Vleugels van papier

Dit is de rubriek die volledig voor poëzie en proza is voorbehouden.

Alterego1
Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
Locatie: Antwerpen

30 dec 2011, 23:00

Afbeelding
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht

jure
Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28

31 dec 2011, 07:45

Kameleon, zeer mooie metafoor voor een dichter.
Men is niet wit, noch zwart. Men schrijft zoals men zich voelt. Veranderlijk.
Knap gevonden. En, al dan niet "beschut" door diverse kleuren.
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.

schrijfster
Lid geworden op: 26 sep 2008, 16:16
Locatie: nijmegen

31 dec 2011, 10:00

Afbeelding


Robol

Dat de zon
voor jou mag
schijnen
veel licht brengt
in je
bestaan

Moge goede dingen
het leven brengen
zodat je in tevredenheid
de weg verder kunt
gaan.

=======

Voor iedereen een
goede jaarwisseling en een
gelukkig en gezond 2012!!

een warme
groet
loes
Tonen wat je hebt,is niet laten zien wie je bent.

elisa20
Lid geworden op: 01 nov 2008, 18:10
Locatie: Prov. Antwerpen

31 dec 2011, 14:12

Dag Robol,

Prettig feesten...
en vol verwachting naar 2012
Dat het een vreugdevol jaar moge worden !

Lieve eindejaarsgroetjes,

elisa

zuske
Lid geworden op: 06 okt 2005, 18:03
Locatie: Dorpje aan de nete

31 dec 2011, 23:50

Robke het allerbeste voor **2012**

Afbeelding
Home is where the heart is !

Robol
Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
Locatie: Beringen

01 jan 2012, 12:03

Allereerst bedank ik al de bezoekers die hier hun sporen nalieten voor hun bezoekje in mijn hoekje !
Morgenstern, Bomi, Alterego, Jure, Schrijfster, Elisa en Zuske....

Aan al de vrienden van de poëzie, aan al diegene die hier regelmatig komen lezen, aan al de toevallige passanten, wens ik een jaar van vreugde, vrede, liefde, gezondheid en geluk...

Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...

Robol
Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
Locatie: Beringen

01 jan 2012, 12:29

Afbeelding

Wat ruist er…

Op zonnige dagen trek ik er op uit, de natuur in. Steeds beladen met een schoudertas met daarin de volgende attributen: verrekijker, fototoestel en loep. Als ik een vlinder op een bloemknop zie wiegen, wil ik dat tafereeltje vereeuwigen. Om mijn winterdagen op te fleuren.

Met mijn verrekijker geniet ik van de reiger in het riet, de biddende torenvalk, vinkjes, meesjes en ander gevogelte.
Sporadisch ook al eens een vos of een reetje. Een haas of een konijntje. De natuur is wonderbaar.
Natuurlijk gebruik ik ook mijn beide oren om van de vogelconcertjes te genieten.

Maar op ‘n zekere zomerse dag heb ik eens iets ongelooflijks beleefd.. Ongelooflijk, zoals dat woord voor zichzelf spreekt, maar ach twijfelaars zullen er altijd bestaan…misschien wordt er wel ergens meewarig glimlachend met het hoofd geschud als ik het hier kom te vertellen.
Ettelijke passen voor me uit kuierde een man met een hond aan de leiband waaraan hij telkens weer een flinke snok gaf als zijn gezel wat te lang aan een boom bleef snuffelen. Plots bleef de hond pal staan voor een braamstruik en blafte luidkeels. De man trok heftig aan de leiband en beiden vervolgden hun weg om juist voor de beek het wandelpad te kiezen. De hond keek nog enkele keren om, maar zijn baasje hield de tred erin . Ik neem altijd het bruggetje dat eens naar de hooilanden voerde, maar er nu wat krakkemikkig bijligt. Hier bloeien paarse pinksterbloemen en hemelsblauwe moeras vergeet-mij-nietjes tussen grassen en biezen en blinkt het water van het ven in de zon.
Welke geur had de hond opgesnoven? Een gekwetst konijntje? Een slapend egeltje?

Ik dacht, ik onderwerp de braamstruik aan een nader onderzoek en duwde voorzichtig de stekelige takjes opzij.

Wat was me dat….ik kon mijn ogen niet geloven.

Ik kneep me in de arm…jawel , ik was wel degelijk klaarwakker !


Robbe



vervolgt ????
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...

Dtm
Lid geworden op: 09 apr 2011, 15:00

01 jan 2012, 13:21


In het vervolg.




En Robbe,

was het gras twee kontjes hoog?
Want in het bos daar zijn de jagers ...



Janina
Lid geworden op: 29 mar 2009, 23:32
Locatie: Borgloon

01 jan 2012, 21:41

Pinokkio's neus groeide bij elke leugen....de mijne groeit uit nieuwschierigheid!

Robbe, hou ons dus maar niet te lang in het ongewisse....of....

1 januarigroetjes van Janina
.....en daarom, voor we elkander weer vergeten,
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)

ria
Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
Locatie: waar het goed is om wonen...

02 jan 2012, 12:39

Afbeelding
Wat ben ik blij dat je terug bent, Robbe
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.

Robol
Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
Locatie: Beringen

03 jan 2012, 17:26

-dtm: ja, die schieten er op los...
-Janiana: Pinokkio? Ik geloof eigenlijk niet in sprookjes ...
-Ria: bedankt voor de wensen !

en nu gaan we vervolgen...
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...

Bomi
Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
Locatie: Hasselt

03 jan 2012, 17:38

-
-

Robbe eigenlijk is dat een beetje sadist, of noem
het een koude douche.
Iedereen op de toppen van de tenen en dan Whammmm!

Wij wachten,

bomi
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!

Robol
Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
Locatie: Beringen

03 jan 2012, 17:40

Wat ruist er...(deel 2)

Afbeelding

Steunend op een takje, een duim groot, zat een wezentje. Neen, geen vlinder,al was er wel wat gelijkenis. het was groter dan een koninginnepage, toch onze grootste inlandse vlinder en de vleugels leken wel van glas.
Het was een elfje…waarachtig een elfje !
Maar een der vleugeltjes leek vastgeprikt aan een scherpe doorn. Ik meende angstkreetjes op te vangen. Ik was te verdwaasd om aan mijn fototoestel te denken en daarbij het wezentje was in nood.
Mijn cursus “eerste hulp bij ongevallen” zou me hier zeker van pas komen.
Eerste regel: het hoofd koel houden. Met of zonder ijs.

Ik las de angst in die kleine blauwe oogjes en greep haar voorzichtig vast met bevende hand. Ik haakte haar los en zette ze op een bedje van madeliefjes. Een beetje rood aangelopen keek ik in het rond, maar er was niemand in de buurt. Gelukkig maar…

Het elfje fladderde even. Met één vleugeltje, het andere leek wel verlamd. ik fluisterde: “niet bang zijn…gaat het?” Ik wist natuurlijk niet of ze mij verstond, kunnen elfjes überhaupt wel praten? Toch meende ik geluidjes te horen, wat hoge toontjes, zoals een vinylplaat die op te hoge toeren wordt afgedraaid…Uit mijn flesje bronwater liet ik een druppeltje Spa blauw op mijn vingertop vallen en bood het haar aan…en waarlijk, ze nipte er van.

Ik graaide uit mijn tas de oude geluidshoorn. Een antiek gehoorapparaat. Ik heb het eens gekocht op een rommelmarkt in Luik. Ik dacht dat het een pijp was. Ik wilde ze aan mijn vader schenken bij vaderdag. Mijn vader hield niet van nieuwe pijpen, ze moesten goed “doorrookt” zijn. Ik vroeg aan de verkoper in mijn beste Frans: “combien pour la pipe?”
“Ceci n’est pas une pipe…” antwoordde hij, “25 franc.”
Zelfs mijn beste Frans volstond niet om hem goed te begrijpen en ik duwde hem 25 frank in zijn eeltige handen. Achteraf bleek het geen pijp te zijn, maar een antiek gehoorapparaat uit grootmoeders tijd.

Ik hield het ding aan mijn oor. Zo kon ik het elfje verstaan.
“smen gnerb em raan retkod Thca-an-trawk !” sprak ze.

Ik verstond haar wel, maar begreep haar niet. Er is een wezenlijk verschil tussen verstaan en begrijpen. Haar taal leek een beetje op het Nederlands. Zou het Keltisch zijn, dacht ik bij mezelf.

Maar mijn Keltisch is nog slechter dan mijn Frans.


Robbe

vervolgt
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...

neske
Lid geworden op: 01 aug 2007, 19:48
Locatie: Vlaams Brabant

03 jan 2012, 19:52

Robbe,

mijn beste wensen voor het nieuwe jaar!!


Spannend verhaal, ik probeer het elfje te verstaan: mens breng me naar...

(dan weet ik het niet meer)

groetjes
neske
Zoek de zonnekant in het leven de schaduw volgt vanzelf

Janina
Lid geworden op: 29 mar 2009, 23:32
Locatie: Borgloon

03 jan 2012, 22:29

Ik lijk wel een kind dat ongeduldig wacht op een vervolg maar dan een vervolg met een happy end....

Fantastisch vind ik dit en jij houdt ons in jouw ban.....

Groetjes van Janina
.....en daarom, voor we elkander weer vergeten,
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)