De trage minnaar

[Alterego1]

Waarde Dtm,

Om 'Aan het water' van Bernard Dewulf ergens in Antwerpen
te mogen ontwaren is het nog te vroeg.
Het gedicht is pas eergisteren op Gedichtendag publiekelijk
gemaakt.

Ik vermoed dat men het later ergens in de omgeving van
het MAS zal vertonen.

Ik haalde het gisteren uit mijn dagelijkse Nieuwe Gazet.

Je ziet,de juiste krant lezen kan soms nog voor iets goed zijn:lol:

Groetjes van het AlfaBetisch paar.

[Dtm]

Dank,

mooie AssemBlage.

[Dtm]

M


Dag, dag, dame Veronique,

verder dan je lach
kende ik je niet
tenzij je ogen
vol openbaar kunstbezit

en je handen
vogels
over velden verf
het erf van eeuwen

nu schreeuwen
de Muren
van leegte en verlies
ik luister

naar het geruis van je gemis.

[Bosrankje]

Uvi,


Een heel poëtische hommage aan een bijzondere vrouw
die door haar enthousiasme, haar liefde voor Kunst met
de medemens wou delen.

Het lukte haar om met een tentoonstelling over het werk van
Rogier Van der Weyden, 150.000 bezoekers aan te trekken.

Onder haar gedrevenheid als conservator, kreeg het nieuwe
Museum M in Leuven, de Vlaamse Museum- en Publieksprijs !

Waarom moet zo'n jong leven (46 jaar) zo tragisch beeindigd
worden ? Veronique zal door velen gemist worden.

Vriendelijke groetjes van het 'AssemBlage' team.

P.s. we kenden haar enkel van het T.V. scherm.

[Dtm]

Het is nu later


Ach, wat vlokjes weemoed
vallen er uit de lucht.
Meer verlangen dan gemis.
De witte metafoor

van vroeger. En hoe het was.

De leugen van m'n geheugen
legt sneeuw op het tuinpad.
Van mijn vader
en hoe ik een kerstman maakte

voor later. Als alles voorbij was.

[Dtm]

Weer klapten en juichten de dieren. Nog nooit had de muis een toespraak gehouden. Maar men vermoedde, zonder te weten waarom, dat hij buitengewon kon spreken. De muis maande tot stilte.
'Ik ben bedroefd,' zei hij. Het werd plotseling heel stil op de open plek in het bos waar alle dieren zaten of lagen.
...
'Ik ben bedroefd,' zei de muis nogmaals. 'Want spoedig zal ik uitgesproken zijn. En dan zal alles, ja alles wat ik te zeggen heb nog steeds onuitgesproken zijn.'
...
Er was geen dier dat niet verlangde naar de mooie dingen die nu onuitgesproken bleven. En toch zei iedereen: 'Wat heeft hij mooi gesproken!'
...
Alleen de leeuwerik klapwiekte plotseling omhoog, bleef boven de tafel hangen en riep:'Maar hij heeft niets gezegd! Niets!'
Iedereen zweeg en keek naar de muis. Maar de muis zat onverschillig op een stukje belegen kaas te knabbelen en zei:
'Dat zei ik toch?'
'Dat zei hij toch!' riep iedereen toen en keek woedend omhoog naar de leeuwerik.
...

Uit 'Misschien wisten zij alles' van Toon Tellegen
pag. 160 - 161.

Niets.
Er zijn van die dagen met veel 'niets'.
Dan word ik triest om mezelf. Die diepe leegte.
Dat grote gebrek aan meer dan 'iets'.

En dan tracht ik mezelf te troosten.
Zodat ik kan verder leven met mezelf.
Dan laat ik het licht branden boven tafel.
Ik laat het lege kopje staan.

Om me gezelschap te houden.
Herinnering en hoop. Samen.
Souvenir en verlangen.

Om te vergeten. Wie ik ben.
Vooral 'wie ik zou willen zijn'.
En dat kan van alles.

Ik heb het, bv.
als ik een mooi meisje door de stad zie fietsen.
O, die vrolijke onbezorgdheid.
Die mateloze aandacht. Die plezierige trap.
De zekerheid. Die verte nog.
Geen twijfel te bespeuren.

Maar ik heb het ook
als ik naar de radio luister.
Dat timbre. Die kennis.
Traag opengeplooid. Helder als een vriesochtend.
Die beschikbaarheid. Die voorraadschuur van eruditie.

Of die gebroken oprechtheid.
Die onaanraakbare ontroering.
Die twijfel. Die stilte. De spatie.
Een zin.

En dan voel ik mij een muis.

[Gast]

Heel herkenbaar,
maar laat de muis nog lang spreken
en soms ook niets zeggen,
laat dan de anderen mee genieten
van het niets of het alles
of verlangen naar de mooie dingen
van het onuitgesprokene.

mvg elleke

[Robol]

Toch hebben muis en leeuwerik gemeen
dat ze van het koren houden

of toch tenminste het korenveld

zolang de muis geen berg baart
dat laat hij over aan de mol
in het weidegras

en gelijk heeft hij
want ook als je stekeblind bent
hou je van verse adem

wees gegroet

Robbe

[Dtm]

Heel herkenbaar,
maar laat de muis nog lang spreken
en soms ook niets zeggen,mvg elleke

Dag Elleke,

en dan schijnt de zon weer.
Schittert de sneeuw.
Als een neergestreken landmeeuw.

En dan zie je
weer alles beter
zitten.

Dank.

[Dtm]

Toch hebben muis en leeuwerik gemeen
dat ze van het koren houden

of toch tenminste het korenveld
wees gegroet

Robbe

Ave Robbe,

soms
ben ik een woelmuis.
Als ik niet kan slapen.
Dan weer een spitsmuis.
Met m'n oren.
Ook een grijze muis.
In de menigte.

Ach, zolang ik maar geen vogel
voor de kat ben.

[Robol]

Ave Caesar

zolang je geen last hebt
van muizenissen
die nesten maken in je baard....

en je geen vogel bent
voor de pluche lapjeskat
die heel stil de passie preekt...

kan je nog genieten van
de dagen in rood cellofaan

en het lied van Meester Prikkebeen

met de groetjes van Boudewijn
en Elly

Robbe

[Dtm]

Ave Caesar

zolang je geen last hebt
van muizenissen
die nesten maken in je baard....
Robbe

en er dan Valentijn vieren ...

[ferry]

soms
ben ik een woelmuis.
Als ik niet kan slapen.
Dan weer een spitsmuis.
Met m'n oren.
Ook een grijze muis.
In de menigte.

Ach, zolang ik maar geen vogel
voor de kat ben.

Dtm

Het vorige klinkt mij zo bekend in de muizenoren

Die wisselwerking tussen jullie drieën : Dtm , Robbe en Alter
is best aangenaam om lezen ! Fernanda

[Dtm]

Die wisselwerking tussen jullie drieën : Dtm , Robbe en Alter
is best aangenaam om lezen ! Fernanda

Goedenmorgen Fernanda,

Yep. Maar elke andere reactie is evenzeer welkom.
Misschien ben ik wel zo 'ernstig'
dat ik mezelf en de wereld bevecht met 'humor'.

De subtiliteit van het woord.
Die eerder streeft naar een glimlach dan naar z'n familie
van 'bulderende billenkletsers'.

Hoewel ik nog altijd met plezier terugdenk aan 'La grande vadrouille'.
Van Louis en Bour...

Mooie dag nog.

[Alterego1]

Een glimlach...?

Ik heb me vandaag bepleisterd.
Niet als stukadoor.
Ben nu wel een plakker.Geen bouwvakker.

Mijn werf is 't lichaamsschoon,dat nu pronkt.
Vier vierkante centimeter transparant
assembleren 'zonder roken'.

Met hopelijk geen pleister
op 'n houten been.

Groetjes van het AssemBlage team.