Dezelfde hoofdverblijfplaats delen

Worden geacht dezelfde hoofdverblijfplaats te delen, de aanvrager en iedere andere persoon met hem, die gewoonlijk op dezelfde plaats verblijven.

Dit gewoonlijk verblijf blijkt, hetzij uit de inschrijving in de bevolkingsregisters van de gemeenten waar de verblijfplaats is gevestigd, hetzij uit ieder ambtelijk of administratief stuk dat op een werkelijk verblijf op hetzelfde adres duidt.

De Rijksdienst mag zich dus ook beroepen op ambtelijke of administratieve documenten die erop wijzen dat een bepaald persoon wel degelijk bij de aanvrager woont of niet woont, ook al spreekt het bevolkingsregister dit tegen.

Het spreekt evenwel voor zich dat het meest voorkomende geval van "samenwoonst" een al of niet gehuwd paar zal zijn waarvan of de man of de vrouw, ofwel beiden de leeftijdsvoorwaarde vervullen om de IGO te verkrijgen, en bij wie geen andere personen inwonen.

• Indien bv. enkel de man aan de leeftijdsvoorwaarde voldoet, kan hem, na onderzoek van zijn bestaansmiddelen en die van zijn echtgenote (de persoon die met hem dezelfde hoofdverblijfplaats deelt) het volledige of gedeeltelijke basisbedrag toegekend worden. Er is immers geen gezinsbedrag meer voorzien.
• Voldoen beide echtgenoten aan de leeftijdsvoorwaarden, dan wordt, indien zij beiden een aanvraag hebben ingediend , na onderzoek en aftrek van het niet vrijgestelde gedeelte van de bestaansmiddelen en de pensioenen, aan elk apart het volledige of gedeeltelijke basisbedrag toegekend en betekend .
  
  In deze 2 gevallen wordt de helft van het totaal van de bestaansmiddelen en de pensioenen in aanmerking genomen voor de berekening van hun respectieve IGO.

Dezelfde regel geldt wanneer twee of meerdere personen al of niet van hetzelfde geslacht, een feitelijk gezin vormen.