Vleugels van papier

[gustilpe]

Robbe,

hierbij mijn innige deelneming, sommige mensen gaan veel te vroeg, mocht ik onlangs ook meemaken!
gustilpe

[neske]

Veel sterkte gewenst

neske

[iris]

dag Robbe,

oprechte deelneming bij het heengaan van je geliefd familielid
sterkte!


grts en knuff
iris - irisB

[Alterego1]

Robbe,

Door omstandigheden zijn we wat laat om
je onze oprechte deelneming te betuigen
in het leed dat je komt te treffen.
Niettemin wensen we je toch veel sterkte toe.

Groetjes van ons beiden,

Bosrankje en Alterego

[ferry]

Robbe

Innige deelneming met het verlies van uw neef ,uw vriend en zielsgenoot
jullie deelden ook de liefde voor de natuur
je zult hem missen ( met weemoed en pijn in het hart aan hem denken )
maar niet vergeten zoals je andere dierbare overledenen
die steeds in jouw gedachten zijn en die je eert in jouw mooie gedichten !! Sterkte Fernanda

[Alterego1]

[elisa20]

Dag Robbe

Ontroerd lees ik het droevige bericht van jouw lieve neef,
waarover ik vroeger reeds bij jou gelezen had,
en zend ik je mijn innige deelnemig in uw droefheid

Mag ik mij scharen achter alle forumvrienden die een mooie
kaart met innige deelneming en troostende woorden hebben
verstuurd ?

Afscheid moeten nemen is zo zwaar....
Ik wens je uit gans mijn hart sterkte...


elisa

[Norman12]

.
Beste Robbe , mogen deze mooie vlinders je wat troost geven

[Robol]

Ik troost me met het medeleven dat ik hier lezen mocht
en ook met de gedachte

de dood bracht verlossing van pijn

practisch op hetzelfde moment
liet ook het vogeltje, mijn metgezel naast de pc, het leven...

ondertussen fluit er hier een andere kanarie langs me
maar...alles is een gemis

Robbe

[Robol]

Hij heeft hier altijd aan mijn zij gezeten
mij getroost met zijn opbeurend lied
Ik heb hem gisteren in de tuin begraven
in mijn hart huist nog steeds 'n stil verdriet


Robbe

[Norman12]

.
Beste Robbe

We zitten in de afscheidsgeneratie , spijtig genoeg
Niets aan te doen
Hier een extra vogeltje en een leuke Elvis van vroeger in een nieuw jasje




http://www.youtube.com/watch?v=S7BpHk1827s


.

[Robol]

Als ik beweer, een pracht van een vogeltje, Norman, dan weet ik dat ik gelijk heb...

Meestal heeft de vrouw gelijk. Een gedichtje dat sommige bezoekers zich zeker herinneren van jaren geleden, op mijn eerste topic...


Robbe

[Robol]

Want een vrouw heeft steeds gelijk…



Als ik beweer dat ’t zonnetje schijnt
wil zij dat ik naar buiten kijk
Ja, dan zie ik ook de wolken
want een vrouw heeft steeds gelijk

Als ik haar vraag: ga je mee fietsen
dan begint ze aan haar strijk
Ja,dan help ik lakens plooien
want een vrouw heeft steeds gelijk

Als ik zeg dat de wereld rond is
dan zet ze me weer te kijk
Zij beweert dat alles plat is
Ja, een vrouw heeft steeds gelijk

Als ik eventjes wil rusten
brengt ze de afwas in praktijk
Ik doe zeepsop in het aanrecht
want een vrouw heeft steeds gelijk

Ik heb maar een klein pensioentje
ik ben echt geen oliesjeik
Zij draagt maandelijks nieuwe schoenen
Ja, een vrouw heeft steeds gelijk

Als ik in de stad wil wonen
kiest zij voor de buitenwijk
zodat ik veel gras moet maaien
Ja, een vrouw heeft steeds gelijk

Als ik zeg, dat die boom een berk is
zegt ze, neen, dat is een eik
Ja, wat kent een man van bomen
want een vrouw heeft steeds gelijk

Als ze ’s avonds wil gaan slapen
zeg ik, schatje…eindelijk
Ze neemt een pilletje voor haar hoofdpijn
want een vrouw heeft steeds gelijk

Als ik haar wil tegenspreken
brengt dat geen aarde aan de dijk
Een man kan dus maar beter zwijgen
want een vrouw heeft steeds…gelijk


Robbe

[troontje]

Robbe,ik blijf dit gedicht heel graag lezen,enne------'t is nog waar ook
Robbe mag ik je een vraagje stellen,je hebt ooit een gedicht geschreven ,ik ken de titel niet meer juist,maar 't ging over een dame(marieke?)in het bejaardenhuis,ik zou het zo graag nog eens willen lezen,ik las het vroeger vaak op je blog,maar kan het nergens meer vinden.


groetjes,
troontje

[Robol]

Bedankt Troontje voor je bezoekje...dat van dat gelijk nemen we natuurlijk met een grote korrel zout...

Marieke...ik zie ze nog langs Anneke zitten, daar op die gang van het RVT.
Marieke is er al enkele jaren niet meer, ze stierf toen ze 98 was. Het gedichtje dateert van 2005 geloof ik. Zelfs de gang bestaat niet meer, dit gedeelte van het gebouw werd gesloopt. Anneke is er nog wel, in het nieuwe gedeelte, waar ook mijn tante verbleef tot haar dood, zo'n 7 maanden geleden. Ik zie de tranen nog over Mariekes wangen rollen. "Ze slaat me..." zei ze tegen mij, toen ik er passeerde. Ik gaf haar de raad om wat meer afstand te nemen. Anneke zat in een stoel met een tablet voor.
Een "Dag Allemaal" of een "Story" voor haar. Niet dat ze die las, ze scheurde ze gewoon stuk. Marieke was nog redelijk te been, ze zat op een gewone stoel. Neen, ik blijf dicht bij haar, aldus Marieke.
De balade van Marieke...

Robbe