Andere risicofactoren: Deodorant

Deodorants, antiperspiranten en borstkanker
Sinds 1999 circuleren er op het Internet alarmerende berichten over de vermeende schadelijkheid van deodorants (om de lichaamsgeurtjes te verdoezelen) of antiperspiranten (om overmatig zweten tegen te gaan).

De auteurs van dergelijke teksten beweren dat deodorants en antiperspiranten schadelijke stoffen bevatten die borstkanker kunnen veroorzaken.

Aanvankelijk was aluminiumchloorhydraat de boosdoener. Fabrikanten gebruikten dat voor zijn zweetwerende eigenschappen. De stof zou dus het zweetproces hinderen zodat giftige stoffen niet naar buiten kunnen. De stof zou echter ook in het lichaam kunnen binnendringen via kleine letsels veroorzaakt bij het scheren.

Daarna zorgden de antiperspiranten die parabenen bevatten voor de nodige onrust. Net zoals bij aluminiumchloorhydraat hanteerden de tegenstanders de volgende uitleg: het menselijk lichaam heeft enkele plaatsen waar afvalstoffen via zweet het lichaam kunnen verlaten (de knieplooi, de achterkant van de oren, de liesstreek en de oksels). Antiperspiranten verhinderen het zweten en dus bijgevolg ook de verwijdering van zweet via de oksels. In plaats van geëlimineerd te worden, zouden giftige stoffen zich vastzetten in deze zone. In de buurt dus van de plaats waar de meeste borstkankers ontstaan.

Volgens professor Buytaert (voorzitter van de Belgische Wetenschappelijke Vereniging voor Senologie) is dat verband weinig waarschijnlijk. Om te beginnen situeren borstkankers zich op enige afstand (5 à 7 cm) van de oksels. Hij ziet dus niet goed in hoe de antiperspiranten de klieren zouden bereiken.

Voor wat betreft de eventuele opstapeling van giftige stoffen in de klieren, zien we niet goed in hoe dat het ontstaan van borstkanker kan bevorderen. Het verband tussen borstkanker en klieren loopt in omgekeerde richting: klieren kunnen aangetast raken op basis van een gezwel in de borsten.

Recent nog heeft een team van Britse onderzoekers zich over deze problematiek gebogen. Ze hebben 20 borstgezwellen bij vrouwen bestudeerd en hebben ontdekt dat bij 18 van de gezwellen sporen terug te vinden waren van parabenen, een product dat in deodorants zit.

Wat moeten we nu denken van deze resultaten? Om te beginnen lijkt een onderzoek bij een dergelijk kleine groep niet echt betekenisvol. Wat echter nog vreemder is, is dat er geen getuigenisstalen zijn onderzocht. Daarmee bedoelen we gezonde weefsels. Het is dus best mogelijk dat er gelijkaardige concentraties aan parabenen elders in het lichaam terug te vinden zijn, zonder dat er een verband met kanker bestaat.

Bovendien doen parabenen ook dienst als bewaarmiddel om de groei van schimmels en bacteriën te verhinderen. We vinden parabenen ook terug in talloze andere producten als bijvoorbeeld ontharingscrème, zonnebrandcrème, aftershave, lippenstiften, haarverf, neus-, oog en oordruppels en in bepaalde voedingsmiddelen (ham, vruchtensap, siroop, gehakt vlees enzovoort). Tot op heden lijken parabenen echter nog geen gezondheidsproblemen te hebben veroorzaakt door de bovenvermelde producten te gebruiken.

Sporen van parabenen terugvinden in borstgezwellen betekent ook niet dat er een oorzakelijk verband bestaat tussen de twee.

Onderzoeken bij een groter doelpubliek, met inbegrip van controlestalen (dus gezond weefsel), zouden moeten toelaten om nog meer zekerheid te krijgen. Intussen is er geen enkele reden om u ongerust te maken.

 

Bron: Stichting tegen Kanker