Vleugels van papier

[Robol]

Verscholen

Verscholen in de
schaduw van je woorden
zing ik zacht
het lied op je gezicht
Ik baad me in
de bronnen van je zinnen
en drink me laveloos dronken
aan je verzoekend ogenlicht

Robbe

[Janina]

Robbe, dat heb je wéér eens gezegd zoals jij alleen dat kan. Kort ,maar het raakt en ik moest er ook om glimlachen.
Ik ben niet goed met dat coputergedoe. Ik moet regelmatig een zeer geduldig iemand om hulp of interventie vragen. Maar geen nood, als ik het niet klaarspeel om die gedichten van jou alleen maar voor mezelf ergens in een map onder te brengen, dan schrijf ik ze desnoods over in een schriftje. Ik hou nog altijd graag een boekje in mijn handen!

[Robol]

Bedankt Janina

en al de stille lezers...

Robbe

[Robol]

Carpe diem

Een haan kraait
mijn nachtrust stuk
Door de kamer zweeft
het ochtendwaas

als een milde waterval

Ik sta op en pluk
de dag
en posteer hem
in een vaas

van lumineus kristal

Robbe

[neske]

Robbe,


Gelezen en goedgekeurd

mooi hoor

groetjes
neske

[Robol]

Bedankt voor de goedkeuring Neske

dan kunnen we verder
wel onder de indruk van wat er zich allemaal afspeelt

mvg

Robbe

[Robol]

De aarde beeft


Mensen stikken
onder stenen
Geamputeerde benen
verhakkeld vlees
in bloed
Radeloze
kinderen wenen

Daklozen
met hongerige magen
zoeken naar de ommekeer
en wij maar klagen
over het winterweer


Robbe

[gustilpe]

Robbe,

je hebt gelijk,
wij klagen over pietluttigheden
maar we leven hier in overvloed
en beseffen het niet!
Schreinend!

avondgroeten,
gustilpe

[Bomi]

-
-

Robbe,


Fijn dat je er weer eens was, bedankt. Je foto's zijn al
net zo prachtig als je gedichten.
Deze laatste foto met die beek deed me aan Bokrijk denken,
tussen de vijvers lopen ook zo smalle stroken met bomen die
eigenlijk al de vijvers, voor wandelaars, met elkaar verbinden.

We hebben er zo vaak gewandeld samen of met de kleink.
Zitten mijmeren op een bankje, de blik gericht op 't water,
kijken naar de kringen die de vissen maken als ze insecten
happen. Zalig!

Mooi hoe je de ramp van de eeuw beschrijft, die beelden
zullen ons nooit verlaten. Vandaag heel de dag naar radio 1212
geluisterd. Hun inspanning is toch goed in euro's beloond.
Het zal welkom zijn en broodnodig.

Fijn weekend,

Bomi.

[Robol]

Beste Gustilpe
Bedankt voor je bezoekje

Men zegt wel eens: "Klagers hebben geen nood".

Beste Bomi

Tussen de vijvers van Bokrijk
heb ik ook vaak gedwaald
soms afgepijlde wandelingen
eertijds ingericht door de Hasseltse Dragonders
ik weet niet of die wandelclub nog bestaat
ik deed ook vaak mee aan de dinsdagavondwandelingen van
de wandelclub van Runkst
steeds vertrekken in de Sint Hubertuszaal

nu bepaal ik mijn eigen afstanden
in de vallei van mijn dromen


mvg

Robbe

[Robol]

Dromen zijn...


Dromen zijn
bootreisjes op wolken
van donzig satijn
Peddelen
met straaltjes zon
Steeds weer
het hotelletje van je hart
als eindstation


Dromen zijn
nachtelijke tripjes
met lampionnetjes
maneschijn
-ver weg van 't dagelijkse juk-
in een gondeltje
dat deint
op golfjes van geluk


Robbe

[Robol]

Als de muur te hoog is
om 't dal te overschouwen
wil ik voor jou met veel plezier
mijn laddertje ontvouwen

Als de rivier te breed is
en het water veel te koud
bouw ik voor jou een bruggetje
van duurzaam eikenhout

Als de berg te hoog is
je ziet er tegenop
dan draag ik je naar boven
helemaal tot op de top

Robbe

[schrijfster]

Robol,
weer eens een poosje bij je binnen gewipt
veel moois weer gelezen!

Genoten van''Dromen zijn ''

En een prachtig liefdes gedichtje
''Als de muur te hoog is''
tjonge een galante ridder ben je hoor!

groetjes voor jou schrijfster

[Robol]

Bedankt Schrijfster voor je bezoekje
en je woorden met lovende woorden.

Poëzie is niet 1.
Zelfs niet 2 en ook geen 17.
Want zowel 1 als 2 zijn enkel deelbaar door 1 en door zichzelf.
Net als 17
Poëzie is geen priemgetal,
poëzie moet deelbaar zijn...

Poëzie is dus véél meer.
Met plezier deel ik poëzie...


mvg

Robbe

[Robol]

Elke dag tracht ik "poëzie van de dag" te lezen.
Ik heb nog niets gemist denk ik.
Alhoewel, ééntje...rikketikketikke...dus mijn eigen werkje. Er over gekeken?

In ieder geval plaats ik het hier nog eens, met het bijhorend plaatje.

Plaatjes zeggen soms meer dan woorden!





Rikketikketikke…


Rikketikketikke…
’t Is stil in huis
alleen ’t zacht geluid
van moeders vlijtig strikken

Ze breit naarstig aan een trui
die ik straks moet passen
De mouwen zijn ietsje te lang
dat krimpt wel bij het wassen

Toen moedertje plots heenging
hebben we zo geschreid
Ik draag allang geen truien meer
die ze vol liefde heeft gebreid

Ik heb wel nog kartonnen dozen
die ze heeft bekleed met garen
die dienden om het speelgoed
van mijn zoontje te bewaren

Mijn zoon is nu allang volwassen
de dozen werden nutteloos
Maar in een hoekje van de zolder
bewaar ik eerbiedig elke doos

Robbe

PS
Die dozen waren lege waspoederdozen, ronde kuipjes.
Bestaan ze nog?