank
onbeschreven,
daar voel ik de dorst , de hunker
naar water , leven, weten en ......
de andere die ik nog niet ken.
En voel me diep ontroerd.

Daar boven op de wolk van het
"niet weten"
besefte ik dat het niet weten
de bron is van het weten,
van de verwondering en
het zoeken en
het vinden en...
het opnieuw niet meer weten

Zo blijft men drijven en drijven op de wolk
van het onvoldaan verlangen,
van het "niet weten"
naar het weten
op
de wolk van "het niet weten".......

johanamaria
7-7-07

Met lieve groeten en
een fijn week-end uvi!

[Alterego1]

Uvi,

Samen met deze pinguin wensen
wij je een fijn en gezellig week-end toe.
En van harte dank voor je appreciatie.

Groetjes,

Bosrankje en Alterego

[uvi]

Goedenmorgen J-M,


Jij noemt me al eens 'mysterieus', terwijl ik hier mijn ziel in de vitrine leg.
Misschien wel te veel, te breed en te lang.

Toe ik twaalf jaar was, trok ik naar een Klein Seminarie.
Daar 'voelde' ik een roeping.
De 'Grote Herenboer' had werkvolk tekort en zag in mij een 'zaaier en een maaier'.
Afgesloten van de wereld en zijn bekoringen, had ik enkel 'God de Vader' in mijn buurt.
Zonder concurrentie kon hij zich makkelijk installeren in mijn hart.

Van de vrouwen zag ik enkel een gesluierd exemplaar op de 'ziekenboeg'.
Plus in de Kapel en in de tuin, Onze Lieve Vrouw.
Ik voelde wel iets voor die vrouw en werd zelfs lid van het Marialegioen
en van de Eucharistische Kruistocht.
In het dagdagelijkse schoolleven was ik bovendien nog gids in de K.S.A.

Maar toen de jaren ouder werden, groeide er wat haar onder mijn neus en op mijn kin.
En ook nog elders.
Toen voelde ik in mijn lagere regionen een ander soort roeping.
Denk aan het zesde en negende gebod.
Het legioen van de testosteron wemelde op verdachte plaatsen.
Wij werden aangemaand met onze handen boven het deksel te slapen.
Wellicht daarom.


Wat ik wilde zeggen, J-M,

Niet weten, schrijf je vanmorgen.
Inderdaad van jou, of moet het u zijn, weet ik nog niet zoveel.

Tobias en jij schrijven hier zo'n apart woorden.
Ze geuren naar woestijnen en kamelen, koperen koepels en azuurblauwe hemels.
Dikwijls heb ik al over jou gefantaseerd.

Zou zij als jong meisje ook een roeping gehad hebben?
Wie zit er nu een leven lang in het Verre Oosten?
En wat doet men daar dan?

Zijn deze vragen indiscreet, J-M?
Een mens verandert toch niet als hij/zij een boerka afgooit.
God weet welk mooi oosters leven jij ons verbergt.

Maar met alle respect, ik denk aan de titel van jouw gedicht.
Soms hebben wij het recht om niet te weten.

Goetjes

Uvi




PS.
En nu ga ik op zoek achter een middaguiltje.