mijmeringen
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
Gustilpe
Hoe maak je het.
Als ik, zoals gisteren, in Gasthuisberg ben en daar de mis volg en
het koor hoor dan denk ik aan jou.
Gisteren was Pro Arte daar van Leuven.
Het was zeer mooi maar....
Ik had geen innerlijke ontroering of ik werd niet gedragen,
zoals dat bij jullie wel het geval was!
Het moet voor mij"Hoog de harten " zijn! En dat was zó
voor mij die zondag dat jou koor zong!
Nogmaals proficiat en dank daarvoor Gustilpe.
Je hebt je Moeder vroeg verloren.
dat is zeer pijnlijk.
Ik heb m'n Moeder lang mogen bewaren, maar....
ik kende en waarweerde haar niet voor wat zij was.
En dat is ook pijnlijk.
Alleen de laatste twee jaren heb ik voor haar mogen
zorgen en dat heeft veel goed gemaakt.
Toen zij overleed was ik verloren , verloren als een kind van drie!
Toen heb ik veel verwerkt door te schrijven.
Hier is er daar eentje van:
Moeder ik mis je zo.
Moeder,
ik mis je zo, het doet zo’n pijn.
Ik mis je zo,
ik heb je nog zo nodig en
vind je niet.
Ik heb je altijd gemist ,moeder,
ik had je altijd nodig,
maar......
ik wist het niet.
Ik heb het nooit geweten.
Nu weet ik het , moeder.
Maar nu ben je er niet meer.
Nooit meer!
Nu weet ik het en roep :Moeder!
Doch in de nevel der Eeuwigheid aan de overkant,
kan ik je niet zien,niet horen ,niet voelen.
Nooit meer!
Ik weet niet of je er bent, waar je bent.
Of het je goed gaat?
Of je gelukkig bent
daar aan de overkant in d’ Eeuwigheid?
En moeder…
Zie je mij , hoor je mij
door die mist heen van de overkant?
Maar weet moeder ....
dat ik je mis en
je nog zo nodig heb.
Johana - Maria
3 januari 2003
Lieve Gustilpe nog het allerbeste voor jou!
Lentegroet,
johanamaria
Hoe maak je het.
Als ik, zoals gisteren, in Gasthuisberg ben en daar de mis volg en
het koor hoor dan denk ik aan jou.
Gisteren was Pro Arte daar van Leuven.
Het was zeer mooi maar....
Ik had geen innerlijke ontroering of ik werd niet gedragen,
zoals dat bij jullie wel het geval was!
Het moet voor mij"Hoog de harten " zijn! En dat was zó
voor mij die zondag dat jou koor zong!
Nogmaals proficiat en dank daarvoor Gustilpe.
Je hebt je Moeder vroeg verloren.
dat is zeer pijnlijk.
Ik heb m'n Moeder lang mogen bewaren, maar....
ik kende en waarweerde haar niet voor wat zij was.
En dat is ook pijnlijk.
Alleen de laatste twee jaren heb ik voor haar mogen
zorgen en dat heeft veel goed gemaakt.
Toen zij overleed was ik verloren , verloren als een kind van drie!
Toen heb ik veel verwerkt door te schrijven.
Hier is er daar eentje van:
Moeder ik mis je zo.
Moeder,
ik mis je zo, het doet zo’n pijn.
Ik mis je zo,
ik heb je nog zo nodig en
vind je niet.
Ik heb je altijd gemist ,moeder,
ik had je altijd nodig,
maar......
ik wist het niet.
Ik heb het nooit geweten.
Nu weet ik het , moeder.
Maar nu ben je er niet meer.
Nooit meer!
Nu weet ik het en roep :Moeder!
Doch in de nevel der Eeuwigheid aan de overkant,
kan ik je niet zien,niet horen ,niet voelen.
Nooit meer!
Ik weet niet of je er bent, waar je bent.
Of het je goed gaat?
Of je gelukkig bent
daar aan de overkant in d’ Eeuwigheid?
En moeder…
Zie je mij , hoor je mij
door die mist heen van de overkant?
Maar weet moeder ....
dat ik je mis en
je nog zo nodig heb.
Johana - Maria
3 januari 2003
Lieve Gustilpe nog het allerbeste voor jou!
Lentegroet,
johanamaria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
Voor jou Gustilpe,
omdat ik soms een kleine crocus zie op je topic!
Groetjes!
IK HEB DE HELE WINTER NIET GEWETEN.
Ik heb de hele winter niet geweten
dat er van U,
diep in dit dode woud,
ergens wat goud
bedolven lag.
Met lege hart en hand
en tot geen offerande klaar
trad ik in't bos en vond
uw eerste krokus in de zon.
Hij stond zo schitterend
op het donker groene mos,
zo enig licht
tussen het naakte hout, en iets
wat ik de ganse winter was vergeten
ging weer aan 't smeulen
met een teedre gloed.
Zo stond ik lang
gelukkig en verenigd
met die kleine krokus in de zon,
en wist opeens
hoe diep de kleinste dingen leven
en zei heel simpel: God, hoe mooi.
Paul Verbruggen
omdat ik soms een kleine crocus zie op je topic!
Groetjes!
IK HEB DE HELE WINTER NIET GEWETEN.
Ik heb de hele winter niet geweten
dat er van U,
diep in dit dode woud,
ergens wat goud
bedolven lag.
Met lege hart en hand
en tot geen offerande klaar
trad ik in't bos en vond
uw eerste krokus in de zon.
Hij stond zo schitterend
op het donker groene mos,
zo enig licht
tussen het naakte hout, en iets
wat ik de ganse winter was vergeten
ging weer aan 't smeulen
met een teedre gloed.
Zo stond ik lang
gelukkig en verenigd
met die kleine krokus in de zon,
en wist opeens
hoe diep de kleinste dingen leven
en zei heel simpel: God, hoe mooi.
Paul Verbruggen
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
lieve bo'ke,
'k ben altijd blij om jou hier te zien, de Blankaart zou nog mooier geweest zijn in beter weer, er was veel wind en zwaar bewolkt, spijtig!
Neske,
we leren ons gehele leven hé, ik heb hier ook al veel geleerd, heel mooi hoor jouw prent!
jure,
je hoorde bij dat "langharig werkschuw tuig" en je ziet daar is nog iets goeds van voortgekomen
Rankje,
mooi wat je schreef, ik kreeg het zo ineens, dat verlangen naar mijn moeder, was jaren geleden.
Assa,
mooi hoor jouw prent, je weet altijd de juiste kleurencombinaties weer te geven, heel fijn dat je dat hier plaatst!
Johanna-Maria,
blij om jouw terug te zien!
Men waardeert iemand vooral als hij/zij er niet meer is, als men het gemis aanvoelt!
Een troost voor jou dat je nog twee jaar voor je moeder mocht zorgen!
'Moeder, ik mis je zo'
heel mooi en teder, en een blijk van grote liefde!
IK HEB DE HELE WINTER NIET GEWETEN
prachtig, die ene krokus in het bos, een gevoel van dankbaarheid!
BEDANKT VOOR HET GEPLAATSTE!
een fijne avond aan iedereen,
gustilpe
'k ben altijd blij om jou hier te zien, de Blankaart zou nog mooier geweest zijn in beter weer, er was veel wind en zwaar bewolkt, spijtig!
Neske,
we leren ons gehele leven hé, ik heb hier ook al veel geleerd, heel mooi hoor jouw prent!
jure,
je hoorde bij dat "langharig werkschuw tuig" en je ziet daar is nog iets goeds van voortgekomen
Rankje,
mooi wat je schreef, ik kreeg het zo ineens, dat verlangen naar mijn moeder, was jaren geleden.
Assa,
mooi hoor jouw prent, je weet altijd de juiste kleurencombinaties weer te geven, heel fijn dat je dat hier plaatst!
Johanna-Maria,
blij om jouw terug te zien!
Men waardeert iemand vooral als hij/zij er niet meer is, als men het gemis aanvoelt!
Een troost voor jou dat je nog twee jaar voor je moeder mocht zorgen!
'Moeder, ik mis je zo'
heel mooi en teder, en een blijk van grote liefde!
IK HEB DE HELE WINTER NIET GEWETEN
prachtig, die ene krokus in het bos, een gevoel van dankbaarheid!
BEDANKT VOOR HET GEPLAATSTE!
een fijne avond aan iedereen,
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
De wachtkamer van een ziekenhuis
Een boek in de hand, in stilte observerend,
de onthaaldame oogt onvriendelijk
misschien heeft ze een slechte dag?
Van waar die hele rij patiënten, wachtend
de consultaties waren toch op afspraak!
Als de deur open gaat richten alle ogen
zich hoopvol in dezelfde richting,
tot er een naam duidelijk weerklinkt.
De genoemde veert recht, anderen zuchten.
Wachten duurt lang!
Een man, zijn echtgenote begeleidend,
krijgt het op de zenuwen, staat recht,
jas aan en gaat een eindje wandelen,
misschien een sigaretje gaan roken?
Aan de ingang van het ziekenhuis staan
niettegenstaande de gure wind,
veel rokende mensen, zelfs patiënten
gehuld in kamerjas kunnen het niet laten!
Voorts in de gang spelen zich tal van emoties af.
Het wachten duurt lang!
De deur zwaait open,
Een dame komt naar buiten
de ogen rood geschreid, zakdoek in de hand,
duidelijk geen al te goed nieuws.
Iedereen heeft het gezien, een zucht.
De volgende patient, een moeder met dochtertje,
na korte tijd komen ze naar buiten,
opgelucht beiden met de glimlach op het gezicht,
dat zal goed nieuws wezen!
Maar het wachten duurt lang!
Mensen gaan en komen,
schuifelen onwennig op hun stoelen,
sommigen nemen een tijdschrift in de hand,
weinigen lezen echt,
bladeren het tijdschrift door zonder
gezien te hebben wat er staat,
gewoon tijdverdrijvend,
af en toe kijkend naar hun horloge,
een nieuw tijdschrift nemend,
volgend hetzelfde ritueel,
Het wachten duurt te lang!
gustilpe
Een boek in de hand, in stilte observerend,
de onthaaldame oogt onvriendelijk
misschien heeft ze een slechte dag?
Van waar die hele rij patiënten, wachtend
de consultaties waren toch op afspraak!
Als de deur open gaat richten alle ogen
zich hoopvol in dezelfde richting,
tot er een naam duidelijk weerklinkt.
De genoemde veert recht, anderen zuchten.
Wachten duurt lang!
Een man, zijn echtgenote begeleidend,
krijgt het op de zenuwen, staat recht,
jas aan en gaat een eindje wandelen,
misschien een sigaretje gaan roken?
Aan de ingang van het ziekenhuis staan
niettegenstaande de gure wind,
veel rokende mensen, zelfs patiënten
gehuld in kamerjas kunnen het niet laten!
Voorts in de gang spelen zich tal van emoties af.
Het wachten duurt lang!
De deur zwaait open,
Een dame komt naar buiten
de ogen rood geschreid, zakdoek in de hand,
duidelijk geen al te goed nieuws.
Iedereen heeft het gezien, een zucht.
De volgende patient, een moeder met dochtertje,
na korte tijd komen ze naar buiten,
opgelucht beiden met de glimlach op het gezicht,
dat zal goed nieuws wezen!
Maar het wachten duurt lang!
Mensen gaan en komen,
schuifelen onwennig op hun stoelen,
sommigen nemen een tijdschrift in de hand,
weinigen lezen echt,
bladeren het tijdschrift door zonder
gezien te hebben wat er staat,
gewoon tijdverdrijvend,
af en toe kijkend naar hun horloge,
een nieuw tijdschrift nemend,
volgend hetzelfde ritueel,
Het wachten duurt te lang!
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
Uit de krant:
In Parijs voerden vakverenigingen uit Frankrijk, Italië, Canada en Duitsland actie tegen de invasie van het Engels op de werkvloer.
Ook bij ons is er bezorgdheid.
Zeg het eens in je eigen taal
De Nederlandse stichting Taalverdediging publiceerde een lijst met Engelse termen en hun Nederlands alternatief.
Een greep:
Assap: zsm, zo snel mogelijk
Customer service: klantendienst
Desk: werktafel
E-mail: e-post
Junkmail: plaagpost
Chatten: webkeuvelen
hoe zeg je dan 'de chat'? 'de webkeuvel'? of 'het keuvelweb'?
en zeg je 'ik webkeuvel' of ik 'keuvel op het web'?
gewoon taalverdediging?
In Parijs voerden vakverenigingen uit Frankrijk, Italië, Canada en Duitsland actie tegen de invasie van het Engels op de werkvloer.
Ook bij ons is er bezorgdheid.
Zeg het eens in je eigen taal
De Nederlandse stichting Taalverdediging publiceerde een lijst met Engelse termen en hun Nederlands alternatief.
Een greep:
Assap: zsm, zo snel mogelijk
Customer service: klantendienst
Desk: werktafel
E-mail: e-post
Junkmail: plaagpost
Chatten: webkeuvelen
hoe zeg je dan 'de chat'? 'de webkeuvel'? of 'het keuvelweb'?
en zeg je 'ik webkeuvel' of ik 'keuvel op het web'?
gewoon taalverdediging?
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
"Zeg het eens in je eigen taal"
Dat roep ik al jaaaaaaaaaren!
Men heeft mij hier ooit een purist genoemd,
of dat een verwijt dan wel een compliment is
laat ik in het midden,doch het gebruik van de
eigen taal,en dan liefst correct,moet toch steeds
primeren.
De invloed van het Angelsaksisch is na de tweede
wereldoorlog zodanig onstuitbaar toegenomen dat
we het bezigen van het Engels al bijna doodnormaal
zijn gaan vinden.
Waar men het hoofd ook wendt,
zoals o.a. in reclameslogans,worden we er
constant mee geconfronteerd.
Op internet is het gebruik daarvan nog te tolereren
omdat dit medium wereldomvattend is.
Ik ga er hier verder niet over uitweiden.
(Dat zal Silver Wolf eventueel wel doen)
Alterego
Dat roep ik al jaaaaaaaaaren!
Men heeft mij hier ooit een purist genoemd,
of dat een verwijt dan wel een compliment is
laat ik in het midden,doch het gebruik van de
eigen taal,en dan liefst correct,moet toch steeds
primeren.
De invloed van het Angelsaksisch is na de tweede
wereldoorlog zodanig onstuitbaar toegenomen dat
we het bezigen van het Engels al bijna doodnormaal
zijn gaan vinden.
Waar men het hoofd ook wendt,
zoals o.a. in reclameslogans,worden we er
constant mee geconfronteerd.
Op internet is het gebruik daarvan nog te tolereren
omdat dit medium wereldomvattend is.
Ik ga er hier verder niet over uitweiden.
(Dat zal Silver Wolf eventueel wel doen)
Alterego
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
Krokus
zuiver wit
met gelig hartje
kleurig pronkend
in ’t groen
teer en lieflijk
en gestreeld
door de lentezon
nodigt zij een bijtje
weldra wordt
het drummen.
gustilpe
net op het moment dat ik de foto nam vloog het bijtje verder, spijtig!
vriendschap is het kostbaarste geschenk!