voor kinderen van 6-66plus
-
Janina - Lid geworden op: 29 mar 2009, 23:32
- Locatie: Borgloon
Herinnering
Gedachten verloren in de mist van weten en niet weten,
gevoelens terug naar de kindertijd...
Een zoen, een knuffel,
het voor haar samengestelde albumpje
met oude foto's
waarin ze zichzelf terugvindt...
Weet je nog?
Toen...ja dat weet ze nog!
Maar dat je met je kleinzoon bij haar was,
dat weet ze niet meer!
Een tirade volgt
en achteraf leg je alles vast in foto's...
"Kijk, dat was toen wel!"
Vergeefse moeite!
Ze had altijd een antwoord ,
ofwel speelden we spelletjes met haar
ofwel waren het leugens...
In haar gedachten was geen plaats meer voor dat soort dingen,
zij wist het zeker!
Achteraf denk ik dat onze goede bedoelingen haar nog meer verwarden.
We legden een dagboek neer waarin ze schrijven zou wat haar inviel,
overviel of verontrustte... wat dan ook!
Alleen wie haar bezocht schreef er iets in..
Zelf heeft ze er nooit één woord ingeschreven.
Mist in haar gedachten,
en veel tranen
in haar en onze ogen….
We hadden het anders moeten spelen
maar ons respect voor de waarden
die ze ons bijbracht
weerhielden ons
oprecht zijn…
hoe moesten wij weten wat en hoe?
Nu ja, nu weten we het,
te laat…..
En af en toe
zoek ik in de schuif
dat kleine albumpje
met bij iedere foto
een ingeschoven memootje…
“Dit is je kleinzoon, je kleindochter,
daar ben jij! Toen was het feest”…
Ze kijkt wezenloos naar die fotootjes van ons.
Maar als ze kijkt
naar haar fotootjes van veel
veel vroeger
toen ze jong was
dan is er een link…
Al het andere is uitgewist.
© Janine Smeers
Zware gedachten bij loodzware hemelwolken.
Gedachten verloren in de mist van weten en niet weten,
gevoelens terug naar de kindertijd...
Een zoen, een knuffel,
het voor haar samengestelde albumpje
met oude foto's
waarin ze zichzelf terugvindt...
Weet je nog?
Toen...ja dat weet ze nog!
Maar dat je met je kleinzoon bij haar was,
dat weet ze niet meer!
Een tirade volgt
en achteraf leg je alles vast in foto's...
"Kijk, dat was toen wel!"
Vergeefse moeite!
Ze had altijd een antwoord ,
ofwel speelden we spelletjes met haar
ofwel waren het leugens...
In haar gedachten was geen plaats meer voor dat soort dingen,
zij wist het zeker!
Achteraf denk ik dat onze goede bedoelingen haar nog meer verwarden.
We legden een dagboek neer waarin ze schrijven zou wat haar inviel,
overviel of verontrustte... wat dan ook!
Alleen wie haar bezocht schreef er iets in..
Zelf heeft ze er nooit één woord ingeschreven.
Mist in haar gedachten,
en veel tranen
in haar en onze ogen….
We hadden het anders moeten spelen
maar ons respect voor de waarden
die ze ons bijbracht
weerhielden ons
oprecht zijn…
hoe moesten wij weten wat en hoe?
Nu ja, nu weten we het,
te laat…..
En af en toe
zoek ik in de schuif
dat kleine albumpje
met bij iedere foto
een ingeschoven memootje…
“Dit is je kleinzoon, je kleindochter,
daar ben jij! Toen was het feest”…
Ze kijkt wezenloos naar die fotootjes van ons.
Maar als ze kijkt
naar haar fotootjes van veel
veel vroeger
toen ze jong was
dan is er een link…
Al het andere is uitgewist.
© Janine Smeers
Zware gedachten bij loodzware hemelwolken.
.....en daarom, voor we elkander weer vergeten,
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
-
Janina - Lid geworden op: 29 mar 2009, 23:32
- Locatie: Borgloon
Bedankt Robbe !
*******
Ze waren druk bezig hun nest aan het bouwen in de coniferen van mijn buren, de houtduiven. Ik zag ze aan en weg vliegen. Of ze al jongen hadden weet ik niet. Vanmorgen zag ik een duif onbeweeglijk op mijn gazonnetje, ik dacht dat ze dood was. Ik ging dichterbij maar ze fladderde verder en ik dacht :' Zij of hij redt het wel...'In shock misschien. Een zware regenbui dreef me naar binnen.
Later zocht ik en vond ze terug, de vleugels gespreid, de ogen open op oneindig. We hebben ze begraven in ons tuintje. Ze had een buikwonde en hoe dat gebeurde blijft voor ons een raadsel.
Onze Poes is niet de killer, dat weet ik zeker want ze was de ganse nacht binnen. Toen ik 's morgens die gewonde duif vond, glipte ze mee naar buiten. Net op tijd kon ik ze op pakken, zij gromde en klauwde naar mij, een enkelband kreeg ze niet, wel huisarrest! Het klaaglijk miauwen en benenstrijken heb ik deze keer niet beantwoord met het openen van de deur. Deze keer niet!
Helaas...
Alles vergeefs? Misschien wel of niet...want het leven gaat door. Een ander paartje duiven komt al snoepen van de eerste rijpe vruchtjes van mijn krentenboompje...
Mei groetjes en groetjes van mij.
Janina
*******
Ze waren druk bezig hun nest aan het bouwen in de coniferen van mijn buren, de houtduiven. Ik zag ze aan en weg vliegen. Of ze al jongen hadden weet ik niet. Vanmorgen zag ik een duif onbeweeglijk op mijn gazonnetje, ik dacht dat ze dood was. Ik ging dichterbij maar ze fladderde verder en ik dacht :' Zij of hij redt het wel...'In shock misschien. Een zware regenbui dreef me naar binnen.
Later zocht ik en vond ze terug, de vleugels gespreid, de ogen open op oneindig. We hebben ze begraven in ons tuintje. Ze had een buikwonde en hoe dat gebeurde blijft voor ons een raadsel.
Onze Poes is niet de killer, dat weet ik zeker want ze was de ganse nacht binnen. Toen ik 's morgens die gewonde duif vond, glipte ze mee naar buiten. Net op tijd kon ik ze op pakken, zij gromde en klauwde naar mij, een enkelband kreeg ze niet, wel huisarrest! Het klaaglijk miauwen en benenstrijken heb ik deze keer niet beantwoord met het openen van de deur. Deze keer niet!
Helaas...
Alles vergeefs? Misschien wel of niet...want het leven gaat door. Een ander paartje duiven komt al snoepen van de eerste rijpe vruchtjes van mijn krentenboompje...
Mei groetjes en groetjes van mij.
Janina
.....en daarom, voor we elkander weer vergeten,
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
-
Janina - Lid geworden op: 29 mar 2009, 23:32
- Locatie: Borgloon
.....en daarom, voor we elkander weer vergeten,
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
-
Janina - Lid geworden op: 29 mar 2009, 23:32
- Locatie: Borgloon
Vader
Vader, wat zou ik ervoor willen geven
als je er af en toe nog eens kon zijn
en een zondag kwam zitten in mijn leven
bij mijn werk en mijn boeken en mijn wijn.
Soms zie ik nog mannen van vijfentachtig
(je weet wel waar) met een gezicht vol zon
en zin, en dan denk ik: godallemachtig
als ik hem zo nog eens meenemen kon.
Want op de een of andere manier
leef ik nog steeds voor jou: jouw ogen
wil ik, met hun aandacht, pret en mededogen
bij mijn geploeter, mijn huis en mijn hier;
en ik zag ze zo graag een keer genieten
van al wat ze vol tranen achterlieten.
Michel van der Plas
Vader, wat zou ik ervoor willen geven
als je er af en toe nog eens kon zijn
en een zondag kwam zitten in mijn leven
bij mijn werk en mijn boeken en mijn wijn.
Soms zie ik nog mannen van vijfentachtig
(je weet wel waar) met een gezicht vol zon
en zin, en dan denk ik: godallemachtig
als ik hem zo nog eens meenemen kon.
Want op de een of andere manier
leef ik nog steeds voor jou: jouw ogen
wil ik, met hun aandacht, pret en mededogen
bij mijn geploeter, mijn huis en mijn hier;
en ik zag ze zo graag een keer genieten
van al wat ze vol tranen achterlieten.
Michel van der Plas
.....en daarom, voor we elkander weer vergeten,
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
-
Janina - Lid geworden op: 29 mar 2009, 23:32
- Locatie: Borgloon
.....en daarom, voor we elkander weer vergeten,
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
-
Janina - Lid geworden op: 29 mar 2009, 23:32
- Locatie: Borgloon
Wij hadden hier geen leesplankjes!
De eerste leesboekjes van mij...oom, ot, sien...
Het was natuurlijk ook Hollands want wie heette toen hier Ot of Sien.
Een vriendin gaf ze mij, die eerste leesboekjes en wat moet ik er nu mee?
Nee, de papierbak is geen optie en dus blijven ze hier totdat iemand die hier opruimt zegt:"Wat hield ze toch allemaal bijeen, weg ermee!"
Warme groetjes,
Hou het koel!
Janina
De eerste leesboekjes van mij...oom, ot, sien...
Het was natuurlijk ook Hollands want wie heette toen hier Ot of Sien.
Een vriendin gaf ze mij, die eerste leesboekjes en wat moet ik er nu mee?
Nee, de papierbak is geen optie en dus blijven ze hier totdat iemand die hier opruimt zegt:"Wat hield ze toch allemaal bijeen, weg ermee!"
Warme groetjes,
Hou het koel!
Janina
.....en daarom, voor we elkander weer vergeten,
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Ot en Sien heb ik nooit gezien...
Bij mij was dat: Roza gaat, de zuster staat, de meester kijkt, enz.
Later werden de zinnetjes langer: Roza gaat naar de school, De zuster staat bij de poort, enz...
Ja ik heb die boekjes hier ook liggen...
mvg
Robbe
Bij mij was dat: Roza gaat, de zuster staat, de meester kijkt, enz.
Later werden de zinnetjes langer: Roza gaat naar de school, De zuster staat bij de poort, enz...
Ja ik heb die boekjes hier ook liggen...
mvg
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Janina - Lid geworden op: 29 mar 2009, 23:32
- Locatie: Borgloon
Aan jou die terreur verheerlijkt in wiens naam dan ook!!
Is het haat
tegen een cultuur
die jij verkoos
voor dat je hier
belandde?
Is het haat
die jou is ingepraat
ingedramd...
Wij zullen het niet weten.
Wat we wel weten
is dat eeuwenoude verzen
als een dogma voor je gelden
dat daar niet aan tornen valt en ze
misbruikt worden in naam van Allah.
Onze voorouders kenden de verlichting, het kostte
zweet, vechten, bloed en tranen.
Wij willen geen godsdienstoorlogen meer
wij willen de frele vrede bewaren
oeverloos palaberen en onderhandelen
wij willen geen heksenjachten meer
vermoorden wie niet denkt of is zoals het hoorde
eeuwen geleden......
niemand opleggen wat ie wel of niet mag geloven
of doen zolang ie geen bedreiging vormt voor de
met moeite verworven rechten van onze voorouders
en wijzelf.
Wij willen kindermisbruik aan de orde stellen
wij staan voor vrouwenrechten
Kijk naar de wereld, kijk naar jezelf,
wie ben jij?
Een wereldvreemde?
Straks ligt je lichaam
net als de zovele lichamen
van je slachtoffers
onder de aarde te vergaan
of bewaard in een urne...
Jouw droom is een illusie!
De mijne misschien ook!
Alleen...
Ik onderdruk of dood geen mensen
die niet denken zoals ik....
Janina
Is het haat
tegen een cultuur
die jij verkoos
voor dat je hier
belandde?
Is het haat
die jou is ingepraat
ingedramd...
Wij zullen het niet weten.
Wat we wel weten
is dat eeuwenoude verzen
als een dogma voor je gelden
dat daar niet aan tornen valt en ze
misbruikt worden in naam van Allah.
Onze voorouders kenden de verlichting, het kostte
zweet, vechten, bloed en tranen.
Wij willen geen godsdienstoorlogen meer
wij willen de frele vrede bewaren
oeverloos palaberen en onderhandelen
wij willen geen heksenjachten meer
vermoorden wie niet denkt of is zoals het hoorde
eeuwen geleden......
niemand opleggen wat ie wel of niet mag geloven
of doen zolang ie geen bedreiging vormt voor de
met moeite verworven rechten van onze voorouders
en wijzelf.
Wij willen kindermisbruik aan de orde stellen
wij staan voor vrouwenrechten
Kijk naar de wereld, kijk naar jezelf,
wie ben jij?
Een wereldvreemde?
Straks ligt je lichaam
net als de zovele lichamen
van je slachtoffers
onder de aarde te vergaan
of bewaard in een urne...
Jouw droom is een illusie!
De mijne misschien ook!
Alleen...
Ik onderdruk of dood geen mensen
die niet denken zoals ik....
Janina
.....en daarom, voor we elkander weer vergeten,
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Zo zie ik het ook, Janina.
Wij willen niet wederkeren
naar de duistere middeleeuwen.
Geen Spaanse inquisitie
meer beleven.
Maar met mekaar
in vrije vrede leven !
mvg
Robbe
Wij willen niet wederkeren
naar de duistere middeleeuwen.
Geen Spaanse inquisitie
meer beleven.
Maar met mekaar
in vrije vrede leven !
mvg
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Beste Janina
jouw tuinman brengt me weer naar de middelbare school, we moesten een gedicht van buiten leren voor Nederlands,
sommigen hadden het daar moeilijk mee. Tussen de lessen zei ik, jongens zing het met me mee, ik had er een liedje van gemaakt en ja dat lukte. Iedereen zong vrolijk met me mee, nadat ik het één maal had voorgezongen.
De tuinman en de dood
Een Perzisch Edelman:
Van morgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik,
Mijn woning in: "Heer, Heer, één ogenblik!
Ginds, in de rooshof, snoeide ik loot na loot,
Toen keek ik achter mij. Daar stond de Dood.
Ik schrok, en haastte mij langs de andere kant,
Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand.
Meester, uw paard, en laat mij spoorslags gaan,
Voor de avond nog bereik ik Ispahaan!" -
Van middag (lang reeds was hij heengespoed)
Heb ik in 't cederpark de Dood ontmoet.
"Waarom," zo vraag ik, want hij wacht en zwijgt,
"Hebt gij van morgen vroeg mijn knecht gedreigd?"
Glimlachend antwoordt hij: "Geen dreiging was 't,
Waarvoor uw tuinman vlood. Ik was verrast,
Toen 'k 's morgens hier nog stil aan 't werk zag staan,
Die 'k 's avonds halen moest in Ispahaan."
P.N. van Eyck
Tijdens de les , terwijl iemand het voordroeg voor de klas, neuriede ik het mee. Tot ik van de leraar een opmerking kreeg
om het voor de klas te komen zingen, wat ik weigerde, ondanks de aanmoedigingen van mijn medeleerlingen.
Ja, soms wilde ik nog al eens de flauwe plezante uithangen...
mvg
Robbe
jouw tuinman brengt me weer naar de middelbare school, we moesten een gedicht van buiten leren voor Nederlands,
sommigen hadden het daar moeilijk mee. Tussen de lessen zei ik, jongens zing het met me mee, ik had er een liedje van gemaakt en ja dat lukte. Iedereen zong vrolijk met me mee, nadat ik het één maal had voorgezongen.
De tuinman en de dood
Een Perzisch Edelman:
Van morgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik,
Mijn woning in: "Heer, Heer, één ogenblik!
Ginds, in de rooshof, snoeide ik loot na loot,
Toen keek ik achter mij. Daar stond de Dood.
Ik schrok, en haastte mij langs de andere kant,
Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand.
Meester, uw paard, en laat mij spoorslags gaan,
Voor de avond nog bereik ik Ispahaan!" -
Van middag (lang reeds was hij heengespoed)
Heb ik in 't cederpark de Dood ontmoet.
"Waarom," zo vraag ik, want hij wacht en zwijgt,
"Hebt gij van morgen vroeg mijn knecht gedreigd?"
Glimlachend antwoordt hij: "Geen dreiging was 't,
Waarvoor uw tuinman vlood. Ik was verrast,
Toen 'k 's morgens hier nog stil aan 't werk zag staan,
Die 'k 's avonds halen moest in Ispahaan."
P.N. van Eyck
Tijdens de les , terwijl iemand het voordroeg voor de klas, neuriede ik het mee. Tot ik van de leraar een opmerking kreeg
om het voor de klas te komen zingen, wat ik weigerde, ondanks de aanmoedigingen van mijn medeleerlingen.
Ja, soms wilde ik nog al eens de flauwe plezante uithangen...
mvg
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Janina - Lid geworden op: 29 mar 2009, 23:32
- Locatie: Borgloon
Hoe heerlijk, die herinneringen aan vroeger!
Voor velen was je geen flauwe plezante, laat flauwe dan maar achterwege.
Ik vind het ludiek!
En ja, wij moesten ook en resem van gedichten memoriseren.
Ik vond dat niet erg want ik hield van gedichten. In de verplichte studiezaal na school
kon ik me niet concentreren en dus las ik ijverig in mijn 'Zuid en Noord'. Wie weet nog
dat het een handboek voor taal en literatuur was?
En dan las je een beknopt stukje uit het werk van een auteur.
Het maakte me nieuwsgierig en dat hield nooit op.
Thans liggen er op mijn nachttafel heel wat boekjes opengeslagen,
gedachten en gedichten, gelezen...nog eentje...Nu ben ik weer in de ban van Gerald Walschap en zijn kleine meisje.
Heerlijke verteller, net als jij.
MVG
Janina
Voor velen was je geen flauwe plezante, laat flauwe dan maar achterwege.
Ik vind het ludiek!
En ja, wij moesten ook en resem van gedichten memoriseren.
Ik vond dat niet erg want ik hield van gedichten. In de verplichte studiezaal na school
kon ik me niet concentreren en dus las ik ijverig in mijn 'Zuid en Noord'. Wie weet nog
dat het een handboek voor taal en literatuur was?
En dan las je een beknopt stukje uit het werk van een auteur.
Het maakte me nieuwsgierig en dat hield nooit op.
Thans liggen er op mijn nachttafel heel wat boekjes opengeslagen,
gedachten en gedichten, gelezen...nog eentje...Nu ben ik weer in de ban van Gerald Walschap en zijn kleine meisje.
Heerlijke verteller, net als jij.
MVG
Janina
.....en daarom, voor we elkander weer vergeten,
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)