Gedichten-allerlei"van de hak op de tak"-hondjes-

[ninjavincent]

Mijn Gent

En in het straatse van mijn moeder
Zat mijn bomma s'avonds op heur gat
Ze zat heure gentenirre te lezen
Binst da kik aan heur voete zat
En toch in het straatse van mijn moeder
Zat mijn bomma s'avonds op heur gat
Lachend heur gazette te lezen
Zoo zij zust nen dreupel gat
En in da straatse van mijn moeder
Zit bomma noeit ne mier op de pad
T'lievenhierke es heur kommen halen
Dedju, daar é kik al spijt van gehad

[ninjavincent]

Tottootsje (uato)

T'es plezant om mee een ottootsje te rije
T'es gekend dat da zu simpel es of vrije
Want ge zit daar aan da stuur.
En ge zwaai ne kier naar euwe gebuur
T'es plezant om mee een ottootsje te rije
Maar pas op en laat u zekers nie afleije
Want anders rijde op ne muur
Misschien die sloa op da moment uw laatste uur

[ninjavincent]

Mensen zijn mensen en zullen zo blijven
Met hun behoeftes en eigenheden
Makkelijk is alles op te schrijven
Moeilijker om goed op te treden

Om het ieder naar de zin te maken
Kan niet het zou niet menselijk zijn
Want jou energie zou opgeraken
Wat jou dan rest is heel veel pijn

Mensen zijn mensen laat het zo blijven
ieder mens op zijn eigenwijze manier
Niet op elkaar vitten of kijven
Maar allemaal samen leven met : plezier !!!

[ninjavincent]

Ijskoud,
als een hond,
lag ik te huilen
aan de deur van je hart
Je deur bleef gesloten
je hart bleef vandaag
IJSKOUD

[ninjavincent]

Een Valentijn voor mijn echtgenote... 14 februari

Ik heb geen Valentijnsdag nodig,
Om van je te houden.
Liefde was 55 jaar geleden
al de reden dat wij trouwden.

Nu al deze jaren blik ik vandaag even terug
Mooie en slechte momenten kwamen
Nu zeg ik je nog één keer: "ik hou van jou"
En ben trots op wat wij hebben samen gedaan.

[ninjavincent]

Ik schreef jouw naam in het Wenduine zand,
maar de wind blies hem weg

Ik schreef jouw naam met broodkruimels,
maar de meeuwen aten het op

Ik schreef jouw naam in mijn hart
en daar zal hij nooit verdwijnen

[ninjavincent]

Het standbeeld


De droom van Ferdinand



Hoe lang nog Ferdinand
Voor je naam zal zijn verdwenen
opgenomen in de stenen
van je vroegere paleis

Hoevelen zouden nu nog weten
dat jij ooit hier hebt gezeten
dat je dacht dikwijls verbeten
aan dat nieuwe paradijs

't bleef helaas altijd bij dromen
'je bent er nooit echt uitgekomen
en plots was je er niet meer bij

nu wordt er weer iets ondernomen
men is tot een besluit gekomen
hopelijk wordt het weer geen dromerij

[ninjavincent]

Kijk een zwerm spreeuwen boven de Bourgoyen,
Deze avond zitten ze
in de toppen van de bomen,
naar elkaar te schreeuwen.

Ze hebben steeds het hoogste woord
Ze kunnen kletsen
En maar zwetsen
De rust in de stille omgeving is weer verstoord.

Toen de duister deze avond was ingevallen
Zwegen ze eindelijk met zijn allen
Ook een spreeuw zal toch
Eindelijk tot rust moeten komen

[ninjavincent]

ODE AAN EEN STOERE KRUWER

Den Boed is alhier goed gekend,
Als een heel variable vent,
Van groentenboer en kruidenier,
Tot forellevanger, kruwer en pompier.

't Is voor een paar maand en dagen,
Dat hij mij opeens kwam vragen
Om samen eens de uil uit 't hangen,
En met ons twee garnaal te vangen.

En schrijver deses, kind van 't strand,
Zei ja, O.K. aan Ferdinand.
Elk met zijn net, de vangst in twee
't Was voor mekaar, en wij naar zee.

Maar Boed had zich even vergist
En was maar van één uur gemist.
Hij had de Greenwich-stand van 't water,
Voor ons dus een vol uurtje later.

Wij beiden kwamen op de dijk
En 'k zei, maar Boed toch kijk,
't Is nog niet eens half water,
Laat ons terugkomen wat later.

En Boed zei, ja ik heb een fout begaan
Verdomme toch, wat nu gedaan.
Ik zei, ik weet wel raad ermee,
We drinken één in de Maréé.

Zo gezegd, zo gedaan, we dronken een bier
Van één kwamen twee en van twee kwamen vier,
Wat later zakten w'af naar 't zop
Met acht pinten in onze krop.

Den Boed in rubber kruierspak,
ik in een zwembroek en een oliejak,
Na één hoofd zweten, zwoegen en werken,
Lieten de pinten zich al merken.

Boed zei 'k moeten pissen nondedju,
En ik sta hier in mijn rubbertenue.
Ik zei, ik heb al lange gedaan ermee,
'k Hebt laten lopen in volle zee.

Niettegenstaande zijn moed en goede wil,
Liep 't warme vocht weldra langs zijn bil.
Hij zei, ke kon nie meer houden, 't was van moeten,
Maar enfin 'k heb ik tenminste warme voeten.

[ninjavincent]

Leven


Betovering
van zon en zee
van berg en bos
dag na dag
uur na uur
overgeven aan moeder natuur

Dat is leven

[ninjavincent]

Dit is voor jou Julia Roels,

een heel eenvoudig afscheidsbrief,
al weet ik ook wel dat je dood bent,
al weet ik wel je hoort mij niet,
en evenmin heb je gehoord,
de politie aan de poort,
de burgemeester zei het moest
vond jij dat ook?


Het schijnt je woonde daar niet veilig,
het schijnt het was er ongezond,
men heeft dat nooit aan jou gevraagd,
de andere weten het zo goed,
en jij die altijd had gedacht,
dat je voorgoed een woning had,
maar blijkbaar dacht je dat verkeerd,
wist jij dat niet?

Dit is voor jou Julia ,
slaap jij maar rustig in je graf,
dat neemt men blijkbaar nog niet af,
onder de grond ben je soms veiliger,
wist jij dat ook?

[ninjavincent]

Een vriend heeft altijd het beste met je voor,
zeker op je verjaardag!
Vandaag is mijn heilige missie om te voorkomen
dat je in gewicht aan zou komen.
Daarom confisqueer ik een lekkere taart,
want jouw wens om slank te blijven is veel meer waard.

Vandaag drinken we samen op jouw gezondheid
En op onze vriendschap;
het lijkt al een eeuwigheid!
U doet er gewoon nog een jaartje bij.

Een jaartje meer. Ach, denk er niet aan.
Het belangrijkste is dat je dat jaar goed gebruikt hebt.
Je wordt niet oud, je neemt alleen maar toe in waarde.


Gefeliciteerd met je verjaardag en maak er een mooie dag van,

[ninjavincent]

Al ik een berglandschap zoals de skiheuvel voor me zie
Dan geef ik niet toe aan mijn jaloezie
Want dit mooi ver gezicht
Is zoals een valentijnsgedicht.

Puur en liefdevol
Want zeg nu zelf waar op deze aardbol
Heb je zo dicht een mooi plekje
Aan de Blaarmeersen om te kamperen in onze stad

Ik geniet van de gemoedelijke sfeer,
steeds weer keer op keer.
's Avonds naar het geluid van de vogels luisteren,
terwijl we samen voor de caravan nog wat na fluisteren.

Tot slot nog een laatste wens
Een Gentenaar, het is en blijft een medemens
Dus hou het bij fatsoen
En dat bijzonder in het hoogseizoen.

[ninjavincent]

Schoonmama


Er woas ne kier ne vent die ging bèwen.
Den architect vroagt em oe dat aa zaan weuninge ziet.
De bewhiere zegt 'roend'
Ja moar menier, oe moe euwen lieving der toens uitzien?
Diene man: roend!
Moar menier, ik verstoa eu nie goe ze... en euwen wc toens?
Roend
En euwen gang?
Roend, roend, roend... alles roend
Moar manier, da es niet te doen... hoe komde doar neu baa?
Awel, khuurdege gisteren maan schuunmoeder tegen maan vrewe zeggen, neu dadde toch goat bewen, kunde misschiens ier of doare een hoekske veurzien veur maa.

[ninjavincent]

een grappig gedicht over een vrouwtje verslaafd geworden aan internetten....

Internetten!!

Onze moeder was een schat!
Die kookte, naaide, dagelijks ons bad.
Nimmer was haar iets te veel.
Ieder kreeg op tijd zijn deel.

En vader kreeg voor ieder klusje,
altijd weer een dankbaar kusje.
S`avonds rustig bij de haard,
s`zondags lekkere appeltaart.

Helaas,..`t is over met de pret;
Mammie is overgeschakeld aan `t Internet.
Nog steeds is Pappie in de weer,
maar hij krijgt geen kusje meer,

zit vaak zielig bij de buis.
Mammie liefkoost nu een muis
zelden is er warm te eten.
Haar kookkunst is ze mooi vergeten.

Pappie gaat thans alleen naar bed,
want Moeder zit achter het internet